ارتباط بین مغز و دستگاه گوارش فراتر از آن‌چه که فکر می‌کنید است!

ارتباط بین مغز و دستگاه گوارش فقط مربوط به هضم مواد غذایی نمی‎شود. مغز شما در هر لحظه در حال ثبت خاطرات جدید است. جالب است بدانید که در این پروسه سیستم گوارشی بدنتان نیز سهم بسزایی دارد.

ارتباط بین مغز و دستگاه گوارش بیشتر نقش در سیستم کنترل میزان غذایی که فرد میخورد دارد؛ بدین معنا که دستگاه گوارش به مغز هشدار می‎دهد که میزان غذایی که خورده شده کافی بوده و دیگر نیاز به خوردن غذای بیشتر نیست. علاوه بر این تحقیقات جدید نشان داده است که دستگاه گوارش نقش بسیار مهمی در به یاد سپردن مکان‎ها و اشیای پیرامون انسان ایفا می‎کند.

محققان این آزمایش تحقیقاتی را بر روی موش‎ها انجام داده و نتیجه‎ی گفته شده را گرفته‎اند و معتقدند که این نتیجه شامل حالات انسانی نیز می‎شود.ارتباط بین مغز و دستگاه گوارش به صورت عمده از طریق بلندترین عصب بدن یعنی عصب واگ محقق می‎شود. محققان برای انجام آزمایش قسمتی از این عصب را در موش قطع کردند و منتظر نتیجه ماندند.

ارتباط بین مغز و دستگاه گوارش فقط در هنگام غذا خوردن به وجود می‎آید بنابراین محققان به این نتیجه رسیدند که این پروسه‎ی ارتباطی در حیوانات می‎تواند نقش مهمی در به‎یاد سپردن مکانهای حاوی غذای خوب باشد چراکه حیوان به وسیله‎ی آن می‎تواند دوباره غذای خوب مورد نظر خود را به راحتی پیدا کند.

محققان برای گرفتن نتیجه‎ی مورد نظر آزمایشات بسیاری انجام دادند. یکی از آزمایشات شامل تاباندن نور بسیار شدید به موش بود که او را مجبور به پیدا کردن راه فراری از دست نور می‎شد. محققان متوجه شدند که موش‎هایی که قبلا از این راه فرار استفاده کرده و همچنین عصب واگ‎شان دست نخورده است، راه فرار را به راحتی پیدا کرده و از آن استفاده می‏کنند اما اگر عصب واگ دستکاری شده باشد، موش در پیدا کردن راه فرار دچار مشکل خواهد شد هرچند که قبلا از آن استفاده کرده است.

محققان این آزمایش را درباره‎ی مکان اشیا نیز انجام داده و متوجه شدند که موش‎هایی که عصب واگ‎شان در فرستادن پیام دچار مشکل شده ، در پیدا کردن مکان شی مورد نظر (که قبلا آن را موقعیت یابی کرده بودند) با مشکل مواجه می‎شوند.

مقاله‎ی مرتبط: باکتری‌های گوارشی عملکرد روده و مغز را تغییر می‌دهند!

با بررسی مغز موش‎های دستکاری شده، محققان متوجه شدند که در مغز آن‎ها فعالیت هیپوکمپ -که نقش بسیار مهمی در به یاد سپردن خاطرات دارد- بسیار کاهش یافته است. علاوه بر آن میزان پروتئین‎های موظف در ساختن نورون‎های جدید و یا ساختن پیوند‎های جدید بین نورون‎ها در هیپوکمپ نیز کاهش یافته است. این پروتئین‎ها علاوه بر نقش ذکر شده نقش بسیار مهمی در شکل‎گیری خاطرات نیز دارند.

با اینکه این آزمایش فراموشی در پیدا کردن مکان اشیا و در کل مکان‎یابی را شامل می‎شد اما محققان به این نتیجه رسیدند که حتی با اثر بخشیدن به شدت آسیب باز هم این آسیب نمی‎تواند به ماهیت کل خاطرات لطمه‎ای وارد کند.

کانوسکی می‎گوید:

نتیجه‎ی این آزمایشات فقط ” آیا این مکان را قبلا دیده‎ام یا نه؟” نیست بلکه نتیجه‎ی آن ” کجا این مکان را دیده‎ام؟” خواهد بود.

این نتایج قابل تعمیم به انسان‎ها نیز خواهد بود.

کانوسکی معتقد است که بسیاری از پزشکان برای درمان مشکل چاقی افراد و برای کمک به کاهش وزن آن‎ها، اعصاب واگ این افراد را دستکاری می‎کنند که به آن vBloc گفته می‎شود. با نتایج بدست آمده باید دانست که با دستکاری کردن اعصاب واگ افراد، در بخشی از خاطرات آن‎ها اختلال ایجاد خواهد شد.

از نظر محققان با دانستن نقش این ارتباط میتوان با تقویت آن، پروسه‎ی ذخیره و یادآوری خاطرات را بهبود بخشید. البته این فرضیه نیازمند تحقیقات بسیاری برای تایید شدن است.

اگر این فرضیه تایید شود با این روش می‎توان بسیاری از بیماری‎های عصبی مانند آلزایمر را درمان کرد. شاید این نتایج درمان مستقیمی برای بیماری آلزایمر و سایر بیماری‎های از این قبیل نباشد اما دانستن نحوه‎ی تنظیم و عملکرد خاطرات می‎تواند محققان و پزشکان را به سوی پیدا کردن راه‎حل درمانی سوق دهد.