درد کمر در ناحیهی تحتانی تجربهای بسیار فراگیر است؛ تقریباً هر کسی آن را در مقطعی از زندگیش تجربه میکند. درد در این ناحیه از زیر قفسهی سینه شروع میشود که ناحیهی کمری نام دارد. خوشبختانه این درد خودبهخود خوب میشود ولی اگر چنین نبود، درمانهای نیز مؤثری وجود دارد.
نشانههای آن شامل درد مبهم یا تیر کشیدن است. شاید درد به حدی برسد که حرکت و صاف ایستادن به سختی انجام شود. درد حاد کمری به طور ناگهانی اتفاق میافتد؛ اغلب پس از آسیب در ورزش یا بلند کردن وسایل سنگین. اگر درد بیش از ۳ ماه به طول بیانجامد مزمن تلقی میشود. اگر درد شما نیز تا ۷۲ ساعت بهتر نشد، باید به پزشک مراجعه کنید.
درد کمر شدید پس از سقوط از ارتفاع یا حادثهی دیگری باید توسط متخصص بررسی شود. دیگر نشانههای نگرانکننده شامل کم شدن کنترل بر دفع ادرار و مدفوع، ضعف در پاها، تب و درد هنگام سرفه و ادرار است. اگر هر کدام از این نشانهها را پس از حادثهای احساس کردید، موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.
دردی که از بلند کردن وسایل سنگین یا فعالیت بدنی شدید ناشی میشود اغلب علتی چون فشار عضلانی دارد ولی گاهاً هم علت به دررفتگی یا آسیب به دیسکهای بینمهرهای مربوط میشود. اگر مهرهی دررفته بر عصب سیاتیک فشار وارد کند، درد احتمالاً از ناحیهی کمر به پاها هم میرسد؛ این مورد را سیاتیک (sciatica) مینامند.
علل
کار
اگر کار شما طوریست که باید چیزی را هل داده یا بلند کنید و یا به هر نحوی مهرههایتان را بچرخانید، شاید موجب کمردرد شما شود. اگرچه نشستن تمام روز روی صندلی هم خطرات خود را دارد؛ مخصوصاً اگر صندلیتان مناسب نباشد.
کیف!
با این که کولهپشتی و کیفهای دیگر را به شانه میاندازیم ولی این کمر شماست که از اندامهای بالایی و هر آنچه که به آنها آویزان شود حمایت میکند؛ بنابراین کیفی پر از وسیله که هر روز هم حمل شود به کمر آسیب خواهد زد. اگر مجبورید این کار را هر روز انجام دهید از کیفهای چرخدار استفاده کنید.
ورزش
فعالیت بیش از حد در باشگاه یا زمین بازی یکی از معمولترین علل ایجاد ماهیچههای بیش از حد گسترش یافته است که به کمردرد منتهی میشود. این احتمال با شروع مجدد فعالیت پس از مدتی استراحت افزایش نیز مییابد.
طریقهی نشستن
والدین اغلب حرف درستی میزنند! از جمله این که میگفتند “صاف بنشین”
ستون مهرهها زمانی به بهترین شکل وزن را تحمل میکند که ما دولا نشویم. این به آن معنیست که درست نشستن از کمر و شانههای شما حمایت میکند.
فتق در دیسکهای بینمهرهای
بین مهرههای ما در ستونمهرهای صفحاتی از دیسکهای فیبری-غضروفی وجود دارد که با کاهش اصطکاک بین استخوانها نقش ایفا میکنند. ممکن است تحت فشارهای وارده این دیسکها دچار پارگی شوند و به همین علت به ریشههای اعصاب نخاعی فشار وارد شود. به این عارضه فتق دیسک بینمهرهای میگویند که درد شدیدی هم به همراه دارد.
عارضههای مزمن
چندین عارضهی مزمن وجود دارد که میتواند به کمردرد منجر شود.
تنگی مجرای نخاعی باعث میشود فشار بیشتری به اعصاب نخاعی وارد شود. اسپوندیلیت به کمردردهای مزمن و سفتی که به التهابات شدید مفصلی میانجامند، برمیگردد.
فیبرومالیژیا نیز با ایجاد دردهای ماهیچهای وسیع به کمردرد میانجامد.
خطر چه کسی را تهدید میکند؟
بیشتر افراد اولین نشانههای کمردرد خود را در دههی چهارم زندگی تجربه میکنند. حملات عجیب بعدی نیز با افزایش سن بیشتر رخ میدهند. علتهای دیگری که میتواند موجب کمردرد شود عبارتند از:
- اضافه وزن
- سبک زندگی کمتحرک
- شغلهای سنگین
تشخیص کمردرد
برای اینکه در پیدا کردن محل اصلی درد به پزشکتان کمک کنید، در توصیف انواع دردها باید به صورتی ویژه عمل کنید. این که دقیقاً درد کی شروع شده، نشانههای مرتبط آن چیست و چه عارضههای مزمنی وجود داشته، همگی مهم هستند. پزشک احتمالاً قبل از شروع درمان به عکسبرداری نیازی نخواهد داشت.
روشهای درمانی
استراحت؟
وقتی کمرتان درد میکند شاید دلتان نخواهد از تخت پایین بیایید! اما اگر مشکل فشار عضلانیست، توصیه میشود که فعالیتهای روزانه ادامه پیدا کند. مطالعاتی پیشنهاد میکند که هرگونه استراحت بیش از ۲ یا ۳ روز میتواند درد را بدتر کند و انعطاف را از ماهیچهها بگیرد.
دستکاری در نخاع
کایروپراکتورها پزشکانی هستند که با دستکاری در نخاع و تحت فشار قرار دادن استخوانها و بافتهای مجاور با دست سعی میکنند کمردرد را از بین ببرند اما این نوع از درمان برای هر بیماری مناسب نیست.
ماساژدرمانی
این راهکار شاید کمردرد مزمن را تسکین بخشد؛ مخصوصاً زمانی که با فعالیت و نرمش همراه باشد. محققان میگویند کسانی که هر ۳ کار را انجام دادهاند نتایج بهتری گرفتهاند.
دارودرمانی
کمردردهای خفیف عموماً با داروهای بدون نیاز به نسخه بهتر میشوند. داروهایی مثل استامینوفن، ایبوپروفن یا ناپروکسن. کِرِمهای تسکیندهندهی درد نیز شاید برای دردهای ماهیچهای خوب باشند. برای دردهای شدید یا مزمن داروهای با نسخه تجویز خواهد شد.
تزریقها
اگر درمانهای سادهتر جواب ندادند، پزشک تزرق به کمر را پیشنهاد خواهد داد. یکی از این تجهیزات انسداد ریشهی عصب نامیده میشود. این شیوه اعصاب تحریکپذیر را هدف قرار میدهد. این تزریقات معمولاً حاوی استروئیدها هستند.
جراحی
اگر درد تاحدی پیشرفت کند که زندگی روزمره مختل شود و دیگر راههای درمانی پیشنهاد شده نیز جواب ندهند، پای جراحی به میان میآید. بسته به نوع کمردرد، جراح شاید دیسک آسیبدیدهای را بردارد، فضای بین اعصاب موجود در این ناحیه را گسترش دهد و یا حتی دو مهره را با همدیگر یکی کند.