دسته هاي نورون ها ، در طول ساختار هاي مغز نوزاد ؛ حتي تا چندين ماه پس از تولد نيز؛ مهاجرت ميكنند ، تا زماني كه به جايگاه نهايي خود در مغز برسند .
در واقع چون نورون ها در مناطق خاص و محدودي تشكيل ميشوند ، هر نورون خاص بايد ويژگي هاي خاصي پيدا كند و به موضع خاص خود منتقل شود ، كه به آن مهاجرت نورون اطلاق مي شود .
اريك هانگ Eric Haung ، محقق دانشگاه كاليفرنيا به همراهي تيك تحقيقاتي خود مشغول كار بر روي اين پروژه هستند .
براي شروع تحقيق ، تيم تحقيقاتي گروهي از نوزاداني كه به دلايل غيرمربوط به مغزشان ، مانند اختلالات قلبي و… فوت كرده بودند رامورد بررسي قرار دادند . در ادامه ي پژوهش به سرعت نمونه هايي از بافت مغز اين نوزادان تهيه كردند و اين نمونه ها را در محيط كشت قرار دادند تا از مرگ انها جلوگيري شود و بتوان در ادامه انها را در زير ميكروسكپ بررسي كرد .
آنچه در زير ميكروسكوپ مشاهده شد ؛ حاكي از آن بود كه نورون ها ، زوائد طويلي ايجاد ميكنند كه مشخصاً نشانه ي مهاجرت سلولي در آنها است . با اينكه نوزاد هاي مورد نمونه فوت شده بودند اما نورون ها هنوز به مهاجرت ادامه ميدادند .
نكته ي ديگري كه مشخص شد ؛ نورون ها از رگ هاي خوني به عنوان راهنماي مسير حركت سلولي خود استفاده ميكنند . خود رگ ها هم از مسير هاي سيگنالينگ شيميايي پيچيده براي فرايند واسكولوژنز استفاده ميكنند .
در دوران جنيني ، لايه ي اكتودرم مسئول تشكيل سلول هاي عصبي است . اما پس از تولد نوزاد ، سلول هاي عصبي جديد فقط در نواحي خاص و انگشت شماري از مناطق داخلي مغز تشكيل ميشوند .
سلول هاي نورون تازه تشكيل شده ، به مناطق هدف مهاجرت ميكنند و با توجه به وظايفشان ، خصوصيات خاصي پيدا ميكنند و در محل خاص خود مستقر ميشوند .
تصوير برداري MRI روشي بسيار موثر در تحقيقات مولكولي است و در اين تحقيق به وضوح نشان داد كه سلول بصورت دسته جمعي در مهاجرت با مقياس وسيع به لوب فرونتال مهاجرت ميكنند . مناطق ذكر شدت مسئول پيچيده ترين اعمالي پردارشي هستند .
مشاهده مهم ديگر كه در اين پژوهش به انجام رسيد اين بود كه : بيشتر نورون هاي مهاجر ، زوائد متعدد به شكل دم ايجاد ميكنند كه براي تعيين جهت و مقصد حركت سلولي كاربرد دارند و آزمايشات مولكولي نشان دادند كه بعضي از آنها حدود پنج ماه عمر دارند ؛ به عبارت ديگر مهاجرت نورون ها تا پنج ماه ميتواند طول بكشد .
تحقيقات سابق ثابت ميكنند كه حتي پس از تولد و بلوغ ، در افراد بالغ نيز تعداد بسيار كم و محدودي نورون متولد ميشوند .
جمع بندي نتايج اين دو سري از پژوهش ها ، دانشمندان را اميدوار كرده است تا بتوانند ضايعات غيرقابل بازگشت مغزي را درمان كرد ، براي مثال درمان بيماري پاركينسون يا ضايعات پس از سكته ميتواند عملي شود .
تكنيك اثر دادن آنتي بادي هاي اختصاصي به سلول ها در زير ميكروسكوپ ، كمك بسيار شاياني براي محققان فراهم ميكند . عكس برداري هاي فلورسنت و … نشان ميدهد كه بيشتر نورون هاي مهاجر ، از دسته ي نورون هاي مهاركننده Inhibitor هستند . اين دسته از نورون ها فعاليت ساير نورون ها را مهار ميكنند . دقيقاً برعكس نورون هاي تحريكي Excitatory كه ساير نورون ها را به شدت در جهت فعاليت تحريك ميكنند .
بر اساس تحقيقات Michel Kohl از دانشگاه oxford ، نورون هاي مهاري با حركت به ورودي هاي حس نوراد ؛ عمل مهمي در تنظيم دقيق تعادل ، ميان تحريك و مهار را بر عهده دارد. مايكل كوهل بيان ميكند : كه شما فقط بايد نورون هاي مهاري را به محيط اضافه كنيد ، بعد خواهيد ديد كه خودشان به محل هايي كه به آنها براي تعديل تحريك نياز داريم . حركت خواهند كرد .
مسلماً هدف پژوهش ، در فاز باليني كشف رابطه ي بين اختلالات اعصاب و روان ، با مهاجرت نورون هاي مهاري است .
يك فرضيه ممكن براي توضيح حملات صرع اين است كه نورون هاي مهاري نميتوانند بصورت مطلوب وظيفه ي خود را انجام دهند و يا در توضيح بيماري اوتيسم Autism ميگوييم كه تعادل بين نورون هاي مهاري و تحريكي بهم ميخورد .
هدف بعدي اين تيم تحقيقاتي ، يافتن درمان قطعي براي بيماري هايي از اين قبيل است .
١’ Autism : نوعي اختلال رشدي از نوع روابط اجتماعي است كه با رفتار هاي كلامي-ارتباطي غير طبيعي شخص مبتلا تشخيص داده ميشود و علائم آن پيش از سه سالگي بروز ميكند . اين اختلال در پسران بسيار شايع تر از دختران است و تا كنون علت اصلي آن نامشخص مانده است.
٢’ بيماري پاركينسون Pd : همان لرزش بدن در وضع استراحت است كه شيوع آن بيشتر در سنين پيري است اما در افراد كم سن و سال هم مشاهده ميشود . بطور كلي اين بيماري در اثر اختلال در عملكرد نورون هاي آزاد كننده دوپامين كه اثر مهاري دارند ، ايجاد مي شود .
