خبر خوشی برای مبتلایان سابق و حاضر آکنه داریم! احتمال پیری دیررس پوست این افراد در مقایسه با افرادی که در دورۀ نوجوانی از پوستی صاف لذت برده‌اند (!)، وجود دارد.این نتیجۀ خوش‌حال کنندۀ یک مطالعۀ بریتانیایی است که بر روی ۱۲۰۰ دوقلو انجام شده است؛ که یک‌چهارم این افراد در دوره‌ای از زندگی‌شان آکنه (Acne) را تجربه کرده‌اند.
مقاله‌ی مرتبط: شش محصول ضروری برای مراقبت از پوست
دکتر سیمونه ریبرو (Simone Ribero) محقق ارشد این مطالعه و متخصص پوست از کالج کینگز (King’s College) لندن در این زمینه می‌گوید:
سالیان درازی است که متخصصان پوست به این حقیقت رسیده‌اند که پوست افراد مبتلا به آکنه نسبت به افرادی که این مشکل را در طول عمرشان تجربه نکرده‌اند، دیرتر پیر می‌شود. با این که این پدیده در مطالعات کلینیکی نیز مشاهده شده است، علت آن تا پیش از این مجهول بود. مطالعات ما نشان می‌دهد که علت این پدیده در اندازۀ تلومرها (Telomere) نهفته است؛ که ظاهراً سایز این تلومرها در مبتلابان به آکنه متفاوت است و این بدین معنی است که سلول‌های این افراد در برابر پیری از محافظت بیشتری برخوردارند.
تلومرها در انتهای کروموزم‌ها قرار دارند و از خوردگی کروموزوم‌ها در طی همانندسازی DNA جلوگیری می‌کنند (می‌دانیم که با هر تقسیم سلولی از طول کروموزوم‌ها کاسته می‌شود). هم‌چنان که این سلول‌ها پیرتر می‌شوند، تلومرها نیز رفته رفته از بین می‌روند و این در نهایت به مرگ سلول می‌انجامد. تلومرهای بلندتر یکی از فاکتورهایی است که پیری دیررس سلول‌های مبتلایان به آکنه را می‌تواند توجیه کند. در این مطالعه مشاهده شد که دوقلوهایی که سابقۀ ابتلا به آکنه داشتند عموما تلومرهای طویل‌تری را در گلبول‌های سفیدشان دارا بودند.
مقاله‌ی مرتبط: برای همیشه از جوش‌های صورت خود خلاص شوید!
ریبرو ادامه می‌دهد:
با بررسی نمونه‌های پوستی به تدریج توانستیم پروسه‌های بیان ژن مرتبط با این پدیده را درک کنیم. با این حال مطالعات بیشتری برای تعمیم دادن این پدیده به مکانیسم پاره‌ای از مسیرهای خاص بیان ژن، مورد نیاز است.
مطالعه‌ای که پیش‌تر انجام شده بود به این نتیجه دست یافت که طول تلومرهای یک سلول می‌تواند فرآیند پیری آن را پیش‌بینی کند و برای تمام سلول‌های دیگر بدن نیز صادق است. با این حال این مطالعۀ جدید نتوانست وجود این ارتباط علت و معلولی بین طول تلومر و سرعت پیری را به طور قطع تأیید کند.
نتایج این مطالعه در تاریخ ۲۸ سپتامبر، در ژورنال Investigative Dermatology منتشر شد.
