از اول اکتبر سال ۲۰۱۸، مراسم اهدای جوایز نوبل در حال برگزاری است که دوم اکتبر نیز، زمان اهدای نوبل فیزیک میباشد. در نهایت، جایزهی نوبل پزشکی ۲۰۱۸ به تاسوکو هونجو از دانشگاه کایاتو، و جیمز آلیسون از مرکز سرطان آندرسون در هوستون تعلق گرفت. یافتههای آنان برای سرکوب سیستم ایمنی برای مقابله با سرطان هنوز هم قابلتغییر است، ولی بدون شک، روشهای درمانی در آینده بر پایهی یافتههای جدید، زندگی را به افراد سرطانی برمیگرداند.
پروفسور دَن دیویس، ایمونولوژیست دانشگاه منچستر و نویسندهی Beautiful Cure ، در مورد تلاشی که باعث برنده شدن این جایزه شده است، توضیح میدهد:
بسیار خشنودم که جایزهی نوبل پزشکی ۲۰۱۸ به درمان سرنوشت ساز سرطان تعلق گرفته است. این یافته به همهی انسانها کمک نمیکند، ولی زندگیهای زیادی را نجات میدهد. این کشف، باعث انقلاب فکری در مورد روشهای درمانی سرطان و سایر بیماریها که با استفاده از سیستم ایمنی راهاندازی میشوند، میگردد. من حدس میزنم ما اکنون در قلهی یک کوه یخ باشیم، در حالیکه علم پزشکی به اندازهی افق گسرده است.
به گفتهی سرخیو گِزاردا، همکار سابق جیمز آلیسون، همکاراناش از صبح زود بیدار شدهاند تا مراسم اهدای جوائز نوبل را تماشا کنند! آنان در کنفرانس ایمونولوژی سرطان در نیویورک، آلیسون را همراهی کردهاند. کاری که جیم و هونجو انجام دادند، شبیه کارهایی بود که بسیاری از محققان برای برنده شدن نوبل پزشکی انجام داده بودند. گزادا اظهار میکند که ایدهی بسیج کرده سیستم ایمنی برای مقابله با سرطان، از حدود صد سال قبل مطرح شده است. اما، این دو دانشمند تکهی خالی و حیاتی پازل را پیدا کردند: “چگونه میتوان ترمزهایی را که سرطان، سیستم ایمنی را تضعیف میکند، از کار انداخت؟” این مفهوم میتواند به روش درمان تبدیل شود. او آلیسون را فردی فوق العاده، دلسوز، باپشتکار و نوازندهی هارمونی معرفی کرد.
مقاله ی مرتبط: برندگان جایزه نوبل پزشکی ۲۰۱۷؛ ساعت بیولوژیک در کانون توجه
پروفسور چارلی سوانتون، رئیس مرکز تحقیقات سرطان انگلستان و یک دانشمند در موسسهی Francis Crick لندن، اعلام کرد که نقاط بازرسی مولکولها در سیستم ایمنی و سلولهای سرطانی، درک پتانسیل سیستم ایمنی انسان در کنترل یا نابودی تومورها را تغییر داده است. در دههی اخیر، کارهای هر دو دانشمند برندهی جایزهی نوبل پزشکی ۲۰۱۸، باعث پیشرفت و بهبود روشهای درمانی جدید، به نام درمان برپایهی مهارکنندهای نقاط بازرسی، که برنامهریزی تومورهای جامد و هماتولوژیک را تغییر میدهند. دههی پیش، ملانوم متاستاتیک غیر قابل درمان بود. به لطف هونجو و جیمز، بیماران سرطانی، امید به زندگی بیشتری کسب کردهاند. بیش از یک سوم این بیماران، مزایای طولانی مدتی دریافت کرده و درمان میشوند.