همانطور که در Psychoneuroendocrinology منتشر شده‌است، محققان دریافتند که افراد متاهل نسبت به کسانی که هرگز ازدواج نکرده‌اند یا افرادی که ازدواج ناموفق داشته‌اند، سطح پایین‌تری از هورمون استرس (کورتیزول) را دارند. این یافته‌ها از این عقیده که افراد مجرد با استرس روانی بیشتری نسبت به افراد متاهل، روبه‌رو هستند؛ حمایت می کنند. استرس طولانی مدت با افزایش سطح کورتیزول می‌تواند در توانایی بدن را برای تنظیم التهاب، مداخله کند که این به نوبه خود باعث ترویج و توسعه و پیشرفت بسیاری از بیماری‌ها می‌شود.
برایان چانه، دکترا، دانشجو در کالج دیتریش در رشته علوم انسانی و علوم اجتماعی و روانشناسی می‌گوید:
” کشف یک مسیر فیزیولوژیکی که ممکن است چگونگی تاثیر روابط با سایر افراد را بر سلامت و بیماری توضیح دهد، شگفت انگیز است.”
در بیش از سه روز غیر متوالی، محققان نمونه بزاق ۵۷۲ بزرگسال سالم ۲۱-۵۵ ساله را جمع آوری کردند. ان‌ها نمونه‌های متعددی را در طول هر دوره ۲۴ ساعته گرفتند و میزان کورتیزولشان را تست کردند.
نتایج نشان داد که شرکت کنندگان متاهل سطح کورتیزول پایین‌تری از افراد مجرد، در سراسر دوره سه روز داشتند. محققان همچنین در مقایسه ریتم کورتیزول روزانه هر فرد دریافتند که به طور معمول، اوج سطح کورتیزول هر فرد زمانی است که فرد از خواب بیدار می‌شود سپس سطح این هورمون در طول روز کاهس می‌یابد. در کسانی که ازدواج کرده‌اند این کاهش سریع‌تر خواهد بود، این الگوی با کاهش بیماری‌های قلبی همراه است و زمان زنده ماندن را در افراد سرطانی کاهش می‌دهد.
شلدون کوهن مدیر ازمایشگاه و همکار نویسند واستاد روانشناسی دانشگاه هرابرت دوهرتی می‌گوید:
“این داده‌ها بینشی مهم در این زمینه که روابط اجتماعی صمیمی ما می تواند به زیر پوست ما نفوذ کند در سلامت ما تاثیر بگذارد را در اختیار ما می‌گذارد.”
