کمک‌های اولیه ۲۷: حملۀ قلبی

به گزارش گاردین، سالانه صدوپنجاه‌هزار نفر در نتیجۀ عدم دریافت کمک‌های اولیۀ مناسب جان خود را از دست می‌دهند. از طرفی، با استناد به داده‌های جمعیت هلال احمر ایران، شاخص آمادگی در برابر حوادث (HDPI) خانواده‌های ایرانی چیزی در حدود ۹.۳ از ۱۰۰نمرۀ کامل است؛ یعنی کمتر از ده درصد، و بی‌شک در این میان، مهم‌ترین نقش را عدم آگاهی کامل نسبت به کمک‌های اولیه ایفا می‌کند.

در این راستا و به‌منظور ارتقای سطح دانش عمومی، تیم دکتر مجازی تصمیم به ارائه‌ی اطلاعاتی کاربردی در زمینۀ کمک‌های اولیه و در جهت سهولت مواجهه با شرایط اورژانسی دارد. ویژه‌نامۀ کمک‌های اولیه را در دکتر مجازی دنبال کنید.

کسی که دچار حملۀ قلبی شده، ممکن است موارد زیر را تجربه کند:

فشار، سنگینی یا درد در مرکز قفسۀ سینه
ناراحتی یا دردی که از سینه به طرف شانه‌ها، گردن، فک، دندان، یک یا هر دو دست و یا گاهی اوقات قسمت بالایی شکم پخش می‌شود
تنگی نفس
سرگیجه یا غش کردن
تعریق
حالت تهوع

به‌طور‌کلی حملۀ قلبی موجب درد در ناحیۀ قفسۀ سینه به‌مدت بیش از ۱۵ دقیقه می‌شود، اما می‌تواند فاقدعلامت نیز باشد.

لازم به ذکر است، احتمال دارد علائمی غیر از درد قفسۀ سینه، مانند اختلالات گوارشی یا درد گردن فک – که با وجود مصرف دارو، تسکین نیافته‌اند – مشاهده شوند.

اگر احتمالاً شما یا شخص دیگری دچار حمله قلبی شد، چه کاری باید انجام دهید؟

با مرکز فوریت‌های اورژانس تماس بگیرید. ظهور علائم حملۀ قلبی بیش از پنج دقیقه را نادیده نگیرید. اگر به خدمات اورژانسی پزشکی دسترسی ندارید، از همسایه یا دوست خود درخواست کنید تا شما را به نزدیکترین بیمارستان برساند. رانندگی را به‌عنوان آخرین راه حل، در نظر داشته‌باشید؛ چراکه رانندگی در این شرایط، هم شما و هم دیگران را در معرض خطر قرار می‌دهد.
قرص آسپیرین را جویده و قورت دهید. مگر زمانی که شما و یا شخص موردنظر، به آسپیرین حساسیت داشته یا به توصیۀ پزشک، منع مصرف آسپرین داشته‌باشید. اما پیش از آن، حتماٌ با مرکز فوریت‌های اورژانس تماس بگیرید.
در صورت تجویز، نیتروگلیسیرین مصرف کنید. اگر فکر می‌کنید دچار حملۀ قلبی هستید و پزشک شما، قبلاً نیتروگلیسیرین برای شما تجویز کرده، مطابق توضیحات آن را مصرف کنید. از مصرف قرص نیتروگلیسیرین دیگر افراد پرهیز کنید، چراکه این کار می‌تواند شما را در معرض خطر قرار دهد.
اگر شخص هوشیاری ندارد، اقدام به پیاده‌سازی مراحل احیای قلبی-ریوی (CPR) کنید. اگر همراه شخصی هستید که مشکوک به حمله قلبی و یا بی‌هوش است، با اورژانس تماس بگیرید. ممکن است توصیه به آغاز احیاء قلبی-ریوی (CPR) شوید. اگر آموزش CPR را دریافت نکرده‌اید، پزشکان توصیه می‌کنند که تنها به انجام تنفس دهان به دهان و اعمال فشار بر سینه (حدود ۱۰۰ فشار در هر دقیقه). بسنده کنید. در تماس با اورژانس، می‌توانید تا زمان رسیدن کمک پزشکی، راهنمایی‌های پزشکی لازم را درخواست کنید.
اگر یک دفیبریلاتور (defibrillator) خارجی خودکار (AED) در دسترس بوده و فرد بی‌هوش است، CPR را در حالی که دستگاه بازیابی و تنظیم شده‌است، آغاز کنید. دستگاه را وصل کنید و دستورالعمل‌های ارائه‌شده توسط AED پس از ارزیابی وضعیت شخص را دنبال کنید.