انتشار این مقاله


گیمی که برای کشف پروتئین‌ها ساخته شده است!

از این به بعد باید شاهد شهروندان دانشمند باشیم! شاید آن‌ها چیزهایی را کشف کنند که دانشمندان حرفه‌ای از کشف آن عاجزند. تعجب نکنید؛ این کار با بازی‌های ویدئویی امکان‌پذیر خواهد بود که طبیعتاً با روش مرسوم متفاوت است. بازی ویدئویی Foldit، یک پازل است که در آن تیم‌ها باید بهترین پروتئین‌های ممکن را به […]

از این به بعد باید شاهد شهروندان دانشمند باشیم! شاید آن‌ها چیزهایی را کشف کنند که دانشمندان حرفه‌ای از کشف آن عاجزند. تعجب نکنید؛ این کار با بازی‌های ویدئویی امکان‌پذیر خواهد بود که طبیعتاً با روش مرسوم متفاوت است. بازی ویدئویی Foldit، یک پازل است که در آن تیم‌ها باید بهترین پروتئین‌های ممکن را به صورت مجازی طراحی کنند و قبل از دانشمندان شکل آن را بسازند. دو نفر متخصص به علاوه‌ی ۶۱ نفر از دانشجویان دانشگاه میشیگان این کار را مدیریت می‌کنند.

پروتئین مورد سؤال شاید به صورت ویژه‌ای معنادار باشد. شاید از ایجاد پلاک‌ها جلوگیری کند که به مبارزه با بیماری آلزایمر کمک خواهد کرد و اگر چنین باشد متخصصان مذکور نوع آزمایشی آن را خواهند ساخت.

نتایج بدست آمده مزایایی خواهد داشت؛ مثل این مورد که می‌تواند داده‌های اولیه برای تحقیقات را فراهم آورد. شما می‌توانید با همکاری همدیگر کاری را انجام دهید که انجام آن به تنهایی برای آکادمی‌ها مطلقاً ممکن نیست. شاید بازی‌های علمی ارزش زیادی برای تحقیقات به ارمغان بیاورند. یکی از نویسنده‌های مطلبِ منبع، Scott Horowitz، یادآورد می‌شود کسانی که Foldit را بازی می‌کنند به سرعت چیزهای زیادی را درمورد پروتئین‌ها یاد می‌گیرند؛ چون این بازی سرگرم‌کننده است. این درحالیست که دانش‌آموزان از آموزش مفاهیم ثابت در مدرسه‌ها دیگر خسته شده‌اند. قابل پیش‌بینی است که اگر این بازی جواب دهد مطالعات بیشتری تبدیل به بازی شوند. این کار از هدررفت وقت ارزشمند دانشمندان جلوگیری خواهد کرد.

چرا ساختار پروتئین‌ها مهم است؟

پروتئین‌ها زنجیره‌های طویلی از آمینواسیدها هستند ولی همه‌ی آن‌ها در یک ردیف پشت سر هم مرتب نشده‌اند. زنجیره‌ها طوری تا می‌خورند که برخی آمینواسیدها در مرکز ساختار به وجود آمده قرار بگیرند و برخی در نواحی محیطی. برخی آمینواسیدها هم باید کنار یکدیگر باشند. هر پروتئینی شکل فضایی خاص خود را دارد و هر باری که این نوع پروتئین ساخته می‌شود همان شکل فضایی ثابت می‌ماند. بعضی از پروتئین‌ها خودشان این کار را انجام می‌دهند ولی برخی هم به کمک نیاز دارند! این شکلِ منحصر به فرد ثابت‌ترین وضعیت ممکن برای آن پروتئین است؛ تصور کنید که می‌خواهیم توپی را روی نوک قله ثابت نگه داریم و هر بار توپ قل می‌خورد و پایین می‌آید و هربار هم این کار تکرار می‌شود. چرا؟ چون ثابت‌ترین وضعیت ممکن برای توپ، پایین قله است. هر پروتئینی هم باید پایینِ قله‌ی خود را پیدا کند!

علی تقی‌زاده


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید