منحصر به فرد نیستیم! ویژگی کلیدی مغز انسان در میمون ها نیز یافت شد!

ما انسان ها تصور می کنیم که بسیار خاص هستیم. برای تعیین دلیل تفاوت ما از سایر حیوانات جهان، دانشمندان به دنبال ویژگی هایی هستند که منحصرا برای انسان هاست؛ مانند خودآگاهی و یا تکلم.

اما از گذشته تا به حال،یافته های جدید فرضیه های قبلی را رد کرده و ما را در اعجاب می گذارد که ویژگی های منحصر به فرد انسان دقیقا چه هستند.در تحقیقی جدید دانشمندان اعصاب با پیدا کردن شبکه ای در مغز میمون ها که منحصرا برای آنالیز تقابلات اجتماعی میمون ها تخصص یافته است، فرضیه دیگری را رد کردند.

اغلب نخستی ها از جمله انسان، حیوانات اجتماعی هستند و قادرند بدون زحمت تقابلات اجتماعی را آنالیز کنند. اما ما در مورد شبکه عصبی که موجب می شود میمون ها چنین پردازش پیچیده ای را انجام دهند، اطلاعات زیادی نداریم.

دانشمندان دانشگاه Rockefeller در نیویورک از fMRI (تصویر برداری با تشدید امواج مغناطیسی) برای اسکن مغز چهار میمون رزوس دم کوتاه حین مشاهده فیلم های متفاوت استفاده کردند.

فیلم ها شامل صحنه هایی مانند رفتار میمون ها در اجتماع، فعالیت به تنهایی یا صرفا نشستن بدون فعالیت بود. برای بخش کنترل آزمایش، فیلم هایی از اشیا(مانند اسباب بازی ها) به جای میمون وجو داشت که بازهم در تقابل، فعالیت به تنهایی یا در سکون بودند.

محققین مغز میمون ها را هنگام مشاهده فیلم ها اسکن کرند تا بفهمند کدام بخش مغز فعالیت بیشتری نسبت به محتوای متفاوت فیلم ها دارد، به خصوص فیلم هایی که میمون ها در آن حضور داشتند.

همانطور که انتظار می رفت،آن ها دریافتند که هر فیلمی که میمون در آن ها حضور داشت در مقایسه با فیلمی که فقط اشیا در آن بودند، ناودانی به نام «سولکوس فوقانی تمپورال» (STS) را در مغز فعال می کنند.

از آنجایی که با ساختار کلی مغز نخستی ها به خوبی آشنا هستیم، دانشمندان می دانستند که آن ناحیه از مغز در بررسی اطلاعات درمورد چهره ها و اشخاص نقش دارد.

بسته به نوع تقابلی که در فیلم ها نشان داده می شد، تشخیص اینکه فعالیت مربوط به بخشی از مغز برای ارزیابی چهره ها یا اشخاص بود، قابل ملاحظه تر می شد.

آن ها همچنین دریافتند که سیستم نورونی بازتاب کننده( بخشی از مغز که هنگامی که میمون ها دیگر میمون ها را در حال گرفتن اشیا می بینند فعال می شود) فقط به تقابلات اجتماعی واکنش نشان نمی دهند بلکه به ارزیابی تقابلات اشیا نیز کمک می کند.

زمانیکه نورون های بازتاب کننده برای اولین بار کشف شدند( انسان ها نیز این نورون ها را دارند) فرض بر این بود که این نورون ها بخشی از مغز هستند که برای انتقال تفکر بهد کار می روند. اما این فرضیه رد شده است.

حیرت آور ترین کشف زمانی بود که تیم، اسکن های مربوط به فیلم های تقابلات اجتماعی را آنالیز کردند، نتیجه این است که به نظر می رسد شبکه نورونی در مغز رزوس های دم کوتاه وجود دارد که فقط هنگامی در fMRI مشخص می شود که موقعیت اجتماعی برای آنالیز وجود داشته باشد.

محققین در مقاله نوشتند:

تقابلات اجتماعی، البته نه نوع فیزیکی آن ها، نواحی از بزرگی از مغز را فعال می کنند، فرا تر از آنچه در دسته بندی ها(سیستم نورونی بازتاب کننده و شبکه های انتخابی) وجود دارد.

این بدان معناست که میمون ها مدار های مغزی را منحصرا برای تقابلات اجتماعی اختصاص داده اند، چیزی که دانشمندان پیش از این مشاهده نکرده بودند.

محقق ارشد وینریچ فری والد در شرح مجله ای گفت:

این یافته ها هم غیرمنتظره و هم شگفت انگیز بود.

انسان ها فرآیندی به نام «تئوری ذهن» دارند، توانایی طبیعی ما در درک اینکه دیگران ممکن است چه فکر کنند و اینکه چگونه این حالت در رفتار های آن ها تاثیر می گذارد. تقریبا مانند حالت:«می‌دانم که می‌دانی!».

محققین اظهار دارند که شبکه انحصاری تقابلات اجتماعی که آن ها در میمون ها یافته اند می تواند مشابه «تئوری ذهن» مدارات مغزی انسان ها باشد.

اگر این اظهارات صحیح باشند، سرنخ هایی برای درک «میراث عمیق تکاملی» استعداد های انسان وجود دارد که موجب می شود ما حیوانات اجتماعی بسیار موفقی باشیم.

اما همچنان نیازمند تحقیقات بیشتری برای مشخص کردن وظیفه شبکه نورونی جدید کشف شده در رزوس های دم کوتاه و کشف ارتباط بین فعالیت مغزی آن ها و انسان ها هستیم.