حذف سلولهای شبه زامبی مغز که سلول‌هایی فرسوده بوده اما خود را از بین نمی‌برند، می‌تواند راهی جدید برای درمان یا مقابله با آلزایمر و سایر انواع دمانس باشد. این نتیجه‌ی آزمایش‌های صورت گرفته در موش است که نشان می‌دهد اگر این سلولهای سالخورده (!) ریشه کن شوند، مغز از دژنراسیون ثانویه در امان می‌ماند. این سلول‌ها در طول زندگی در مغز ایجاد می‌شوند.
ما نشان دادیم سلولهای زامبی موجب نورودژنراسیون و فقدان شناختی می‌شوند. بر این اساس، ممانعت از تجمع این سلول‌ها، بار بیماری را کاهش می‌دهد.
Darren Baker ، سرپرست تیم از Mayo Clinic در روچستر مینه‌سوتا
Baker مطالعه‌ی خود را بر موش‌هایی که به صورت ژنتیکی مهندسی شده بودند، انجام داد. با توجه به این نکته که مغزهای آن‌ها به طور غیرطبیعی در اوایل زندگی با آسیب دستجات فیبری تحت عنوان tau tangles، انباشته می‌شود. تیم این محقق متوجه شد تا یک سالگی این موش‌ها، مغزشان با سلولهای زامبی پر می‌شود. این موش‌ها در مقایسه با گروه کنترل سالم موش‌ها، چند برابر بیشتر سلول زامبی در مرکز حافظه‌ی مغز خود –هیپوکامپ- و دو برابر بیشتر در مرکز تفکر مغزشان –کورتکس- داشتند.
تخریب‌کننده‌ی سلول
محققان برای دانستن این نکته که آیا سلولهای زامبی موجب دژنراسیون مرتبط با tau می‌شوند یا خیر، موش‌های مستعد tau tangle را به شکل موش‌هایی که سلولهای زامبی‌شان به طور انتخابی در طول زندگی به محض پدیدار شدن، در پی درمان با دارویی به نام AP از بین می‌رفتند، مهندسی کردند. نتیجه آن که تخریب سلولهای زامبی، دژنراسیون مغز را در موش‌های مستعد tau tangle متوقف کرد و از کاهش حافظه و توانایی شناختی معمول آن‌ها ممانعت به عمل آورد.
این هیجان‌انگیز است. چندین سال مطالعه‌ای که Baker و همکارانش انجام داده‌اند، نشان می‌دهد سلولهای زامبی ارتباط گسترده‌ای با مشکلات سلامتی پیری دارند که احتمالاً از قبل انتظارش را داشتیم.
Aubrey de Grey از سرمایه‌گذاران مرکز تحقیقات SENS در Mountain کالیفرنیا
امسال پیش‌تر از این مورد، تیم دیگری از Mayo با دادن یک ترکیب دارویی شامل عصاره‌ای از پوست سیب، توانست با تخریب سلولهای زامبی، طول عمر موش‌های مسن را ۳۶ درصد افزایش دهد.
بیشتر بخوانید: برای اولین بار سلولهای تحت استرس، سمی و زامبی در بیماری آلزایمر مشاهده شدند
