بررسی‌های Gordon Smith روی ۸۰ هزار نفر از زنان انگستان نشان داد، در صورت زایمان مادران ۳۵ سال به بالا در هفته‌ی چهل‌ام بعد از اتمام آخرین قاعدگی مادر، تنها ۰/۰۸ درصد از نوزادان می‌میرند. در حالی که اگر این زمان به ۴۱ تا ۴۲ هفته افزایش یابد؛ آمار تا ۰/۲۶ درصد بالا خواهد رفت.
نارسایی جفت
نتایج مطالعات به صورت گسترده‌ای نشان می‌دهند، هرچه طول زمان حاملگی از نقطه‌ی خاصی (چهل هفتگی) فراتر رود، احتمال سقط ناگهانی جنین افزایش می‌یابد. مهم‌ترین علت این افزایش سقط را می‌توان شروع تخریب و نارسایی جفت ار هفته‌ی چهل‌ام دانست.
مقاله مرتبط: فواید زایمان طبیعی
در زایمان طبیعی می‌توان با استفاده‌از داروهای خاصی، دهانه رحم را باز کرده و سبب القای زایمان شد، اما این کار می‌تواند زایمانی طولانی‌تر و دردناک‌تر را در پی داشته باشد. اما بیشترین و مهم‌ترین کاربرد این یافته‌ها، تعیین بهترین زمان سزارین است.
از انجا که مطالعات دیگر ثابت کرده‌اند که زایمان در هفته‌ی سی‌ونه و چهل، تفاوت معناداری ایجاد نمی‌کند، می‌توان بهترین زمان سزارین را هفته‌های ۳۹ و ۴۰ بعد از اتمام آخرین قاعدگی مادر دانست.
مقاله مرتبط: ۴۹ درصد زایمان‌ها در ایران به صورت سزارین انجام می‌گیرد!
اگر چه اساس مطالعات انجام شده بر کاهش احتمال سقط جنینی در مادر بالای ۳۵ سال استوار است. اما می‌توان به مادران کم‌تر از ۳۵ سال نیز توصیه کرد که برای اطمینال بیشتر از سلامت نوزاد بهترین زمان زایمان هفته‌ی چهل‌ام حاملگی است.
اما نکته‌ی قابل توجه این که اگر فرد قصد زایمان طبیعی داشته باشد، باید درباره‌ی تمام جوانب مثبت و منفی القای زایمان آگاه شود تا بتواند تصمیم بگیرد که برای کاهش احتمال سقط جنین، جوانب منفی القای زایمان را می‌پذیرد؟
