فعاليت هاى خود تاكيدى سبب كاهش ناامنى و سستى اجتماعى حداقل به مدت دو ماه ميشود.
گاهى اوقات در زندگى دقيقا آنچه را كه انتظار داريم بدست مى آوريم. اين موضوع هيچ جاى ديگر به اندازه ى روابط اجتماعى صادق نيست.
وقتى شخص جديدى را ملاقات ميكنيم، اگر بخواهيم آنها را دوست داشته باشيم -به هر دليلى- آنها هم تمايل پيدا ميكنند ما را دوست داشته باشند. اگر دلهره داشته باشيم و يا حس بيزارى به ما دست بدهد، همه چيز ميتواند سريعا خراب شود. روانشناسان اين را پیشگویی پذيرش (acceptance prophecy) ناميده اند. مشكل اين است كه اين پذيرش براى افراد غيرقابل اعتماد و عصبى اجتماعى رد ميشود.
دلهره موجود در ملاقات افراد جديد نوعى رفتار عصبى محسوب ميشود كه همين منجر به رد اين پذيرش در اين افراد می‌گردد. اما يك مقاله جديدى كه در علوم روانشناسى منتشر شده است، فعاليت ساده اى را فراهم ميكند كه به افزايش امنيت ارتباطى كمك کرده و پیشگویی رد (rejection prophecy) را به پیشگویی پذيرش (acceptance prophecy) تبديل ميكند.
تاكيد بر خود
Stinson و همكارانش در سال ٢٠١١، امنيت ارتباطى ١١٧ شركت كننده را از طريق پرسش سوالاتى مانند: “آيا دوستانم در نظر من به عنوان يك فرد مهم در زندگى ام هستند؟” ويا “آيا شريك زندگى ام مرا دوست دوست دارد و من را بدون قيد و شرط ميپذيرد؟” و ميزان موافقتشان با اين سوالات، سنجيدند.
سپس از نيمى از آنها خواسته شد تا يك كار بسيار ساده بر پايه خود تاكيدى انجام دهند. به شركت كنندگان ليستى از ١١ چيز ارزشمند كه شامل خودبرانگيختگى، خلاقيت، دوستان، خانواده، جذابيت شخصى و … بود، ارائه شد. سپس از آنها خواسته شد تا اين ارزش ها را اولويت بندى كنند و چند پاراگراف درباره ى اهميت آنها بنويسند.
نتايج نشان داد اين آزمون ساده، امنيت ارتباطى افراد سست و بااعتماد به نفس پايين را در مقايسه با گروه شاهد افزايش داده است. بعد از آن در رفتار آنها عصبانيت كمتر ديده شد و خودشان نيز گزارش كردند كه احساس امنيت بيشترى ميكنند و آرام تر هستند.
وقتى بعد از ٤ الى ٨ هفته اين گروه دوباره بررسى شدند، مزاياى اين آزمايش دوباره در آنها ديده شد. مشخص شد كه حتى يك عمل ساده براى بالا بردن اعتماد به نفس اجتماعى افرادى كه احساس سستى ميكنند، كافى است.
