شما هم شاید با مردانی روبه‌رو شده‌باشید که آرایش و لباس زنانه دارند و یا دخترانی که با مدل مو و لباس پسرانه در میان جمع حضور می‌یابند! افراد دارای اختلال جنسیتی (Transgender) احساس می‌کنند که جنسیت فیزیکی و جنسیت روحی آن‌ها با هم تفاوت دارد!
برای مثال فردی که دارای آلت تناسلی مردانه و دیگر ویژگی‌های فیزیکی یک مرد است، واقعا احساس کند که روحی زنانه دارد که درون کالبد جنس مخالف گیر افتاده‌است و نیاز دارد که به عنوان یک زن شناخته شود. بر عکس این حالت در مورد زنان نیز صادق است.
طبق مطالعات صورت گرفته، افراد ترنس بیشتر در معرض خطر افسردگی و بیماری‌های روانی هستند. ۶۰ درصد پزشکان از ارائه خدمات سلامت به این افراد خودداری می‌کنند. ۶۴ تا ۶۵ درصد این افراد خشونت فیزیکی یا جنسی را در محل کار خود تجربه می‌کنند و ۶۳ تا ۷۸ درصد نیز از این مشکلات در مدرسه رنج می‌‌برند. به دلیل این تبعیض‌ها و عدم پذیرش این افراد از سوی جامعه آمار خودکشی در بین آن‌ها بسیار بالا است.
اختلال جنسیتی را با هم‌جنس‌گرایی اشتباه نگیرید
بسیاری از هم‌جنس‌گرا از جنسیت فیزیکی خود کاملا راضی هستند. حس درونی با گرایش جنسی یکسان نیست. بر اساس برخی مطالعات، سطح هورمون‌های قبل از تولد، ژنتیک و تجربیات دوران کودکی می‌توانند در شکل‌گیری هویت درونی نقش داشته‌باشند.
در یک مطالعه که در اکتبر سال ۲۰۰۳ روی موش‌ها انجام شده‌است، سرنخ‌هایی مبنی بر این‌که جنسیت قبل از تولد در مغز ثبت می‌شود و اختلال جنسیتی و هم‌جنس‌گرایی انتخابی نیستند، یافت‌شده‌است. از سال ۱۹۷۰ اعتقاد بر این بود که هورمون‌ها بر مذکر یا مونث‌سازی مغز نقش دارند. اما بر اساس مطالعات مولکولی روی مغز مشخص‌شد که هورمون‌ها تمام داستان نیستند، در حقیقت مطالعات اخیر در UCLA نشان‌داد که کروموزوم‌ها روی رفتار تأثیر می‌گذارند و بیش از ۵۰ ژن برای این عمل شناسایی شدند.
علائم
برای این‌که فردی به‌عنوان یک ترنس شناخته شود باید علائم زیر را برای مدت حداقل ۶ ماه داشته باشد.
علائم در کودکان
- اصرار دارند که دختر هستند حتی اگر ویژگی‌های جسمانی یک پسر را داشته‌باشند و برعکس
- لباس‌ها و اسباب‌بازی‌هایی که مناسب جنس آن‌هاست، رد می‌کنند
- طرز ایستادن و نشستن و نحوۀ دفع ادراری که مطابق جنس آن‌ها است، انجام نمی‌دهند
- مدام تکرار می‌کنند که می‌خواهند از شر اعضای جنسی کنونی خود خلاص شوند
- باور دارند که حتی اگر اکنون دختر یا پسر هستند، در آینده و پس از رشد، جنسیت آن‌ها تغییر می‌کند
- دربارۀ تغییرات پس از بلوغ خود اضطراب شدیدی دارند
- اغلب دوستانی را که هم‌جنس با شخصیت ذهنی آن‌ها هستند، ترجیح می‌دهند
علائم در نوجوانان و بزرگسالان
- ناسازگاری بین احساس فرد از جنسیت خود و ویژگی‌های جنسی اولیه ( اندام‌های جنسی) و ویژگی‌های جنسی ثانویه (سینه‌ها، موهای زیربغل) و ثبات این ناسازگاری برای ۶ ماه
- تمایل قوی برای از بین بردن خصوصیات جنسی اولیه و ثانویه خود و داشتن خصوصیات جنس مخالف
- تمایل قوی برای جنس مخالف بودن و انجام درمان برای رسیدن به این هدف
- اعتقاد قوی مبنی بر داشتن احساسات و واکنش‌های جنسیت مقابل
- اختلالات بالینی عمده و اختلال در زمینه‌های عملکردی مانند روابط اجتماعی، مدرسه و خانه
درمان
هدف تغییر دادن احساس فرد دربارۀ خود نیست، بلکه هدف سازگاری با ناراحتی‌ها و اضطراب‌های ناشی از این احساس است. یکی از مراحل مشترک در همۀ انواع درمان‌ها برای اختلال شخصیتی، مراجعه به روان‌شناس یا روان‌پزشک است.
