محققان گزارش دادند که نوروپپتید ماده P ممکن است کمک واسطهی تشکیل خاطرات اجتماعی در ناحیهی CA2 هیپوکامپ باشد.
تحقیقی که به وسیله گروهی از محققان دپارتمان فیزیولوژی دانشکده پزشکی یانگ لو، دانشگاه ملی سنگاپور (NUS) ارائه شد؛ کشف ناحیهای بسیار کوچک از مغز را که نقش مهمی در تشکیل خاطرات اجتماعی و فعل انفعالات آن دارد، شرح میدهد.
هیپوکامپ، منطقه نعل اسبی شکل مغز که نقشش به خوبی در شکل گرفتن خاطرات شناخته شده است، مانند یک «GPS» طبیعی عمل میکند که به انسان ها کمک مینماید تا به کاوش نواحی، اشیا و افراد جدید بپردازد.
این گروه که به وسیله دکتر Sajikumar Sreedharan و دانشجوی فارغ التحصیل وی، Ananya Dasgupta، رهبری میشد، نقش اختصاصی یک ناحیه بسیار کوچک از هیپوکامپ را تشخیص دادند: “ناحیه CA2” که با قسمتهایی از وقایع در حافظه کوتاه مدت و نگهداری آن خاطرات به عنوان حافظه بلند مدت مرتبط است. دکتر سرید هاران اینگونه نظر خود را اظهار کرده است:
اگرچه منطقهی CA2 جزو مدار متعارف حافظه محسوب نمیشود؛ چون ظاهراً فاقد توانایی در تشکیل و نگهداری از خاطرات دیرپاست اما نقش منحصر به فردش در تشکیل خاطرات اجتماعی توجه ما را به خود جلب کرد.
خاطرات اجتماعی میتواند از جمله تواناییهای فردی برای تمییز دادن چهرهها و اشیاء آشنا و جدید محسوب شود. در مورد موش ها، به طور مثال؛ یک منطقه CA2 سالم به آنها کمک میکند که زمان بیشتری با تازه واردین بگذرانند، و این یک ویژگی است که به وجود آمدن علاقه اجتماعی و اثرات متقابل آنها را بر هم ایجاد میکند.
در این مطالعه، محققان تشخیص دادهاند که یک نوروپپتید به نام مادهی P، میانجی حافظه اجتماعی در منطقهی CA2 است. محققان اثرات SP را در برشهای هیپوکامپ موش صحرایی با تقلید استرس ملایم یا وضعیت دردناک آزمایش کردند. آنها دریافتند که گسترش تشکیل حافظه درازمدت با روندی آرام، فقط در منطقهی CA2 انجام میشود؛ هنگامی که پاسخهای عصبی به صورت همزمان از CA2 و تعداد کمی از بقیه مناطق هیپوکامپ ثبت میشود.
ارتباط با خاطرات قدیمی میتواند با گذر زمان، یک خاطرهی ضعیف را قویتر نماید. برای مثال ممکن است افراد نام نوشیدنیای را که ماه پیش خوردهاند به یاد نیاورند، ولی نوشیدنی شب عروسیشان را فراموش نخواهند کرد.
بنابراین به نوعی این یک اشتراک بین خاطرهای ضعیف (نوشیدنی) با یک خاطره قوی (ازدواج فرد) باشد که یک حافظه کوتاه مدت را به حافظه بلند مدت تبدیل کرده است.
توانایی مشترک کردن افراد و اشیا که ماهیت حافظه اجتماعی است، وابسته به یک فرایند سلولی پیچیده میباشد. گروه برای اولین بار نشان داد که مادهی P میتواند به ارتباط یک خاطره ضعیف با خاطره قویتر در منطقهی CA2 درطول دوره نامشخص زمانی کمک کنند.
این اولین تظاهرات فرایندها در این منطقه مغزی است که مسئولیت حافظه اجتماعی و اثرات متقابل آن را بر عهده دارد. این یک مطالعه بسیار برجسته است که رابطه بین منطقهیCA2 هیپوکامپ و حافظه را مستحکمتر میکند این مطالعه یک راه وسیع جدید برای بررسیهای بیشتر که چگونه این منطقه به کمبود حافظه اجتماعی مرتبط است را باز خواهد کرد؛ مشکلاتی که به صورت معمول در اختلالات مغزی مانند افسردگی و اسکیزوفرنی رخ میدهد.