انتشار این مقاله


تترالوژی فالوت چيست؟

تترالوژی فالوت، نوعی بیماری نادر قلبی مادرزادی است که از ترکیب چهار عارضه جداگانه ایجاد می‌شود و در زمان تولد بروز پیدا می‌کند. والدینی که با تولد کودک خود و دیدن رنگ کبود و سیانوزه او شوکه می‌شوند، ممکن است به دنبال جواب این سؤال باشند که تترالوژی فالوت در کودکان چیست. چهار نقص موجود […]

تترالوژی فالوت، نوعی بیماری نادر قلبی مادرزادی است که از ترکیب چهار عارضه جداگانه ایجاد می‌شود و در زمان تولد بروز پیدا می‌کند. والدینی که با تولد کودک خود و دیدن رنگ کبود و سیانوزه او شوکه می‌شوند، ممکن است به دنبال جواب این سؤال باشند که تترالوژی فالوت در کودکان چیست.

چهار نقص موجود در تترالوژی فالوت بدین قرارند:

نقص دیواره‌ی بین‌بطنی

vsd تترالوژی فالوت

قلب دارای چند دیواره‌ی داخلی بین قسمت‌های متفاوت خود می‌باشد؛ یکی از این دیواره‌ها بین بطن‌های راست و چپ قرار می‌گیرد و اجازه‌ی عبور جریان خون بین دو بطن را که محتوای اکسیژن و فشار بین آن‌‌ها متفاوت است، نمی‌دهد.

در حالت پاتولوژیک نقص دیواره بین‌بطنی (VSD)، یک سوراخ در این دیواره وجود دارد. درنتیجه خون غنی از اکسیژن موجود در بطن چپ با خون کم‌اکسیژن بطن راست مخلوط می‌شود.

تنگی دریچه ریوی

2000px-pulmonary_valve_stenosis-svg

این عارضه شامل تنگی دریچه‌ی ریوی و گرفتگی مسیر عبور جریان خون از بطن راست به تنه‌ی ریوی یا می‌باشد که وظیفه‌ی آن انتقال خون کم‌اکسیژن از قلب به ریه‌هاست.
در یک فرد سالم، خون با عبور از دریچه‌ی ریوی، وارد تنه‌ی ریوی می‌شود و سپس برای تبادل به ریه‌ها می‌رود؛ اما در تترالوژی فالوت، خون نمی‌تواند با حداکثر پتانسیل وارد تنه‌ی ریوی شود؛ بنابراین قلب ناچار به تحمل فشار بیشتری برای پمپاژ خون است اما درنهایت خون کافی به ریه‌ها نمی‌رسد.

هایپرتروفی بطن راست

هیپرتروفی بطن راست - تترالوژی فالوتشامل ضخیم‌شدن عضلات بطن راست می‌باشد که به علت افزایش مقاومت تنه ریوی در برابر جریان خون و تلاش قلب برای حفظ حالت فیزیولوژیک خود می‌باشد.

جابه‌جایی آئورت به سمت راست

2000px-overriding_aorta_diagram-svg

این عارضه در آئورت (شریان اصلی حمل‌کننده‌ی خونِ غنی از اکسیژن به اندام‌ها) ایجاد می‌شود.

دریک قلب یک فرد سالم، آئورت به بطن چپ متصل است؛ در نتیجه خونی که از ریه‌ها به این مکان بازمی‌گردد می‌تواند از طریق آن، از قلب خارج شود اما در تترالوژی فالوت، موقعیت آئورت بین بطن راست و چپ، دقیقاً بالای سپتوم بین‌بطنی است. درنتیجه خون کم‌اکسیژنِ بطن راست به‌جای تنه‌ی ریوی، وارد آئورت می‌شود.

مجموع موارد بالا، که ساختار طبیعی قلب را تحت‌تاثیر قرار می‌دهند، موجب خارج شدن خونِ کم اکسیژن از قلب به سوی سایر اندام‌ها می‌شوند.

