میمون‌هایی با بیماریِ مشابه پارکینسون با پیوند سلول‌های بنیادی به منظور بهبود توان حرکتی‌شان تا دو سال پس از پیوند با موفقیت درمان شدند. کارآزمایی مشابهی نیز برای انسان‌ها طراحی شده که بزودی اجرا خواهد شد.
بیماری پارکینسون سلول‌های تولیدکننده‌ی دوپامین را در مغز از بین می‌برد و این اتفاق به لرزش و دشواری در حرکت منجر می‌شود. آزمایش‌های قبلی که از سلول‌های بنیادی رویانی استفاده کرده‌اند در جایگزینی سلول‌های از دست رفته امیدوارکننده ظاهر شده‌اند؛ با این حال این مصارف بحث‌برانگیز است.
جون تاکاهاشی در دانشگاه کیوتوی ژاپن و همکارانش امکان درمان نوعی بیماری مشابه پارکینسون در میمون‌ها را با سلول‌های بنیادی چندتوانه‌ی القایی (iPSCs) آزمایش کردند. این سلول‌ها از سلول‌های پوست و خون تولید شده‌اند.
اطلاعات بیشتر درباره‌ی iPSCs: نوبل ۲۰۱۲ پزشکی برای تولید سلول‌های بنیادی از هر جای بدن!
محققان سلول‌های بنیادی را از سه فرد مبتلا به پارکینسون و چهار فرد عاری از بیماری به وجود آوردند. سپس این سلول‌ها به سلول‌های تولیدکننده‌ی دوپامین در مغز تبدیل شدند.
همه‌ی میمون‌هایی که تزریقات این سلول‌ها را دریافت کردند، بهبود ۴۰ تا ۵۵ درصدی در تحرک خود نشان داده‌اند. این نتایج با تحقیقات قبلی روی سلول‌های بنیادی رویانی هماهنگ هستند. همچنین میمون‌هایی که تزریقات را بدون سلول‌های بنیادی دریافت کرده‌اند، بهبودی در بیماری‌شان حاصل نشده است.
سلول‌های بنیادی از افراد بیمار یا سالم، در این مورد تفاوتی با هم ندارند. حرکات میمون‌ها پس از تزریق هر دو باظرافت‌تر شده است. پس از پیوند سلول‌ها بنیادی به میمون‌ها داروی سرکوب‌کننده‌ی سیستم ایمنی داده شده و تا الان که دو سال از کار می‌گذرد، عارضه‌ی جانبی جدی‌ای مشاهده نشده است. این مشاهدات به بار تجربی قبلی مبنی بر ایمن بودن سلول‌های بنیادی برای استفاده درمورد انسان‌ها می‌افزاید.
نتایج این تحقیق در ژورنال Nature منتشر شده است.
