انتشار این مقاله


۵ باری که موجودات فضایی ما را فریب دادند!

ستاره شناس، آنتونیو پاریس، فکر می کند یک سیگنال رادیویی مرموز ملقب سیگنال Wow که بسیاری گمان می کنند از جانب موجودات فضایی بوده است، از یک ستاره دنباله دار عبوری در یک باند رادیویی خاص بود.  در حالی که چند ستاره شناسان فکر می کنند Wow یکی از چند انتقال رادیویی طبیعی و یا ساخته […]

ستاره شناس، آنتونیو پاریس، فکر می کند یک سیگنال رادیویی مرموز ملقب سیگنال Wow که بسیاری گمان می کنند از جانب موجودات فضایی بوده است، از یک ستاره دنباله دار عبوری در یک باند رادیویی خاص بود.  در حالی که چند ستاره شناسان فکر می کنند Wow یکی از چند انتقال رادیویی طبیعی و یا ساخته دست بشر است که با آن می توان گفت شواهدی یافته شده که  ما تنها موجود هوشمند در جهان نیستیم. 

لیستی از نمونه ها و مثال های معروف نشان می دهد با اینکه ممکن است اسمی از موجودات فضایی گفته نشده باشد، ولی برخی از آنها به یافته های مهم در اخترشناسی رادیویی منجر شده که خود باعث تعمیق درک ما از جهان شده است.

مردان سبز کوچک 

جاسلین بل برنل و سرپرست او آنتونی هویش، در حالی که بر روی یک پژوهشی در فیزیک نجومی کار می کردند، در ۲۸ نوامبر سال ۱۹۶۷، سیگنال های رادیویی مشخص و مکرری را شنیدند که به گفته برنل، این از سیگنال هر ستاره ی شناخته شده ای سریع تر به نظر می رسید. در ابتدا آنها فکر کردند که این، سیگنالی را از جانب انسان ها است که از روی زمین فرستاده شده است، اما منبع به جای حرکت مشابه حرکت ماهواره ها، در سراسر آسمان با ستاره ها نقل مکان کرد.

هنگامی که سیگنال توسط سایر تلسکوپ های رادیویی برداشت شد، روشن بود که آن از خارج از منظومه شمسی و در کهکشان است. تیم در ابتدا منبع رادیویی LGM-1 را، مردان سبز کوچک نامید ولی از یافته شدن تمدنی دیگر صحبتی نشد چراکه آنان نسبت به این قضیه محتاط بودند.

برنل در بخش دیگری از آسمان، سیگنال مشابه ای دریافت کرد. از آنجا که بعید است که دو تمدن مختلف، از سیگنالی با فرکانس یکسان استفاده کنند، منبع احتمالا طبیعی بود.

HD 164595

HD 164595 یک ستاره در صورت فلکی هرکول است که حدود ۹۴ سال نوری از زمین فاصله دارد. این ستاره بسیار شبیه خورشید و میزبان سیاره ای به نام HD 164595b است. این سیاره به احتمال زیاد مکان مناسبی برای زندگی انسان ها نیست، چراکه جرمی به اندازه ۱۶ برابر جرم زمین و نزدیک تر از فاصله عطارد به خورشید، در حال چرخش به دور ستاره اش است. با توجه به آرشیو سیارات ناسا، ۱ سال آن حدود ۴۰ روز طول می کشد.

در سال ۲۰۱۶، رسانه های خبری گزارش کردند تشعشعات مایکرویو پشت سر همی از این ستاره توسط یک تلسکوپ رادیویی در روسیه شناسایی شده که ممکن است شواهدی از یک تمدن بیگانه باشد. درحالیکه بعد ها مشخص شد که نیست.

برای ارسال سیگنالی با چنین طول موجی (۱۱ گیگاهرتز) و  قدرتی کافی برای در طی کردن چنین فاصله ای، مقدار بسیار زیادی انرژی لازم است و در صورتی که سیگنال در تمام جهات پخش شود، انرژی آن بیش از نور خورشیدی که به زمین می رسد، خواهد شد. این فرکانس در انتقال اطلاعات نظامی نیز مورد استفاده قرار می گیرد. بنابراین ممکن است این سیگنال، سیگنالی از یک ماهواره و یا سیگنالی بازتاب شده از طرف زمین باشد.

ابرسازه های موجودات فضایی

در سال ۲۰۱۵، ستاره شناس تابتا بویاجیان از دانشگاه ییل و همکاران او در مورد KIC 8462852، هنگامیکه با تلسکوپ فضایی کپلر جستجو می کردند، چیز عجیبی یافتند. این ستاره به طور چشمگیری در مدت زمانی کوتاه می شد و سوسو می زد. در ابتدا برخی گمان کردند که این می تواند یکی از ابرسازه های موجودات فضایی، نوعی پروژه بزرگ برای برداشت انرژی، باشد. جیسون رایت، به عنوان ستاره شناس در دانشگاه ایالتی پن، پیشنهاد داد که این ستاره ممکن است توسط گروهی از ماهواره های غول پیکر احاطه شده باشد.

با این حال بعد از آن، هنگامی که دوباره ستاره عملکرد عجیب از خود نشان داد، بیشتر ستاره شناسان اکنون فکر می کنند که آن یک پدیده طبیعی است. شاید گروهی از ستاره های دنباله دار، و یا یک سیاره نابود شده از جلوی آن در حال عبور بودند و یا شاید برخی از اثرات مغناطیسی عجیب و غریب باشد.

انفجار رادیویی سریع

در ژانویه سال ۲۰۱۷، آبراهام لوئب و ماناسوی لینگام، مقاله ای به Astrophysical Journal Letters پیشنهاد دادند که انفجار رادیویی سریع (FRBs) ممکن است سفینه ی موجودات فضایی باشد. این انفجار رادیویی تنها در کسری از ثانیه اتفاق می افتد و به نظر می رسد که از خارج از کهکشان ما سرچشمه گرفته است.

تاکنون به نظر نمی رسد که موجودات فضایی در این انفجار ها نقش داشته باشند، چراکه به طور دوره ای تکرار می شوند و گویا با سیاه چاله ها در ارتباط هستند. هرچند این پدیده، راه کاملا جدیدی از تحقیقات را به سمت فیزیک سیاه چاله باز کرده است.

Perytons

برای چندین سال، تلسکوپ رادیویی پارکز در استرالیا و رصدخانه رادیویی Bleien در سوئیس، سیگنالی به نام perytons را دریافت می کردند که در یک محدوده فرکانس باریک (گیگاهرتز) گذرا و به نظر شبیه انفجار رادیویی سریع بودند. دکتر امیلی پتروف و پس از آن یک دانشجوی دکترا در دانشگاه سوینبرن در استرالیا، تیمی ایجاد کردند تا راز این واقعه را بیابند. در پژوهش سال ۲۰۱۵ دکتر پتروف اشاره کرد که  اجاق های مایکروویو هربار که مورد استفاده قرار می گیرند و قبل تکمیل کارشان، درشان باز می شود، امواج رادیویی از نوع perytons ساطع می کنند.

آرزو فتحعلی زاده


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید