بعضى هورمون‌ها و سركوب كنندگان ايمنى منجر به افزايش خطر ابتلا به سرطان می‌شوند.
هورمون‌ها
استروژن‌ها که گروهی از هورمون‌های جنسی زنانه هستند ، به عنوان سرطان‌زاهای انسانی شناخته شده‌اند. اگر چه این هورمون‌ها دارای نقش فیزیولوژیکی ضروری در زنان و مردان هستند، اما در عین حال با افزایش خطر ابتلا به سرطان‌های خاص همراه‌اند. به عنوان مثال، مصرف ترکیب هورمون یائسگی (استروژن همراه با پروژستین، که یک نسخه مصنوعی پروژسترون ،هورمون زنانه، است) می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش دهد. درمان هورمونی یائسگی با استروژن تنها، خطر ابتلا به سرطان آندومتر را افزایش می‌دهد و تنها در زنانی که هیسترکتومی داشته‌اند استفاده می‌شود.
مقاله مرتبط: هورمون‌درمانی سرطان پروستات
زنی که در مورد هورمون‌درمانی یائسگی فکر می‌کند، باید با پزشک خود درباره خطرات و مزایای احتمالی صحبت کند.
مطالعات نشان داده‌اند که خطر ابتلا به سرطان سینه در زنان با استروژن و پروژسترون ساخته‌شده توسط تخمدان‌های آن‌ها ( که به نام استروژن اندوژن و پروژسترون شناخته می‌شود) مرتبط است. به مدت طولانی در معرض این هورمون‌ها قرار گرفتن و یا سطح بالایی از این هورمون‌ها ، با افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه مرتبط است. افزایش زمان قرار گرفتن در معرض این هورمون می‌تواند به علت شروع زودهنگام قاعدگی ، دیر شروع شدن یائسگی ، سن زیاد در اولین بارداری و نداشتن تجربه تولد فرزند، باشد. بالعکس، به دنیا آوردن فرزند یک عامل محافظتی برای سرطان پستان است.
دی اتیلستیل بسترول (DES) یک نوع استروژن است که در سال‌های ۱۹۴۰ تا ۱۹۷۱ به برخی از زنان باردار در ایالات متحده داده شد تا از سقط جنین، زایمان زودرس و مشکلات مرتبط با بارداری جلوگیری شود. زنان مبتلا به DES را در دوران بارداری خطر ابتلا به سرطان پستان بیشتری تهدید می‌کند. در دختران آن‌ها خطر ابتلا به سرطان واژن یا رحم بیشتر است. اثرات احتمالی بر روی پسران و نوه‌های این زنان که در طی دوران بارداری دچار DES می‌شوند در حال تحقیق است.
سرکوب‌کننده‌های ایمنی
بسیاری از افرادی که پیوند عضو دریافت می‌کنند داروهایی برای سرکوب سیستم ایمنی بدن مصرف می‌کنند تا بدن ارگان پیوندی را پس نزند. این داروهای “سرکوب کننده ایمنی” باعث می‌شوند سیستم ایمنی بدن قادر به تشخیص و نابود کردن سلول‌های سرطانی یا مبارزه با عفونت‌های منتهی به سرطان نباشد. عفونت با اچ آی وی نیز سیستم ایمنی بدن را تضعیف می‌کند و خطر ابتلا به سرطان‌های خاص را افزایش می‌دهد.
تحقیقات نشان داده است که دریافت کنندگان پیوند در معرض خطر ابتلا به سرطان‌های مختلف هستند. برخی از این سرطان‌ها می‌تواند به علت عوامل عفونی باشد و برخی دیگر کاملاً غیر مرتبط. چهار نوع شایع ترین سرطان در میان گیرندگان پیوند و سرطان‌هایی که اغلب در این افراد بیشتر از افراد معمولی است شامل لنفوم غیر هودکین (NHL) ، سرطان ریه، کلیه و کبد می‌باشد. NHL می‌تواند به علت عفونت ویروس اپستین بار (EBV) ، سرطان کبد همراه با عفونت مزمن ویروس‌های هپاتیت B (HBV) و هپاتیتC (HCV) باشد. به نظر می‌رسد سرطان‌های ریه و کلیه ارتباطی با عفونت ندارند.
مقاله مرتبط: توانمند سازي دستگاه ايمني روش نوين مقابله با سرطان
در افراد مبتلا به HIV یا ایدز نیز خطر ابتلا به سرطان‌هایی که از عوامل عفونی ایجاد می‌شوند افزایش می‌یابد. این عوامل عفونی می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
EBV ، ویروس هرپس انسانی ۸ یا ویروس مرتبط با سارکوم کاپوس، HBV و HCV، که باعث سرطان کبد می‌شوند و ویروس پاپیلومای انسانی که موجب سرطان دهانه رحم، مقعد، رحم و دیگر سرطان‌ها می‌شود.
عفونت HIV همچنین همراه است با افزایش خطر ابتلا به سرطان‌هایی که به نظر نمی‌رسد علتی چون عوامل عفونی داشته باشند.