گفتار درمانی راهی برای جهت‌دادن به مشکلات سلامت ذهنی ناشی از این شرایط است. در کنار گفتار درمانی، بسیاری حداقل یک راه را برای تطبیق شرایط جسمانی و روانی خود امتحان می‌کنند. برخی ممکن است طرز لباس‌پوشیدن یا اسم خود را عوض‌کنند، اما برخی دیگر دارو درمانی و یا جراحی را انتخاب می‌کنند. درمان‌های ممکن شامل موارد زیر است:
جلوگیری از بلوغ
شخصی با اختلال شخصیتی که در معرض بلوغ قرار‌دارد، باید هورمون‌هایی (استروژن یا پروژسترون) دریافت کند که تغییرات فیزیکی را کاهش می‌دهند. قبل از آن، فرد باید با یک متخصص اطفال و گاهی یک روان‌پزشک دربارۀ مزایا و معایب دریافت این هورمون‌ها صحبت‌کند.
هورمون درمانی
جوانان و بزرگسالان باید هورمون‌های استروژن و یا تستسترون ( هورمون‌های مربوط به جنسیت ذهنی خود) را برای توسعه ویژگی‌های جنس مورد نظر دریافت کنند.
جراحی
برخی داشتن جراحی تغییر جنسیت کامل را انتخاب می‌کنند. برخی دیگر فقط چند مرحله را انجام می‌دهند تا بیشتر شبیه جنسیت ذهنی خود شوند. اما به علت بالا بودن هزینه عمل جراحی و پایین بودن وضعیت اقتصادی اکثر این افراد، به حمایت مالی گروه‌های خیریه دولتی و خصوصی نیازمندند.
بعد از درمان و تغییر، فرد دیگر اختلال شخصیتی ندارد اما شاید هنوز هم به درمان نیازمند باشد. دوستان، خانواده، همکاران و گروه‌های مذهبی وقتی متوجه تغییر جنسیت فرد می‌شوند، نمی‌توانند او را به‌خوبی درک کنند. عدم پذیرش از سوی خانواده و جامعه باعث سرخوردگی و گاهی خودکشی این افراد می‌شود. این مسائل و دیگر چالش‌های مرتبط با تغییر جنسیت نیاز به کمک تخصصی دارند.
باید توجه داشته باشید این چیزی نیست که انتخاب خود آن‌ها باشد و آن‌ها بیشتر از هر چیزی به حمایت اجتماعی و تخصصی نیاز دارند.
منابع:
- www.webmd.com
- www.psychologytoday.com
- www.medicaldaily.com
- www.livescience.com
سلام من ۲۰سالم هست و پسر هستم این ویژگی هایی که گفتید رو ندارم ولی از نظر صفات ثانویه به مشکل بر خوردم ، پایین تنه من چه از نظر رشد مو و استخوان ها و اندام های جنسی کاملا به بلوغ رسیده ولی بالا تنه هیچ مویی رشد نکرده و استخوان هایم خیلی ظریف هست و مردانه نیست و چهره ام شبیه پسر های ۱۴ساله هست و صورتم هم هیچ مو نداره ، صدایم هم حالت گرفته و زنانه داره ، دکتر رفتم میگه مشکلی نداری !!!! اگر مشکل نیست پس چرا اینجوری هستم ، لطفا اگر میشه به من کمک کنید و دلیل این مشکل میتونه چی باشه.
با سلام و ممنون که مشکلتون رو اینجا با ما در میون گذاشتین.
صفاتی مثل رویش موی زیر بغل و صورت و تغییر صدا و رشد عضلات سینه کمی بعد از تغییر اندازه و رویش موهای ناحیه‌ی تناسلی صورت میگیره، بنابراین به نظر می‌رسه که فرایند بلوغ شما به طور طبیعی شروع شده ولی از یه جایی به بعد متوقف شده. احتمالا مشکل هورمونی دارید که این اتفاق افتاده که علاوه بر تستسترون هورمون‌ای غده هیپوفیز و تیروئید هم باید بررسی بشن. البته حتما باید برای بررسی به متخصص غدد مراجعه کنید و ویزیت بشید.