این که این زمستان سرما بخورید یا نخورید براساس نظر یک مطالعه جدید، ممکن است به تعداد “استرسورهای” بینی و مجاری هوای بستگی داشته باشد. این تحقیق به دو مکانیسم دفاعی که این سلولها در راه هوایی فرد به منظور حفاظت خود در برابر تهدید استفاده میکنند پرداخته است: یکی که در برابر ویروسها مانند ویروس شایع سرماخوردگی محافظت میکند و دیگری که در برابر استرسهای اکسیداتیو نقش حفاظتی دارد. این نوع از آسیب سلولی در اثر ویروسها و سایر محرکها مانند دود سیگار یا گرده شروع میشود.
مقاله مرتبط: آنفولانزا یا سرماخوردگی؟ مسئله این است!
این مطالعه دریافت که بین این دو دفاع تعادلی برقرار است: حفاظت بیشتر در برابر آسیب استرس اکسیداتیو (برای مثال، آسیبی ناشی از دود سیگار) به معنای حفاظت کمتر در برابر مهاجمهایی مانند رینوویروسها که عامل اصلی سرماخوردگی هستند، است. نویسنده ارشد مطالعه دکتر الن فاکسمن، استادیار پزشکی آزمایشگاهی در دانشکده پزشکی ییل واقع در شهر نیوهیون و ایالت کنتیکت، در بیانیهای گفت:
پوشش مجرای هوایی در برابر ویروسها و همچنین سایر مواد خطرزا که وارد مجرای هوایی میشوند، نقش حفاظتی دارند. در صورتی که در یک زمان معین یک استرسور مواجهه داشته باشد، مجرای هوایی به خوبی عمل میکند اما زمانی که دو استرسور متفاوت مواجهه داشته باشند یک تعادل به وجود میآید. چیزی که ما دریافتیم این بود که زمانی که مجرای هوایی در تلاش برای کنار آمدن با نوع دیگری استرس است نیز میتواند خود را منطبق کند اما هزینه آن حساسیت به عفونت رینوویروسی است.
این مطالعه ۱۱ سپتامبر در ژورنال Cell Reports به چاپ رسیده است.
دفاع متعادل
این محققان اذعان دارند که طبق تخمینها ویروسهای تفسی هر ساله در ایالات متحده باعث ۵۰۰ میلیون سرماخوردگی و ۲ میلیون بستری میشوند. با این حال بعضی افراد میتوانند در معرض ویروس قرار بگیرند اما مریض نشوند چرا که این سلولها که مجرای هوایی را پوشاندهاند قبل از این که ویروس علائمی ایجاد کند، آن را پاک میکنند اما در مورد سایر افراد این پاکسازی صورت نمیگیرد و مریض میشوند. برای فهم بهتر چرایی سرما خوردن بعضی از افراد در حالی که بقیه در این مورد قسر در میروند، محققان این سلولهای مجاری هوایی افراد سالم اهداکننده را بررسی کردند. این سلولها از پوشش مجاری بینی افراد یا ریههایشان به دست آمده بود.
مقاله مرتبط: جهش ژنی نادر، بدن را مستعد سرماخوردگی میکند
محققان دریافتند که این سلولها در بینی دفاع ذاتی قویتری در برابر ویروسها دارند در حالی که این سلولها در ریه دفاع قویتری در برابر استرسهای اکسیداتیو دارند. آزمایشات بعدی مشخص کرد که در واقع یک تعادل بین این دو مکانیسم دفاعی وجود دارد. برای مثال، زمانی که محققان سلولهای موجود در بینی را در معرض دود سیگار قرار دادند تا یک پاسخ استرس اکسیداتیو به وجود بیاید، این سلولها در برابر رینوویروسها حساستر شدند. فاکسمن گفت:
آنها از دود سیگار جان سالم به در بردند اما نمیتوانند با ویروس نیز مبارزه کنند و این ویروس بهتر رشد خواهد کرد.
این یافته ممکن است توضیح دهد که چرا افراد سیگاری در مقایسه با افرادی که سیگار نمیکشند حساسیت بیشتری نسبت به عفونت رینوویروسی دارند. همچنین این نتایج پیشنهاد میدهد که یافتن راههایی برای حفاظت از این سلولها که مجرای هوایی را پوشاندهاند در برابر استرس اکسیداتیو، ممکن است به استراتژیهای موثری برای بهبود دفاع طبیعی علیه عفونت رینوویروس منجر شود. با این حال، مطالعات بیشتری برای بررسی این ایده نیاز است.