پایین بودن سطح آهن خون میتواند منجر به بروز شرایط پاتولوژیکی شود که کمخونی وابسته به فقر آهن نامیده میشود. این بیماری اثرات گستردهای بر بدن دارد و اخیرا، تحقیق جدیدی ثابت کرده است که این نوع کم خونی میتواند منجر به اختلال در شنوایی نیز بشود.
با توجه به این تحقیق، بالغینی که به کمخونی وابسته به فقر آهن مبتلا هستند، دو برابر بیشتر از بالغین سالم در معرض ابتلا به نوع خاصی از کمشنوایی به نام کمشنوایی مرکب هستند.
در این تحقیق که در بیست و نهم دسامبر در نشریۀ JAMA منتشر شد، محققان اطلاعات پزشکی ۳۰۰۰۰۰ بیمار را در “هرشی” پنسیلوانیا بررسی کردند. شرکت کنندگان در تحقیق ۲۱ تا ۹۰ ساله بودند و میانگین سنی آنها ۵۰ بود.
با توجه به اطلاعات پزشکی، محققان افراد مبتلا به کمخونی وابسته به فقر آهن و افراد مبتلا به هرگونه کمشنوایی را شناسایی و جدا کردند. آنها به این نتیجه رسیدند که افراد مبتلا به کمخونی وابسته به فقر آهن ۲.۴ برابر بیشتر از افرادی که از این نظر سالم هستند در معرض ابتلا به کمشنوایی مرکب(ترکیبی از کمشنوایی عصبی و کمشنوایی مکانیکی) میباشند. در وقوع این کمشنوایی در افراد مبتلا به نوع وابسته به فقر آهن کمخونی، کمشنوایی عصبی پررنگتر است.
کمشنوایی عصبی ممکن است براثر تخریب شدن رگهای کوچک خونی در گوش ایجاد شود و کمخونی وابسته به فقر آهن ریسک ایجاد این نوع تخریب را افزایش میدهد؛ چرا که این نوع کمخونی میتواند منجر به اختلالات خونی آسیبرسان به جدار این عروق ظریف شود. علاوه بر آن محققان میگویند که نوع وابسته به فقر آهن کمخونی، موجب بروز مشکلاتی برای غلاف میلین سلولهای عصبی که شامل سلولهای عصبی گوش نیز میشود، خواهد شد.
کمشنوایی مکانیکی، مربوط به اختلال در انتقال صدا در مجرای گوش بر اثر انسداد آن توسط جرم گوش و یا عوامل دیگر است و محققان این فرضیه را دارند که این نوع کمشنوایی احتمالا ارتباط چندانی با کمخونی وابسته به فقر آهن ندارد.
کم خونی وابسته به فقر آهن به آسانی با قرصهای مکمل آهن درمانپذیر است، بنابراین محققان قصد دارند در این مورد که امکان جلوگیری از وقوع کمشنوایی وجود دارد یا خیر، تحقیقات بیشتری انجام دهند.