بیشتر از ۵۰ درصد حملات قلبی با هیچ‌گونه نشانه‌ای همراه نمی‌باشند. با این حال این موضوع ارتباطی با خطر این حملات نداشته و این حملات به میزان انواعِ همراه با نشانه‌ی حملات قلبی خطرناک و کشنده می‌باشند.
همانطور که اشاره شد، آمار‌ها نشان از سهم ۴۵ درصدی حملات قلبی خاموش در ایالات متحده دارد. همچنین نتایج تحقیقات پژوهشگران حاکی از افزایش ۳۰۰ درصدی مرگ و میر ناشی از حملات قلبی خاموش در مقایسه با افراد سالم دارد. نکته حائز اهمیت در مورد حملات قلبی خاموش، عدم اطلاع فرد و عدم دریافت درمان‌های مورد نیاز است.
حملات قلبی هنگام کاهش خون‌رسانی توسط رگ‌های تغذیه‌کننده قلب (عروق کرونری) به بافت قلبی به وقوع می‌پیوندند. تنها زمان کوتاهی پس از کاهش شدید خون‌رسانی به بافت قلبی، سلول‌های آن شروع به مرگ خواهند کرد.
بسیاری از ما حملات قلبی را با نشانه‌هایی همچون درد ناحیه سینه، تنگی نفس و سرگیجه می‌شناسیم. اما در مورد حملات قلبی خاموش، عضلات قلبی متحمل آسیب شده اما نشانه‌ی خاصی از جمله درد ظهور نکرده و یا بسیار خفیف خواهند بود.
در اغلب موارد این حملاتِ بی‌درد تنها توسط بررسی‌های ثانویه پزشک ممکن است تشخیص داده شوند. پزشکان به وسیله الکتروکاردیوگرافی (EKG) قادر به بررسی و تشخیص وقوع حملات قلبی خاموش خواهند بود. این تست فعالیت الکتریکی قلب را به کمک الکترود‌های قرار گرفته در نقاط خاص بدن مورد ارزیابی قرار می‌دهد. فعالیت قلبی پس از حملات قلبی تغییر کرده و این تغییرات ممکن است تا سال‌ها تأثیر خود را بر ایمپالس‌های تولیدی در قلب گذاشته و در نوار قلبی قابل تشخیص باشند.
با این حال پزشکان نیازی نیست تا بیماران سالم و بدون نشانه را برای بررسی حملات قلبی خاموش تحت آزمایش EKG قرار دهند. این در حالیست که در صورت مشاهده نشانه‌های مشکلات قلبی و حملات خاموش، ارزیابی و پیگیری ریشه علل الزامی خواهد بود.
نوار قلبی به طور عمده برای افرادی با ریسک بالای بیماری‌های قلبی مورد استفاده قرار می‌گیرد. لازم به ذکر است حملات قلبی خاموش بر اساس اظهارات پژوهشگران در میان مردان شیوع بالاتری دارد.
با وجود اینکه مطالعه صورت گرفته به منظور بررسی تفاوت شیوع بیماری در میان مردان و زنان طراحی نشده است، اما نتایج نشان از تفاوت قابل توجه احتمال وقوع این بیماری در زنان و مردان دارد.
در مطالعه صورت گرفته اطلاعات بیش از ۹،۵۰۰ نفر از افراد میانسال که در خطر تصلب شرائین بودند از سال ۱۹۸۷ و تحت حمایت انستیتو ملی قلب، ریه و خون آمریکا، مورد مطالعه قرار گرفته است. طی مدت بررسی ۹ ساله، ۳۱۷ نفر از این افراد حملات قلبی خاموش و ۳۸۶ نفر از آن‌ها انواع نشانه‌دار حملات قلبی را تجربه کردند. سپس پژوهشگران به بررسی دو دهه‌ای بر روی بیماران ذکر شده به منظور اندازه‌گیری نرخ مرگ و میر پرداخته‌اند.