در برخی موارد، نوزادان مبتلا به تترالوژی فالوت دارای مشکلات دیگری نظیر وجود حفره در دیواره‌ی بین دودهلیز نیز می‌باشند. تترالوژی فالوت معمولاً پس از تولد تشخیص داده می‌شود اما بسته‌ به شدت بیماری، می‌تواند تا سال‌ها بعد پنهان باقی بماند.

با تشخیص زودهنگام و درمان مناسب، تترالوژی فالوت در کودکان با طول عمری عادی همراه است، اما باید از انجام برخی ورزش‌های سنگین خودداری کرده و تحت نظر پزشک باشند.

علائم تترالوژی فالوت چیست؟

علآئم و نشانه‌های تترالوژی فالوت بسته به میزان انسداد خون در جریان آن از بطن راست به ریه‌ها متفاوت هستند:

  • توناژ آبی‌رنگ پوست که با کاهش اکسیژن خون ایجاد می‌شود (سیانوز)
  • مشکلات تنفسی نظیر کاهش عمق تنفس و افزایش تعداد آن در دقیقه- خصوصاQ در هنگام غذا خوردن یا ورزش کردن
  • کاهش هوشیاری
  • شکل غیرطبیعی انگشتان دست و پا، خصوصا گردشدن بستر ناخن‌ها
  • صدای غیرطبیعی قلب
  • لاغری و عدم افزایش طبیعی وزن خصوصا در کودکان
  • گریه‌های ممتد در نوزادان

علت ایجاد تترالوژی فالوت در کودکان چیست

پزشکان معمولاً علت دقیق ابتلا به این بیماری و سایر بیماری‌های قلبی مادرزادی را نمی‌دانند اما برخی معتقدند شرایط و عوامل خاصی در زمان بارداری می‌تواند خطر ابتلا به تترالوژی فالوپ را در جنین افزایش دهد.

برخی از این عوامل عبارت‌اند از:

  • ابتلای مادر به برخی بیماری‌های ویروسی مانند سرخچه
  • تغذیه‌ی ناسالم
  • مصرف مشروبات الکلی
  • سن بالا درهنگام بارداری (+۴۰)
  • ابتلا به دیابت
  • سابقه‌ی ابتلا به تترالوژی فالوت در خانواده

کودکانی که با نقص ژنتیکی خاصی مانند سندرم داون متولد می‌شوند اغلب مبتلا به بیماری‌های قلبی ازجمله تترالوژی فالوت می‌باشند. به همین دلیل در مراقبت‌های طی بارداری در زنان با خطر بالای سندرم داون، اکوکاردیوگرافی جنین درخواست می‌شود.

درمان تترالوژی فالوت

عمل جراحی تنها راه مطمئن برای درمان تترالوژی فالوت است؛ گزینه‌های جراحی عبارتند از عمل جراحی داخل‌قلبی (Intercardiac) و یا جراحی موقتی که از یک شانت در آن استفاده می‌شود. بیشتر مبتلایان به این بیماری با روش اول درمان می‌شوند که شامل پروسه‌ی جراحی باز است که معمولاً در اولین سال زندگی نوزاد انجام می‌شود؛ جراح سوراخ بین دیواره‌ی بطن‌هارا می‌بندد؛ دریچه‌ی ریوی را جایگزین کرده و قطر شریان ریوی را افزایش می‌دهد. درصورت موفقیت‌آمیز بودن این عمل جراحی، علائم تترالوژی فالوت بهبود یافته و خون‌رسانی بدن نرمال خواهد شد.

در شیوه‌ی دوم که معمولاً روی نوزادان زیر یک سال انجام می‌شود، از یک بایپس برای انتقال خون ریوی استفاده می‌شود تا زمانی که نوزاد آمادگی جراحی دوم را به دست بیاورد.

فاطمه طهماسبی


نمایش دیدگاه ها (1)
دیدگاهتان را بنویسید