درمان زخم معده با عسل

نوشته شده توسط Dr.W.Gifford Jones

چرا بعد از بحث در مورد زخم های گوارشی در چند ماه قبل دوباره می نویسم؟ علتش این نیست که من فراموشی گرفتم یا ایده هایم تمام شده است در واقع مقاله را برای درمان یکی از مشکلات بزرگ جامعه نوشته ام.

در مقاله قبلی اظهار داشتم کسی که اخر از همه بخندد طولانی تر میخندد.

متخصص های بیماری های معده و روده به دانشمندان استرالیایی Barry J Marshall و J.Robin Warren  لقب “قهقه بزرگ” را دادند.

این دو پژوهشگر استرالیایی جسارت این را داشتند که اعلام کنند استرس یا داشتن شخصیت نوع A یا افزایش میزان هیدروکلروریک اسید علت زخم های گوارشی نیستند، بلکه زخم های معده و دوازدهه توسط باکتری های مارپیچی بنام هلیکوباکترپیلوری ایجاد می شوند.

مطالعات بیشتر نشان دادند استرالیایی ها درست می گفتند، این انچنان یافته انقلابی بود که هیئت مشورتی دانش سلامت هاروارد ان را به عنوان یکی از ده کشفیات پزشکی مهم سال معرفی کرد .

حال ان که ایده های جدید همیشه ممکن است پیدا شوند. سال ها دکتر ها انتی اسید ها را برای نرمال کردن میزان اسید در معده  تجویز می کردند یا از دارو هایی که مانع ترشحات معده شوند مانند Zantac برای جلوگیری از ترشح اسید در بیمارانی که از زخم های گوارشی رنج می بردند  ،استفاده می کردند.

اما امسال موسسه ی سلامت ملی تیمی از کارشناسان برای ارزیابی یافته های اخیر در باره ی زخم های گوارشی تشکیل دادند و به این نتیجه رسیدند که باید انتی بیوتیک ها برای درمان زخم های گوارشی تجویز شوند. سوال این است که چگونه هلیکو باکتر را باید ریشه کن کرد؟ در بند قبلی اشاره کردم که بین متخصصان برای بهترین انتی بیوتیک توافقی وجود ندارد .

برخی مقامات ادعا دارند بهترین ترکیب استفاده از انتی بیوتیک های تتراسایکیلین و مترونیدازول همراه با بیسموت سالسیلات (Pepto-Bismol) برای دو هفته است.

هرچند انتی بیوتیک ها بدون عوارض نیستند، ارگانیسم ها می توانند نسبت به ان ها مقاوم شوند و برخی بیماران از عوارضی کمتر  ویا عوارض جانبی جدی مانند آلرژی رنج ببرند. به همین دلیل ممنونم از دکتر Basil Grogono جراح اورتوپدی در Halifax برای پیشنهاد راهی به مراتب کم ضررتربرای ریشه کنی هلیکو باکترپیلوری.

دکتر Grogono در مجله ی پزشکی مقاله ای در Journal of The New Zealand Royal Society of Medicine  در مورد اثرات شفا بخش عسل مطلبی نوشته بود .

دکتر Grogono ادعا دارد فواید عسل قرن هاست شناخته شده است .او می گوید Saxon ها توانایی های شفا بخش ان را ارزیابی کرده است و سرمقاله ها در مجله ی انجمن زنبور امریکایی  و پزشکی شوروی و پژوهش نامه پزشکی اسلامی همه اشاره دارند که عسل می تواند بخش اصلی درمان زخم های گوارشی باشد .قران نیز مطالب مفیدی در مورد عسل دارد.

عسل نیز به عنوان چاره ای برای بوی بد دهان و نیز در شرق برای حفظ میوه ها توصیه شده است.

در ژانویه ی ۱۹۹۴ اثر انتی بیوتیکی عسل در Journal of The New Zealand Royal Society of Medicine چاپ شد .

پژوهشگران هلیکو باکتر را بوسیله ی بافت برداری از زخم های گوارشی بدست اورده ند. سپس عوامل ضد باکتریایی را در ۳۴۵ نمونه ی تجاری اماده عسل از ۲۶ ناحیه گلدار ازمایش کردند .

کدام یک برنده بود؟ تنها، زنبوری که از گیاه  Manuka که مخصوص نیوزلند بود تغذیه می شد .نتیجه ها قابل توجه بودند .محلول ۵ درصدی از عسل مانوکا قادر بود هر کلنی از هلیکو باکتر پیلوری را از بین ببرد.

باید اقرار کنم که وقتی برای اولین بار درمورد  هلیکو باکتر خواندم شک داشتم. ولی بعد از ۲۰ مطالعه مختلف بالاخره  قبول کردم.

پس این برای فردی که از زخم های گوارشی به شدت رنج می برد چه معنایی دارد؟در گذشته این یعنی استفاده از آنتی اسید برای چندین ماه ,گاها یعنی بستری طولانی مدت در بیمارستان برای تزریق شیر به داخل معده و گاها عمل جراحی اورژانسی برای بستن زخم معده یا جراحی مهم برای حذف بخشی از معده.

کشف دارو های ضد ترشحی مثل زنتاک با کاهش تولید هیدروکلریک اسید درد را تسکین می دهد اما برای ممانعت از برگشت مجدد زخم  ،دارو باید به صورت نامحدود مصرف شود.

در حال حاضرتولید Zantac و سایر دارو های ضد ترشحی توسط موسسه Smithsonian هدایت می شود. حال اگر عزیزتان به زخم های گوارشی مبتلا شود تنها چیزی که باید بگویید این است که “عسلم مقداری عسل بخور”اما باید مطمئن باشید که توسط زنبور نیوزلندی که از گیاه مانوکا تغذیه می کرده تهیه شده باشد.