به گزارش مطالعات جدید انجام گرفته، به تازگی رابطهای بین کاهش سلولهای آزاد کنندهی دوپامین در مغز و قابلیت مغز برای شکلدهی به خاطرات جدید، یافته شده است. این مطالعات سؤالاتی در رابطه با دلیل این یافتهها در بیماری آلزایمر مطرح میکند.
دوپامین یک انتقال دهندهی عصبی است که در تنظیم واکنشهای عاطفی و حرکتی دخیل است. مطالعات جدید نشان میدهد کاهش سلولهایی که از دوپامین استفاده میکنند، میتواند منجر به تضعیف عملکرد ناحیهای از مغز شود که مسئولیت تشکیل خاطرات جدید را بر عهده دارد. نتایج این مطالعات اخیراً در مجلهی Alzheimer’s Disease منتشر شده است.
نویسندگان مقاله عقیده دارند که این یافتهها قابلیت تبدیل به راهی برای تشخیص آلزایمر دارند. همچنین یافتههای اخیر آنها میتواند راه را برای درمانهای موردنیاز شرایط ناتوان کننده هموار کند.
افزایش شیوع آلزایمر
بیماری آلزایمر شایعترین نوع دمانس (زوال عقل) میباشد. افرادی که مبتلا به آلزایمر میباشند، کاهش حافظه و سایر اختلالات شناختی را که در زندگی روزمرهشان دخیل است، تجربه میکنند.
حدود ۵.۷ میلیون نفر در ایالات متحده مبتلا به آلزایمر میباشند، که آمار پیشبینیشده حاکی از افزایش این تعداد تا ۱۴ میلیون نفر تا سال ۲۰۵۰ است. همچنین آلزایمر ششمین علت مرگ و میر در ایالات متحده میباشد.
مطالعاتی که اخیراً منتشر شده، نشان میدهد مصرف روزانهی یک ایبوپروفن میتواند با کاهش التهاب در جلوگیری از آلزایمر، مؤثر باشد. نویسندگان این مقاله قبلاً پی برده بودند که پپتیدی به نام آملوئید بتا ۴۲ (Abeta42) به میزان بالایی در بزاق و مغز افراد مبتلا به آلزایمر وجود دارد. دانشمندان امیدوارند که یک تست ساده از بزاق بتواند به پیشبینی خطر آلزایمر، چند سال قبل از ظهور هر گونه علائم قابل تشخیص، کمک کند.
از آنجا که Abeta42 موجب التهاب میشود، مصرف روزانهی یک دوز ایبوپروفن یا سایر داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی، میتواند در حفظ این التهاب در آن دسته از افرادی که به سطح بالای این پپتید پاسخ مثبت نشان میدهند، مؤثر باشد.
مقالهی مرتبط: این هفت کشف در مورد آلزایمر ما را به شکست این بیماری نزدیکتر کرده است
کمبود دوپامین و عملکرد هیپوکامپ
محققان از نوعی اسکن MRI به نام ۳Tesla، که دوبرابر MRI استاندارد قدرت دارد، برای اسکن مغز ۵۱ نفر از افراد سالم، ۳۰ نفر با اختلال شناختی ضعیف و ۲۹ بیمار مبتلا به آلزایمر، استفاده کردند.
با تجزیه و تحلیل این نتایج، ارتباطی بین اندازهی دو ناحیهی کلیدی در مغز (تگمنتال شکمی و هیپوکمپ) و توانایی افراد برای یادگیری مفاهیم جدید یافته شد.
Annalena Venner، از مرکز علوم اعصاب Sheffield در دانشگاه Sheffield انگلستان، در مورد نتایج این گونه توضیح میدهد:
یافتههای ما نشان میدهد که در صورتی که یک ناحیهی کوچک از سلولهای مغز، به نام ناحیهی تگمنتال شکمی مقدار دوپامین را برای هیپوکمپ _ناحیهی کوچکی که داخل لوب گیجگاهی قرار دارد_ به میزان مناسب تولید نکند، هیپوکمپ عملکرد مؤثری نخواهد داشت.
هیپوکمپ با شکلگیری خاطرات جدید مرتبط است. از این رو یافتهها برای تشخیص زود هنگام بیماری آلزایمر، بسیار مهم هستند. نتایج نشان میدهد تغییراتی که سریع اتفاق میافتد، میتواند منجر به بیماری آلزایمر شود. این مطالعات برای اولین بار برای نشان دادن چنین ارتباطی در انسان انجام گرفته است.
راه جدید تشخیص آلزایمر
Venneri و همکارانش عقیده دارند که یک روش جدید برای تشخیص، شامل تستهای حافظه و اسکن نواحی تگمنتال شکمی و هیپوکمپ، میتواند تغییرات اساسی در غربالگری نشانههای اولیهی آلزایمر ایجاد کند.
سایر مزایای احتمالی این تحقیقات، مطابق تشخیصهای Venneri، این است که این یافتهها میتوانند راهی را برای نوع جدیدی از درمان آلزایمر نشان دهند. درمانی با قابلیت توقف دورهی بیماری در همان مراحل اولیه. در گام بعدی، تیم تحقیقاتی در رابطه با چگونگی مشاهده شدن تغییرات زودرس در ناحیهی تگمنتال شکمی و تأثیر یا عدم تأثیر درمانهای موجود در مقابل این تغییرات، تحقیق خواهند کرد.