نوجوانان تمایل به ریسک پذیری دارند . این ویژگی به افراد کمک می‌کند ارزش خود را در دنیای پرامون پیدا کنند، برای مثال به استقلال آن‌ها از پدر و مادرشان کمک می‌کند؛ اما درصورتی که تمایل به ریسک‌پذیری شدید باشد، می‌تواند به رفتار‌هایی بسیار خطرناک، از جمله مصرف مواد مخدر و الکل، رابطه جنسی ناسالم و رانندگی خطرناک را که ممکن است، آسیب های ناخواسته، خشونت و حتی مرگ زودرس را به دنبال داشته باشد، بیانجامد .
مطالعه‌‌ی جدید دارتموث در Current Biology منتشر شده نشان می‌دهد که وقتی رفتاری در نوجوانی برای اولین بار بروز می‌کند، بین کنترل رفتار و عملکرد مغز تعادل وجود ندارد. رفتار نوجوانان ممکن است با ناهماهنگی بین فعالیت قشر قدامی مغز PFC (منطقه‌ای از مغز که مربوط به کنترل شناختی و مهار است و به طور کامل تا اواخر نوجوانی توسعه نمی‌یابد) و نوکلئوس آکومبنس رانده NAC (که نقش اصلی را در پاداش‌طلبی و اعتیاد ایفا می‌کند) همراه باشد .
تحقیقات گذشته نشان داده‌اند که نوجوانان بیشتر از کودکان و بزرگسالان در مهار رفتارهای پرخطر، با مشکل مواجه می‌شوند. محققان فرض کرده‌اند که این عدم تعادل ناشی از فعالیت کم در PFC، همزمان با فعالیت بالا در NAC است که به نظر می‌‌رسد تنها در دوران نوجوانی وجود دارد .
DREADDs
DREADDs محققان را قادر به “کنترل از راه دور” فعالیت سلول های مغز، با خاموش کردن موقت سلول‌ها در منطقه خاصی از مغز برای زمانی کوتاه می‌کند .با تزریق ویروسی، ژن یک گیرنده مصنوعی را به مغز منتقل می‌کنند که تنها به نوعی ماده مخدر مصنوعی پاسخ می‌دهد، این ماده مخدر مصنوعی نیز از طریق یک تزریق ساده وارد بدن می‌شود و سلول‌های مغزی را به طور موقت خاموش می‌کند.
پژوهشی در این زمینه
برای تست عدم تعادل، Heidi C. Meyer، یک دانشجوی کارشناسی ارشد مشغول به کار در بخش نوروبیولوژی پروفسور David J. Bucci در آزمایشگاه یادگیری و حافظه در دارتموث، با استفاده از رویکرد chemogenetic که به عنوان طراحی گیرنده‌هایی که فقط توسط مواد مخدر فعال می‌شوند یا DREADDs شناخته شده است، ناهماهنگی را که در دوران نوجوانی با تغییر همزمان میزان فعالیت PFC و NAC ایجاد می‌شود، شبیه‌سازی کرد.
برای این مطالعه، محققان موش بالغ را که به طور معمول فعالیت متعادلی در این دو منطقه دارد، با استفاده از روش DREADD برای کاهش فعالیت در PFC و به طور همزمان افزایش فعالیت در NAC تحت تاثیر قرار دادند. مطالعات گذشته معمولاً در مورد مهار رفتار‌ها و پاسخی بودند که قبلاً آغاز شده بوده‌اند. درحالی که، مطالعه دارتموث آزمایش مهار فعال و یا توانایی خودداری از انجام واکنش‌های نادرست در همان بار اول است. موش‌ها که با رویکرد DREADD تحت درمان قرار گرفتند تأخیر چشمگیری در مهار داشتند، همچنین یافته‌های جدید نشان می‌دهند که چگونه این شکل از مهار فعال، وابسته به سن است. این یافته با مطالعات پیشین درباره‌ی اینکه چگونه مهار در دوران نوجوانی دچار اختلال می‌شود سازگاری دارد.
David J. Bucci می‌گوید:
درک چگونگی تغییرات مربوط به رفتار های انتقادی، در عملکرد مغز در طول رشد برای مشخص کردن اینکه چرا بعضی افراد در نوجوانی درگیر ریسک بالا می‌شوند، مهم است.
Richard Lazarus استاد مغز و اعصاب دارتموث و نویسنده ارشد این مطالعه، می‌گوید:
امیدواریم که این یافته‌ها به معنای اطلاعات جدیدی برای کاهش تمایل به استفاده از مواد مخدر و دیگر رفتارهای مضر در نوجوانی باشد.
