علت جرم‌هایی که در بزرگسالی اتفاق می‌افتند اغلب وقایع کودکی هستند ولی توانایی شناسایی یک مجرم دقیقاً ریشه در اتفاقی دارد که در رحم مادرش رخ می‌دهد.
مشاهدات نشان می‌دهد که در طول هفته‌ی هفدهم بارداری اثر انگشت‌های جنین کاملاً تشکیل‌یافته و معین می‌شوند. منحصر به فرد بودن اثر انگشت‌های هر فرد برای دو هزاره است که شناخته شده و از دو قرن پیش مورد مطالعه‌ی علمی قرار گرفته است. اکنون چند سال است که نحوه‌ی شکل‌گیری آن‌ها معین شده است.
با استفاده از مدل‌های فرضی رایانه‌ای شکل‌گیری آن‌ها در آغاز دهمین هفته‌ی باردای، زمانی که جنین فقط ۸۰ میلی‌متر طول دارد مورد مطالعه قرار گرفته است.
نشانه‌های اولیه‌ی فشار
اثرانگشت‌ها سه مشخصه متایز دارند؛ قوس‌ها (arches)، حلقه‌ها (loops) و پیچ‌ها (whorls):
به وجود آمدن این طرح‌ها روی انگشتان با وارد آمدن فشار به صفحه‌ای به نام لایه‌ی بازال (basal layer) در جنین انجام می‌گیرد؛ این لایه به طور طبیعی سریع‌تر از لایه‌های مجاور (اپی‌درم در بیرون و درم در سمت داخل) رشد می‌کند و موجب چین خوردن پوست در چندین جهت می‌شود و در نهایت اشکال پیچیده‌ای به وجود می‌آورد. این فشارها شامل آن‌هاییست که به سرحد پوست وارد می‌شوند، شامل ناخن‌ها و چین و چروک‌های بند انگشت‌ها.
این چین‌های اولیه طرح اثر انگشت‌هایی را زیر پوست پایه‌ریزی می‌کنند که قرار است در بزرگسالی هویت فرد را تعیین کند و دقیقاً به همین دلیل است که اثر انگشت هر فرد در طول زندگی ثابت است؛ چون آن‌ها زیر پوست قرار دارند و با صدمه به لایه‌ی سطحی آن از بین نمی‌روند.
پوست عجیب
اثر انگشت همیشه برای دانشمندان جالب و البته عجیب بوده است. در واقع پوست کف دست با پوست بقیه‌ی جاهای بدن در چند مورد تفاوت اساسی دارد.
علاوه بر این که در کف دست، شما می‌توانید اثر انگشت پیدا کنید، پوست در این ناحیه ضخیم‌تر است، غده‌های عرق بیشتری دارد و هیچ فولیکول مویی در آن وجود ندارد. شاید همین پروسه‌ی چین خوردنی که در انگشت‌ها دیده می‌شود مسئول چین‌های موجود در مغز، چشم و فولیکولِ مو هم باشد.
بسیاری از طرح‌ها در طبیعت از دید ریاضی مشابه اثر انگشت‌ها هستند؛ خطوط بدن ماهی استوایی و طرح‌های مایع در حال انتقال کمی شبیه اثرانگشت‌اند.
پدیده‌ای مشابه به نام von Karman vortex زمانی اتفاق می‌افتد که جریان‌هایی از هوا یا مایعات در خلاف هم حرکت کنند. این کار باعث به وجود آمدن حلقه‌‌های ابری جالبی می‌شود. حشرات با استفاده از این روش سرعت و قابلیت مانور خود را در پرواز افرایش می‌دهند.
طرح‌های واگرا همگی با یک مکانیسم به وجود نمی‌آیند ولی می‌توان آن‌ها را با معادله‌ای مشابه توصیف کرد. این شباهت پیدا کردن مکانیسم فیزیکی که پشت هر کدام است را مشکل می‌کند؛ مخصوصاً طرح بیولوژیکی پیچیده‌ای مثل اثر انگشت را!
منبع: LiveScience
