لیزرها در بسیاری از تکنولوژیهای ما دارای نقش اساسی هستند. اکنون دانشمندان در دانشگاه میشیگان با موفقیت لیزری را امتحان کردهاند که با خون کار میکند. کارکرد این لیزر مکانیابی بهتر تومورها در بدن انسان است.
لیزر به دستگاهی گفته میشود که باریکهی نوری از اشعههای تقویتشده و متمرکز میسازد و همهی فوتونهای نوری آن در یک جهت حرکت میکنند. انواع بسیار متنوعی از لیزرها وجود دارد، از لیزرهای نیمهرسانای به کاررفته در پوینترها و پلیرها گرفته تا لیزرهای کربندیاکسید برای ذوب اجسام.
همهی چیزی که برای ساخت لیزر نیاز دارید فضایی خالیست که در دو طرف آن دو آینه قرار داده شود؛ یکی از آینهها باید با نقره نیمهاندود شود تا بعضی از پرتوهای نوری را بازتاب دهد و به برخی از آنها اجازهی عبور. وسیلهی دیگر هم یک مدیوم لیزری است که میتواند یک کریستال، گاز و یا مایع باشد؛ هرچیزی که نور را انتشار دهد.
تحریک این مدیوم با الکتریسیته یا نور باعث برانگیخته شدن اتمهای آن میشود و با رسیدن اتمها به سطوح بالاتری آنها برای این که به حالت اولیه برگردند دقیقاً فوتونی ثانویه با همان انرژی و جهت اولیه از خود به درون فضای خالی ساطع میکنند. این کار به نوبهی خود موجب ادامهی این چرخه و آزاد شدن انرژی بیشتر میشود. در نتیجه این کار، باریکهی نوری تقویتشدهای برای ما میماند. این مکانیسم انتشار تحریکشده نام دارد.
در سالهای اخیر دانشمندان دریافتهاند که چگونه هر یک از سلولها را به یک لیزر عملکردی تبدیل کنند؛ مثل تزریق سلولهای چربی که با رنگ فلوروسنت رنگآمیزی شده بودند به زیر پوست خوک و حذف آنها با لیزر تا نور ساطع کنند. یا کاری که دانشمندان هاروارد در ۲۰۱۱ با سلول کلیوی انجام دادند؛ آنها DNAای درون این سلول تزریق کردند که پروتئینی با رنگ سبز فلوروسنت (مربوط به نوعی عروس دریایی) را کد میکرد.
اکنون محققان از رنگی فلوروسنت که عموماً برای عکسبرداری پزشکی به درون جریان خون تزریق میشود استفاده کردهاند (ICG)؛ ترکیبی از رنگهای متصل شده به پروتئینهای پلاسما که در نهایت منجر به انتشار نور از خون میشود.
چون رنگهای استفاده شده در رگهای خونی روی هم جمع میشوند و تومورها هم مقدار زیادی از این رگها را دارند، با این تکنولوژی بهتر میتوان تومورها را شناسایی کرد. فقط کافیست مقداری ICG به درون خون تزریق و لیزری زیر پوست روشن شود! با دوربینی فروسرخ هم میتوان هر نتیجهای را بدست آورد. این طرح نیاز به آزمایشهای جانوری بیشتری دارد ولی امیدوارکننده است.