انتشار این مقاله


اکسی‌توسین؛ کلید معمای عاشق شدن در نگاه نخست!

سریع‌ترین نگاه‌ها نیز توانایی کلید‌زدن احساسات عجیب را دارند. حسی عاطفی که نیاز به با هم بودن را رقم می‌زند. با ما همراه باشید تا نگاهی به راز‌های پنهان در ارتباطات چشمی و سیستم هورمونی و عصبی پشت‌صفحه آن داشته باشیم. بیماران مبتلا به اوتیسم، مشکلات فراوانی برای برقراری ارتباط با سایر افراد جامعه دارند. […]

سریع‌ترین نگاه‌ها نیز توانایی کلید‌زدن احساسات عجیب را دارند. حسی عاطفی که نیاز به با هم بودن را رقم می‌زند. با ما همراه باشید تا نگاهی به راز‌های پنهان در ارتباطات چشمی و سیستم هورمونی و عصبی پشت‌صفحه آن داشته باشیم.

بیماران مبتلا به اوتیسم، مشکلات فراوانی برای برقراری ارتباط با سایر افراد جامعه دارند. مشکلاتی که شامل ارتباط چشمی با سایرین می‌شود. پژوهشگران با بررسی‌های اخیر خود به‌دنبال یافتن فرآیند‌های دخیل در واکنش‌های چشمی افراد می‌باشند. نتایج این تحقیقات با مشخص ساختن فعل‌ و انفعالات شیمیایی-عصبی مرتبط، ممکن است سبب بهبود وضعیت بیماران مبتلا به اوتیسم و سایر عارضه‌های مشابه گردد.

دکتر بونی ایونگ، نوروساینتیست از دانشگاه کمریج و همکارانش با استفاده از اکسی‌توسین، ماده‌ای که تحت عنوان «هورمون عشق» شناخته می‌شود و یکی از عوامل ایجاد احساسات مادرانه و عاطفی می‌باشد، مردان سالم و گروهی با سندرم آسپرجر (نوعی از بیماری اوتیسم) را مورد آزمایش قرار داده و به بررسی حرکات چشمی پرداختند. نتایج حاکی از آن بود که افرادی که اکسی‌توسین را به صورت اسپری از راه بینی دریافت کرده بودند در مقایسه با گروه کنترل به میزان بیشتری فوکوس انجام می‌دهند. معنای فوکوس مقدار زمانیست که شخص مورد آزمایش بر روی چشمان شخص آزمایشگر متوقف می‌گردد.

اکسی‌توسین، نوعی نوروپپتید مترشحه از غده هیپوفیز است که دارای گیرنده‌هایی در رحم و غدد پستانی می‌باشد. این هورمون سبب تسریع فرآیند خروج شیر و زایمان می‌گردد. این در حالیست که مطالعات متوجهِ مکانیسم‌های عصبی مرتبط با اکسی‌توسین، از زمان تولید اسپری‌های این هورمون که موجب رسیدن سریع آن به مغز می‌گردد، سرعت گرفته‌است. دکتر ایونگ اظهار داشت؛ در مطالعه صورت گرفته از موقعیت طبیعی برای بررسی استفاده شده است و این موضوع وجه تمایز پژوهش صورت گرفته با تحقیقات پیشین است.

اکسی توسین نیاز به در آغوش گرفتن را در عشاق بوجود میآورد و سبب می‌شود که تماس نزدیک با جفت افزایش یابد. به گفته پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا در سان فرانسیسکو، هورمون اکسی‌توسین «در ارتباط با توانایی حفظ روابط سالم بین اشخاص و مرز‌بندی های روان‌شناختی سالم با افراد دیگر است.» و وقتی در هنگام ارگاسم ترشح می‌شود، به تدریج یک پیوند عاطفی ایجاد می‌کند. هرچه رابطه جنسی بیشتر شود، این پیوند هم قوی‌تر می‌شود.

در پایان می‌توان اظهار داشت با توجه به تأثیرات چشمگیر اکسی‌توسین بر ارتباطات چشمی، ممکن است در آینده‌ای نزدیک از این هورمون برای درمان برخی از اختلالات افراد مبتلا به اوتیسم نیز استفاده نمود.

عرفان گلشن


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید