بسیاری از درمان‌های سرطانی و برخی انواع سرطان‌ها می‌توانند عوارض جانبی مرتبط با مسائل جنسی و باروری ایجاد کنند. شما این مشکلات را بسته به نوع درمان‌های دریافتی، سن شما هنگام دریافت درمان و مدت این مشکلات از شروع دریافت درمان‌ها خواهید داشت.
دانستن تأثیر درمان تجویز شده بر باروری قبل از شروع درمان اهمیت دارد؛ بسیاری از مردان نیز صحبت با پزشک و پرستار درباره‌ی مشکلات جنسی را (که در طول دوره‌ی درمان ممکن است پیش بیاید) سودمند دانسته‌اند. دانستن این مسائل به شما کمک خواهد کرد تا بهترین تصمیم را بگیرید.
درمان‌هایی که ممکن است موجب مشکلات جنسی و باروری بشوند
پرتودرمانی ناحیه‌ی لگن (از جمله مقعد، مثانه، پنیس یا پروستات) ممکن است ایجاد یا حفظ نعوظ را دشوار بسازد. همچنین پرتودرمانی شاید باعث ناباروری بشود که ممکن است موقتی یا دائمی باشد. برخی از مردان متوجه می‌شوند که تغییر در عملکرد جنسی به آرامی در طول یک سال ایجاد می‌شود. استعمال دخانیات، بیماری‌های قلبی، فشار خون بالا و دیابت نیز می‌تواند برخی مشکلات را بدتر بکند.
هورمون‌درمانی می‌تواند موجب تغییر خُلق شود؛ میل جنسی را کاهش دهد، موجب اختلال در نعوظ و دشواری در ارگاسم شود.
برخی از انواع شیمی‌درمانی ممکن است سطح تستوسترون را کاهش داده و موجب کاهش میل جنسی شود. شیمی‌درمانی ممکن است باعث ناباروری بشود که می‌تواند موقتی یا دائمی باشد.
جراحی آلت تناسلی، راست روده، پروستات، بیضه و سایر سرطان‌های لگن می‌تواند عملکرد جنسی و باروری را تحت تأثیر قرار بدهد.
سایر عوارض جانبی سرطان و درمان آن نیز، نظیر خستگی و اضطراب، می‌توانند میل به اعمال جنسی را کاهش دهند.
چه در انتظار شماست
پیش از شروع درمان با تیم درمانی خود صحبت کنید تا بدانید بر اساس نوع درمانی که دریافت می‌کنید چه در انتظار شماست. درباره‌ی مسائل زیر به دنبال پاسخ باشید:
فعالیت جنسی: از پزشک یا پرستارتان درباره‌ی داشتن فعالیت جنسی در دوره‌ی درمانی بپرسید. بیشتر مردان می‌توانند فعالیت جنسی داشته باشند؛ اما برای اطمینان شاید بخواهید از پزشکتان بپرسید.
باروری: درباره‌ی تأثیر درمان بر باروری یا نابارور کردنتان سوال کنید. اگر تصمیم دارید پس از درمان بچه‌دار شوید قبل از شروع درمان با پزشک مطرح سازید. درباره‌ی گزینه‌هایتان بیشتر بدانید؛ مثل بانک اسپرم، درباره‌ی اقداماتی نظیر استخراج اسپرم بیضه، فریز بافت بیضه و کرایوپرزرویشن بافت بیضه (برای پسران جوان) از طریق کارآزمایی‌های بالینی پرسش کنید.
پیشگیری از بارداری: پیشگیری از بارداری در طول درمان و مدتی پس از آن اهمیت دارد. از پزشک یا پرستار درباره‌ی روش‌های مختلف پیشگیری از بارداری سوال کرده و بهترین راه را انتخاب کنید.
استفاده از کاندوم: اگر شیمی‌درمانی دریافت بکنید به احتمال زیاد استفاده از کاندوم هنگام مقاربت توصیه بشود، حتی اگر شریک جنسیتان در حال پیشگیری از بارداری باشد یا نتواند بچه‌دار شود. دلیل این امر، وجود احتمالی مقادیر کم داروهای شیمی‌درمانی در مایع منی است.
