افرادی با ناهنجاریهای روانشناختی با توجه به نتایج مطالعات اخیر احتمال بیشتری برای ازدواج با یکدیگر دارند. با ما همراه باشید تا به بررسی این موضوع بپردازیم.
دکتر نوردلتن یکی از اعضای این پژوهش اظهار داشت، مطالعات این گروه اطلاعات زیادی را درباره علت اصلی تمایل بیشتر ازدواج افرادی با ناهنجاریهای روانی از جمله اسکیزوفرنی و افسردگی با افراد همتای خود ارائه نمیدهد. اما یکی از دلایل اصلی این موضوع ممکن است به اشتراکگذاری رفتارهایی خاص از جانب دو طرف باشد که تناسب زیادی را نشان میدهند.
در مطالعه صورت گرفته، پژوهشگران اطلاعات مربوط به ۷۰۰٫۰۰۰ نفر از بیماران سوئدی از سال ۱۹۷۳ تا ۲۰۰۹ را مورد بررسی قرار دادند. در میان جامعه آماری ۷۰٫۰۰۰ نفر از بیماری اسکیزوفرنی رنج میبردند. سایر ناهنجاریها شامل بیماریهای مزمن فیزیکی مانند Crohn’s disease، دیابت، MS، ده بیماری مهم روانشناختی و موارد دیگر بود. در ادامه محققین دادههای آماری مربوط به همسران این افراد را برای مقایسه الگوهای ازدواج بیماران روانشناختی و سایر بیماریها مورد بررسی قرار دادند.
نتایج حاکی از آن بود که بیماران روانشناختی تمایل بسیار زیادی به انتخاب همسر خود از میان افرادی با ناهنجاری مشابه و یا سایر بیماریهای مرتبط با خود دارند.
این در حالیست که دانشمندان هیچ الگویی برای ازدواج افراد با بیماریهای فیزیکی یافت نکردند. بطور مثال افراد مبتلا به Crohn’s disease، هیچ گرایش مضاعفی برای ازدواج با افراد مبتلا به این بیماری ویا سایر امراض جدی فیزیکی نشان نمیدادند.
دکتر اسکات وتزلر که مشارکتی در این پژوهش نداشته اظهار داشت؛ این یافتهها نشان میدهند بیمارانی با مشکلات روانشناختی وخیم تمایل به ازدواج با یکدیگر را داشته و تمایل آنها برای ازدواج با افراد سالم کمتر از سایرین است. در واقع این طیف از بیماران، با مشکلات جدیای در برقراری ارتباط با افراد نرمال در جامعه دست و پنجه نرم میکنند. از سویی دیگر افرادی با سلامت روان نیز تمایلی به برقراری ارتباط با اینگونه افراد ندارند.
این نتایج میتواند کمک شایانی به ریشهیابی ژنتیکی افراد مبتلا و سابقه خانوادگی آنها بکند.
منبع: LiveScience