اگر یک فنجان قهوه میتواند تمام طول روز شما را سرپا نگه دارد، احتمالاً آن را مدیون ژنهایی هستید که کافئین را در بدن شما به مدت بیشتری حفظ میکنند. مطالعهای جدید در این باره انجام شده است.
محققانی در اسکاتلند ژنی را شناسایی کردهاند که احتمالاً در این که بدن چگونه کافئین را تجزیه میکند و یا این که چه مقدار قهوه در طول روز نیاز دارد، دخیل است.
افرادی که ژن PDSS2 را دارا هستند، کافئین در بدن آنها بسیار آهستهتر تجزیه میشود و این به آن معناست که کافئین مدت بیشتری در بدن میماند و بنابراین شخص نیاز ندارد تا قهوهی بیشتری مصرف کند تا همان اثرات را بدنش داشته باشد.
در این تحقیق، پژوهشگران دی ان ای بیش از ۱۰۰۰ نفر را در ایتالیا و بیش از ۱۷۰۰ نفر را در هلند بررسی کردند؛ علاوه بر این از آنها خواسته شد تا به سؤالاتی دربارهی این که چه مقدار قهوه مصرف میکنند نیز پاسخ دهند.
در بین ایتالیاییها آنهایی که تنوعی در ژن PDSS2 داشتند به طور میانگین یک فنجان قهوه در روز کمتر مصرف میکردند.
علت میتواند آن باشد که افراد دارای این ژن، کافئین را بسیار آهستهتر تجزیه میکنند و مدت حضور ماده در بدنشان بیشتر از بقیه است.
به طور مشابه بین هلندیها هم آنهایی که این ژن را داشتند تمایل کمتری به مصرف قهوه نشان دادند ولی نه به اندازهی ایتالیاییها! این کشف میتواند یکی از دلایل تفاوتها بین مصرف قهوه در کشورهای مختلف باشد؛ در ایتالیا مردم معمولاً فنجانهای کوچکی از اسپرسو یا موکا مینوشند ولی در هلند بیشتر، قهوههای فیلترشده استفاده میشود. تفاوت در آماده کردن قهوه به تفاوت در میزان مصرف میانجامد؛ میزان مصرف کافئین در هر فنجان در بین هلندیها تقریباً ۳ برابر ایتالیاییهاست.
ژن PDSS2، تنها ژن مؤثر در مصرف کافئین نیست؛ مطالعهای در گذشته نیز ژنهایی را نشان داده بود که آنزیمهای تجزیهکنندهی کافئین را کد میکردند؛ این ژنها هم در میزان مصرف کافئین مؤثرند.
ممکن است که این ژن از بیان ژنهای آنزیمهای تجزیهکنندهی کافئین جلوگیری بکند. با این کار بدن دیگر به سرعت نمیتواند آن را تجزیه نماید.
Nicola Pirastu ار دانشگاه ادینبورگ:
نتایج تحقیقات ما به علاوه مطالعات موجود این موضوع را بیان میکند که چگونگی مصرف کافئین در ما شاید در ژنهایمان نهفته باشد. تحقیقات بیشتری در این زمینه باید صورت بگیرد تا ارتباط ژنها با مصرف کافئین روشنتر گردد.
یکی از محققان از شرکت Illy میباشد ولی این شرکت در اجرای پروژه نقشی نداشته است.
منبع: LiveScience