طبق مطالعاتی که دانشگاه اوبرو انجام داده است و اخیرا در پلاس وان منتشر شده است، مدت زمانی که به طور ثابت یک جا مینشینید اهمیتی ندارد. در عوض این میزان فعالیت های فیزیکی است که احتمال پیشرفت بیماری های قلبی و عروقی را در خانم های پیر کاهش میدهد.
فازی کادی پروفسور دانشگاه اوبرو می گوید: “ما خانم های بالای ۶۵ سال که ازجمعیت های دارای کمترین میزان فعالیت بودند را مورد مطالعه قرار دادهایم. درحالی که از ریسک بالای بیماری های قلبی و عروقی برخوردار بودند.”
یک زندگی بدون تحرک و همواره در حالت نشسته، با ریسکهایی مانند دیابت و عوارض قلبی و عروقی رابطهی مستقیم دارد. اما مطالعات اوبرو نشان میدهند که این میزان فعالیتهای فیزیکی است که برای سلامت افراد حیاتی است.
آندریس نیلسون محقق دانشگاه اوبرو می گوید: “تحقیقات میزان اهمیت تشویق افراد برای فعالیت فیزیکی بیشتر را به وضوح نشان میدهند. ما نمیگوییم در روزمره همواره درحال تحرک باشید، اما یک پیادهروی کوتاه یا هر فعالیت هوازی دیگری را نیاز دارید”.
در تحقیقات اوبرو ۱۲۰ خانم شرکت کردند. آنها به مدت یک هفته آزمایشات پزشکی مرتبط با دوره را طی کردند، و میزان فعالیت فیزیکی آنها توسط شتابسنج اندازهگیری شد.
نتایج میتوانند برای گروه های دیگر نیز به کار گرفته شوند، چرا که با تحقیقات قبلی مشابه خود برپایه یک میلیون زن و مرد بزرگسال در یک امتداد هستند. که این نشان میدهد فعالیت و تحرکات فیزیکی بیش از سکون و کمتحرکی در احتمال مرگ تاثیر میگذارند.
مطالعهی ما نیز به همین مسیر اشاره دارد که تاثیرات منفی شیوهی زندگی نشسته بر روی سلامت با مقداری تحرک کاهش مییابد.
این بدان معنی است که اگر فردی آهسته درحال دویدن است و فردی دیگر فعالیتهایی که شدت کمتری دارند انجام میدهد، نفر اول ریسک کمتری برای بیماریهای قلبی و عروقی نسبت به نفر دوم متحمل میشود – بدون درنظر گرفتن میزان فعالیت نشستهی آنها.
نتیجهگیری آندرس نیلسون اینگونه است: “این که هر چند وقت یک بار از جایمان بلند شویم خوب است، اما ورزش برای سلامتی ما بهتر است.”
