ویروس سن‌سی‌شیال تنفسی (RSV) یک ویروس رایج و بسیار واگیر است که مجاری تنفسی بیشتر کودکان را قبل از ۲ سالگی درگیر می‌کند.
برای بیشتر نوزادان و کودکان، عفونت چیزی بیشتر از یک سرماخوردگی نیست، اما برای درصد کمی از آن‌ها، آلوده‌شدن به این ویروس با مشکلات جدی مانند برونشیولیت (عفونت مجاری کوچک ریه) یا ذات‌الریه ( که می‌تواند کشنده باشد) همراه است.
شانس عفونت شدید برای افراد زیر بیشتر است:
- نوزادانی که نارس متولد شده‌اند
- کودکان زیر ۲ سال که با بیماری‌های قلبی یا ریوی متولد‌شدند
- نوزادانی که سیستم ایمنی آن‌ها به دلیل بیماری یا دارودرمانی ضعیف شده‌است
- نوزادان با سن کمتر از ۸ تا ۱۰ هفته
علائم
RSV می‌تواند علائم سرماخوردگی مثل سرفه و آبریزش بینی داشته‌باشد که یک تا دو هفته طول می‌کشد.
اگر هر کدام از علائم زیر را مشاهده کردید سریعا با پزشک کودکتان ملاقات کنید:
- تنفس دشوار
- سرفه همراه با خلط زرد، سبز یا خاکستری
- آشفتگی یا انزوای غیر معمول
- اگر کودکتان خیلی خسته است یا تند نفس می‌کشد و یا ته رنگ آبی در لب‌ها و ناخن‌هایش دارد سریعا به پزشک مراجعه کنید واقدامات پرشکی را آغاز کنید.
- عدم پذیرش شیر مادر یا شیر خشک
- علائم کم آبی مانند عدم وجود اشک هنگام گریه‌کردن، کاهش یا فقدان علائم ادرار در پوشک کودک برای حدود ۶ ساعت و پوست خشک و سرد
پیشگیری
- دست‌هایتان را هراز چند‌گاهی بشویید، مخصوصا بعد از تماس با افراد آلوده به ویروس
- سطوح سخت را تمیز و عفونت‌زدایی کنید
- فقط در صورت شستن دست به افراد دیگر اجازه دهید تا کودکتان را لمس کنند
- اگر علائم سرماخوردگی دارید از بوسیدن کودک اجتناب کنید
- کودکتان را از جاهای شلوغ و پرجمعیت دور نگه‌دارید
- به کسی اجازه ندهید در کنار کودکتان سیگار بکشد
- تا حد امکان فرزندتان را از کودکانی که برادر یا خواهر بزرگترشان قبلا به عفونت RSV مبتلا شدند، دور نگه‌دارید.
- مدت زمان حضور در مهد کودک را برای کودکان در معرض خطر کاهش دهید؛ مخصوصا از اواخر پاییز تا اوایل بهار که RSV شایع‌تر است.
هیچ واکسنی برای RSV وجود ندارد اما دارویی به نام palivizumab از این عفونت پیشگیری می‌کند و از کودکان در معرض خطر در مقابل مشکلات جدی RSV محافظت می‌کند. اگر پزشک تشخیص دهد که فرزند شما در معرض خطر عفونت است احتمالا یک دوره مصرف ۱ ماهه در طول فصل شیوع عفونت توصیه می‌کند.
درمان
اگرچه palivizumab از خطرات جدی RSV پیشگیری می‌کند، اما پزشکان از آن برای درمان استفاده نمی‌کنند. هیچ دارویی خود این ویروس را درمان نمی‌کند بنابراین درمان برای کودکان مبتلا شامل درمان علائم عفونت و تاثیرات آن روی دستگاه تنفس است.
برای بیشتر کودکان درمان خانگی کفایت می‌کند. شما می‌توانید کارهای زیر را انجام دهید:
- ترشحات چسبنده بینی را با یک سرنگ و استفاده از قطرات سالین ( محلول آب نمک) از بین ببرید
- از یک دستگاه بخار هوا برای مرطوب نگه‌داشتن هوا و داشتن تنفس آسان استفاده کنید
- در طول روز مقداری از یک مایع را در چند نوبت به کودک بدهید
- از داروهای تب‌بر غیر آسپرینی مانند استامینوفن استفاده کنید. برچسب دارو را بررسی کنید و دستورات را به‌دقت اجرا نمایید
کودکان با شرایط وخیم‌تر باید به بیمارستان مراجعه کنند که درمان آن‌ها شامل اکسیژن‌تراپی، داروهای بازکنندۀ مجاری تنفسی و تزریق مایع داخل‌وریدی می‌باشد.
