هر ساله در ایالات متحده ۳۴ میلیون تن پلاستیک زباله میشود و دور ریخته میشود که از این مقدار تنها ۷ درصد آن بازیافت میشود.(منبع: Wyss Institute) در حال حاضر در اقیانوس اطلس، جزیرهی آشغال وجود دارد. در اقیانوس آرام شمالی سالانه حدود ۲۴,۰۰۰ تن پلاستیک توسط ماهیها خورده میشود.(منبع: Leopold, Roppolo) ولی با تشکر از زحمات تیمی تحقیقاتی ازموسسه هاروارد، با استفاده از یک محصول ارگانیک فراوان و ارزان قیمت میتوانیم از تبدیل شدن اقیانوسهایمان به زبالهدان جلوگیری کنیم. (منبع: Roppolo)
محققین در موسسه هاروارد توانستهاند پلاستیک با قابلیت تخریب در محیط را با استفاده از مادهای به نام کیتوزان تولید کنند. این ماده حالتی از کیتین است که در پوسته میگو و ملخ(Shrimp) یافت میشود؛ موجودی سختپوست که سلولهای اسفنجی شکل دارد وحالت بال نیز در پشتش دارد.(منبع: Main, Wyss Institute) محققین هاروارد با استخراج کیتوزان از پوسته میگو( که به صورت آماده به عنوان زباله در کارخانههای مواد غذایی دریایی وجود دارد.) و استفاده از تکنیکهای خاص جایگزین مناسب برای پلاستیک متدوال پیدا بکنند که محصولی ارزان و کاملا زیستتخریبپذیر است و در محصولات زیادی میتوان از آن استفاده کرد؛ مانند تلفن همراه، کارتن تخممرغ؛ و حتی مهرههای شطرنج. (منبع: Leopold, Wyss Institute)
نسخه اولیه این پلاستیک امیدوارکننده، که محققین نام شریلک(Shrilk) را بر روی آن گذاشتند، ترکیبی از کیتوزان و پروتئینی از ابریشم (Silk) بود. سپس این تیم تحقیقاتی در صدد جایگزین کردن این پروتئین برآمدند و نهایتا خاکهی چوب را جایگزین این پروتئین کردند(محصول دفعی که قیمت کمتری داشت که نتیجه پردازش بر روی چوب است.) ولی دیگه اسم این محصول را عوض نکردهاند.
برخلاف دیگر بیوپلاستیکهای زیستتخریبپذیر که از مصالح گیاهی تولید میشدند، این محصول قیمت ارزانی دارد و به راحتی نمیشکند، و زیستتخریبپذیری این پلاستیک نیز بالاست و در عرض چند هفته در طبیعت از بین میرود. در حقیقت، پوسته میگو از مواد مغذیای غنی است که که دانه گیاهان به راحتی میتوانند در آن رشد کنند و از مواد غذایی آن استفاده کنند. (منبع: Leopold) محققین با تغییراتی که روند تولید این پلاستیک ایجاد کردهاند، به نظر میآید که جایگزین مناسبی برای پلاستیکهای معمولی تولید کردهاند که میتواند کاربردهای زیادی نیز داشته باشد و به هر دو روش تولید پلاستیک؛ ریختهگری و تزریقی میتوان از آن استفاده کرد. (منبع: Leopold, Wyss Institute)