تحقیقات جدید نشان میدهند که ۳ ناهنجاری ذهنی معمول یعنی: افسردگی، اختلال پانیک و اضطراب برای خانمهای باردار یا سلامت نوزاد آنها خطر جدی ندارند.
Kimberly Yonkers، سرگروه نویسندگان از دانشگاه Yale، میگوید:
به نظر من پیام اصلی این است که ابتلای مادر باردار به یکی از حالات روانپزشکی مذکور، با آسیب به جنین همراه نیست.
او و تیمش بیش از ۲۶۰۰ خانم باردار را طی ۱۳۷ معاینهی بالینی، در Connecticut و Massachusetts مطالعه کردند. محققان پی بردند مصرف داروهای بهخصوصی که برای درمان این شرایط استفاده میشوند، با خطر چندانی همراه نیست. برای مثال در ۶۱ مورد از ۱۰۰۰ مورد، نوزادان خانمهایی که “بنزودیازپین” مصرف میکردند، در هنگام تولد وزن کمتری داشته و حمایت تهویهای اضافی برای آنها موردنیاز بود. “بنزودیازپینها” که شامل “آلپرازولام”، “دیازپام” و “لورازپام” هستند، معمولاٌ برای درمان اختلال پانیک و اضطراب تجویز میشوند. همچنین مصرف دستهای از داروهای ضدافسردگی به نام “مهارکنندههای بازجذب سروتونین” باعث کوتاه شدن ۱.۸ روزهی دورهی حاملگی میشود. این داروها شامل “پاروکستین”، “فلوکستین” و “سرترالین” هستند.
مقاله ی مرتبط: سندرم سروتونین
مصرف داروهای ضدافسردگی همچنین در ۵۳ مورد از ۱۰۰۰ مورد حاملگی با فشار خون بالا و افزایش آمار درمانهای تنفسی جزئی بعد از تولد، مرتبط بود. به هر حال، این مطالعه فقط ارتباط بین موارد (نه رابطهی علت و معلولی) را یافته است.
Yonkers، پروفسور روانپزشکی، اپیدمیولوژی، زنان و زایمان، و علوم تولیدمثلی میگوید:
تعداد زیادی از خانمها نیازمند این درمانها در طول دوران بارداری هستند و نباید بر اساس این یافتهها درمان را متوقف کنند؛ بلکه این خانمها باید با پزشک خود جهت یافتن حداقل دوز ممکن از این داروها همکاری و مشورت کرده و به عادتهای خوب بهداشتی مثل رژیم غذایی سالم، ورزش و عدم مصرف الکل و سیگار پایبند باشند.
این مطالعه در مجلهی روانپزشکی JAMA منتشر شده است.