اخبار هفته گذشته اظهار كرد كه شمارش اسپرم در مردان غربی تقریبا نصف شده است و این، دانستههای پیشین کارشناسان را تائید كرد. مشکل واقعی این است که هیچ کس دلیل آن را نمیداند…
این موضوع به عنوان اساس داستان هاى علمى تخيلى شناخته شده است. دنیای ما با ناباروری گسترده مواجه است و تمدنها در آستانه فروپاشی قرار دارند. كودكان مردان و داستان نابغه، نمونه ای کامل از این روایت های نگران کننده را ارائه مى دهد.
با این حال، سناریوهایی که در این کتابها و نمایش هاى دراماتیک ارائه شده، ممکن است کمتر از آنچه که پیشتر تصور شده، فريبنده باشد. در واقع، واکنش به تحقیق درباره ناباروری مردان که هفته گذشته منتشر شد، نشان می دهد که ما ممکن است به چنین سرنوشتی دست يابيم.
مطابق با دانشمندان دانشگاه عبرى اورشليم، تعداد اسپرم درميان مردان غربى، در ٤٠ سال اخير به بيش از نصف كاهش يافته است و سالانه با ميانگين ١/٤ ٪ در حال كاهش مى باشد. برخى مفسران ادعا كرده اند كه بشريت به زودى انقراض خواهد يافت.
این یک الهام خنثی و هشدار دهنده بود. ملل غربى – اغلب نه كشور هاى در حال توسعه – به نظر مى رسد كه با يك فاجعه مواجه باشند. اما چه چيزى مى تواند باعث اين كاهش در اسپرم باشد؟ و چه كارى براى مقابله با آن مى توان انجام داد؟
پاسخ به اين پرسش ها، معلوم است كه ناخوشايندتر از مواجهه هاى قبلى مى باشد. و درحالى كه هشدار هاى آخرالزمان گوش خراش بيشترى كه مطالعات اورشليم را دنبال مى كنند، توسط كارشناسان رد مى شوند، افراد به اين عقيده مى رسند كه يافته ها نشان از يك مشكل بزرگ اجتماعى و بيولوژيكى مى دهد. نگرانى اين است كه، شواهد كمى مبنى بر هر گونه فعاليتى برای مقابله با بحران آینده ديده مى شود.
در حقيقت، چيز جديدى در مطالعه وجود نداشت، روند مداوم در تعداد اسپرم ها، به وسيله ى Hagai Levine و ديگران در به روز رسانى توليدمثل انسانى، هفته ى گذشته چاپ شد. اين كار تجزيه و تحليل بيش از ١٠٠ مطالعه ى قبلى در اين زمينه بود و بیشتر متخصصان سلامت باروری واکنش مثبتی نسبت به آن داشته اند.پروفسور Chris Barratt، از دانشگاه داندى، آن را به عنوان يك مطالعه ى برجسته توضيح داد، كه بايد زنگ خطر را به صدا در آورد. در حالى كه پروفسور دانشگاه منچستر، Daniel Brison، بيان كرد نتايج تكان دهنده ى آن بايد به عنوان يك زنگ آگاه كننده عمل كند، تا به تحقيقات فعال در منطقه سرعت بخشيم.
پروفسور Richard Sharpe:
ما هیچ دلیلی در مورد علت این وضعیت نداریم. ما نمی توانیم آن را اصلاح کنیم. بنابراين كاملاً عاجز هستيم.
همچنین آنها تنها نگرانی خود را در مورد کاهش تعداد اسپرم در غرب اعلام نكرده اند. در اوايل سال جارى سازمان بهداشت جهانى، دانش فعلی ناباروری مردان را بسیار پايين عنوان كرد، نادانى نسبى كه از آن زمان تاكنون به وسيله ى شورای پژوهشی پزشکی انگلستان تأييد شده است، که دانشمندان را به ارائه ى پروژه ها در محدوده ى بودجه، دراين زمینه فراخوانده است. به گفته ى Barratt:
ما هنوز در مورد علل ناباروری مردان، نسبتاً در جهالت به سر مى بريم و به عنوان یک فوریت باید تلاش های تحقیقاتی مان را در مورد سلامت باروری مردان افزایش دهیم.
خطرات اين جهالت، به وسيله ى پروفسور Richard Sharpe از دانشگاه ادینبورگ، برجسته نشان داده شد. هرچند او همچنین سریعاً ادعاهای عجيب و غريب را رد کرد که شمار اسپرم در حال کاهش است و می تواند بشریت را از بین ببرد.
Sharpe بيان كرد كه پايان بشريت، نزديك نيست. اما در سطح فردى براى افراد تحت تأثير، این روند می تواند غم انگیز باشد. ما درمانى براى افزايش توليد اسپرم در مردان نابارور نداريم. و همچنين نظرى درباره ى علت اين وضعيت نداريم. ما نمی توانیم آن را اصلاح کنیم. بنابراين كاملاً عاجز هستيم.
به گفته ى وى، اين مسأله در غرب بسيار اورژانسى است؛ جايى كه زوج ها در سنين بالاترى تشكيل خانواده مى دهند.در سال ٢٠١٤، ٢٥٪ تولدهاى زنده در انگلستان به مادران با سن ٣٠ سال و بالاتر تعلق داشتند.( ٦٧٪ پدران به اين گروه سنى تعلق داشتند.) به هر حال، زمانى كه يك زن به سن ٣٢ مى رسد، شانس باردارى او به تدريج شروع به كاهش مى كند، اما وقتى به ٤٠ سالگى مى رسد، به طور چشمگيرى شانس بارورى به نصف كاهش مى يابد. هم زمان، در حال حاضر در تعداد بیشترى از مردان تعداد اسپرم به اندازه اى کم است که باعث ضعف باروری آنها مى شود.
به گفته ى Sharpe، این باعث دو اتفاق بد، هم زمان، برای باروری در جوامع مدرن غرب مى شود. زوج ها تا بيش از ٣٠ سالگى صبر مى كنند و بعداً متوجه مى شوند كه هر دو يا يكى از آن ها مشكلات توليدمثلى دارند. در برخى موارد، آن ها ممكن است اين مشكلات را تا اواخر دهه ى ٣٠ سالگى خود، كشف نكنند؛ هنگامى كه آن ها زمان كمى را براى بهره گرفتن از تكنيك هاى كمك بارورى مانند IVF ، دارند. چنين زوج هايى، محتمل تر است كه بدون هيچ فرزندى زندگى را به پايان برند – همچنان كه مادران سالخورده تر مى شوند و شمار اسپرم ها به سير نزولى خود ادامه مى دهد – و اين يك فاجعه است. مشكل اين است كه تنها راه مؤثر براى درمان نابارورى ايجاد شده در اثر تعداد كم اسپرم يك مرد، درمان شريك زندگى او، به صورت تهاجمى، با استفاده از تكنيك هاى كمك بارورى است ، كه ممکن است همیشه به عنوان یک رویکرد قابل قبول دیده نشود. ما به يك فاجعه نزديك مى شويم!
مسئله بسيار پيچيده است، چرا كه علت اصلى اين كاهش در تعداد اسپرم ها همچنان به عنوان يك راز باقى مى ماند. پروفسور Allan Pacey از دانشگاه شفيلد، بيان مى كند:
اغلب تمام جنبه هاى زندگى مدرن_از تلفن های همراه تا مصرف سیگار و قرص های ضد بارداری (كه با آب آشاميدنى مصرف مى شوند.) برای کاهش تعداد اسپرم متهم شده است، اما هیچ گونه شواهد قانع کننده ای مبنی بر ارتباط هر یک از آنها با مشکل وجود ندارد.
علاوه بر اين، انتقاداتى بر برخى مطالعات گذشته نگر كه كاهش متناوب در تعداد اسپرم هارا عنوان مى كنند، وجود دارد. برخى از مطالعات بر پايه ى مردان حاضر در كلينيك هاى بارورى انجام مى شد كه به این ترتیب احتمال بیشتری برای پايين بودن تعداد اسپرم وجود داشت.
تكنيك هاى متفاوتى در مطالعات گوناگون براى شمارش اسپرم ها در نمونه ها، اتخاذ شد و این تنوع می تواند سبب انحراف نتایج شود.
نه اين و نه اين كه، مجموعه ای از این نوع مطالعات در قالب متا آنالیز توسط Levine و تیمش گنجانده شده است، به هر حال، و به همين علت، چندين دانشمند – شامل Pacey – كه در مورد محدوده ى مشكل هوشيارانه عمل مى كرد، بيان كردند كه كار جديد، آن ها را بيشتر متقاعد مى كند.
Pacey اظهار كرد كه:
این تجزیه و تحلیل جديد، براى كنار گذاشتن نقاط ضعف مطالعات قبلی، راه طولانى اى را در پيش دارد، بنابراین من نسبت به واقعیت کاهش تعداد اسپرم در غرب، بسیار کمتر تردید دارم.
او همچنين اضافه كرد، واقعیت این مشکل با افزایش موارد ابتلا به سرطان بیضه که در سال های اخیر به وقوع پیوسته است، حمايت مى شود. اين اغلب نشان مى دهد كه به نظر مى رسد مشكل با بزرگ شدن جنين پسر درون شكم مادر، اتفاق مى افتد. به نوعی، آن را نسبت به تغییرات شرایط آن جا، بيشتر و بيشتر آسيب پذير مى كند.
این که بگوييم آیا این ها به دلیل تغییرات در رژیم غذایی مادران، یا داروهایی که وى مصرف می کند یا مواد شیمیایی موجود در محیط زیست او و عوامل دیگر رخ داده است، دشوار است. و اين كه چرا مردان در خارج از دنياى غرب به نظر نمی آید تحت تأثير قرارگرفته باشند؟
دانشمندان مشتاق پیدا کردن پاسخ هستند، اما آن ها اعتراف مى كنند كه بعید به نظر می رسد که این کار را در کوتاه مدت انجام دهند.Pacey اظهار كرد:
ما باید به مطالعات اپیدمیولوژیک بزرگ روى مردان ٢٥ سال پيش، بودجه اختصاص دهيم و اين تاكنون مى تواند پاسخ روشنى را براى يك راه و ديگر راه ها به ما ارائه داده باشد.
متأسفانه، به نظر می رسد که ما ممکن است ۲۵ سال دیگر منتظر بمانیم تا بتوانیم پاسخ واقعی را كشف كنيم.
این مرحله توسط Sharpe حمایت شد، وى هشدار داد که این زمینه هنوز با کمبود سرمایه گذاری تحقیقاتی شديد مواجه است.
ما به توده ى عظيمى از دانشمندان نياز داريم تا با تلاش بفهميم كه چه چيزى در حال اتفاق افتادن است و چرا اتفاق مى افتد؟ متأسفانه ما هنوز به اين امر دسترسى نداريم. با اين حال، تحقیقات کافی انجام نمی گيرد و من اعتقاد دارم که مشکل در حال حاد شدن است.