انتشار این مقاله


چرا ساختارهای حلقه‌مانند در سطح خورشید چنین منظم شکل می‌گیرند؟

تاج خورشید شبیه شبکه‌ای منظم و پیچیده از حلقه‌ها و جریان‌هاست.

زمانی که خورشیدگرفتگی ۲۱ آگوست اتمسفر پنهان خورشید را در معرض دید قرار دهد، تاج خورشید شبیه شبکه‌ای منظم و پیچیده از حلقه‌ها و جریان‌ها خواهد بود. این ویژگی‌ها نمایانگر میدان مغناطیسی تاج خورشید هستند که پلاسمای آن را به صورت لوله‌ها و صفحاتی درمی‌آورد.

حلقه‌های پر زرق و برق تاج خورشید از سطح آن بیرون می‌زنند که در این تصویر فرابنفش سال ۲۰۱۴ متعلق به رصدخانه‌ی دینامیک خورشیدیِ ناسا دیده می‌شود. آن‌ها به میدان مغناطیسی درهم خورشید وصل اند و صاف و منظم بودن‌شان هنوز یک راز است.

این ساختارهای ظریف در تاج خورشید از میدان مغناطیسی آن در سطح قابل‌مشاهده‌‌اش یا همان فوتوسفر (نورسپهر) ایجاد می‌شوند. برخلاف تاج خورشید، مغناطیس فوتوسفر یک توده‌ی کامل است.

فیزیکدان خورشیدی، امیر کاسپی از مؤسسه‌ی تحقیقاتی Southwest در Boulder:

این سطح مانند آنچه در زمین است، ساکن نیست؛ بلکه بیشتر شبیه یک اقیانوس می‌باشد و البته نه یک اقیانوس آرام، بلکه یک اقیانوس جوشان.

چون حلقه‌ها و جریان‌ها تاج خورشید همگی در فوتوسفر متلاطم به‌وجود می‌آیند، ریشه‌های آن‌ها باید پیچ خورده و به اطراف بچرخد. ولی این ساختارها برخلاف چیزی که در اقیانوس می‌بینیم، در تاج خورشید درهم و فرورفته نیستند، بلکه ما حلقه‌های منظم و صافی می‌بینیم و کسی دلیل این اتفاق را نمی‌داند.

برای باز گره این موج‌های درهم‌رفته، تاج خورشید باید قسمتی از انرژی‌اش را که ذخیره دارد، آزاد کند. بنابراین هنگام خورشیدگرفتگی به‌دنبال دیدن دریچه‌های آزادسازی انرژی در تاج خورشید هستیم.

ساختارهای مغناطیسی حلقه‌های تاج خورشید را همانطور که در این ویدئوی فرابنفش رصدخانه‌ی دینامیک خورشیدی ناسا دیده می‌شود، درست قبل از خروج جرم از تاج خورشید، تحت کنترل دارند.

یکی از احتمالات این است که حرکت در خطوط میدان مغناطیسی تاج خورشید به یکی کردن گره‌ها کمک می‌کند. امواج مغناطیسی در پلاسما که امواج آلفون (Alfvén) نام دارند، به نظر می‌رسد در امتداد میدان مغناطیسی خورشید مثل لرزش در سیم گیتار در یک خط قرار می‌گیرند. محققان به طور مستقیم امواج آلفون را در تاج تحتانی خورشید مشاهده‌ کرده‌اند؛ تقریباً در نصف شعاع سطح خورشید.

با این حال فراتر از جایی شبیه که امواجی با دامنه‌ی بیشتر در حرکت‌ اند، چنین مشاهده‌ای ثبت نشده است. این امواج برای توجیه ویژگی‌های تاج خورشید بیش از حد ضعیف هستند ولی احتمالاً امواجی با فاصله‌ی بیشتر می‌توانند اشیاء را به حد کافی بلرزانند. گزینه‌ی دیگر این است که جهش‌های فرضی انرژی مغناطیسی می‌توانند به آزاد شدن این درهم‌رفتگی‌ها کمک نمایند.

کسی این جهش‌های فرضی را ندیده است ولی نظریه‌ها می‌گویند که آن‌ها سریع‌تر و کوچک‌تر از چیزی هستند که دیده شوند. با این حال آن‌ها باید خود را با صداهایی هنگام انفجارهای کوچک در طول خورشیدگرفتگی که در تاج تحتانی خورشید دیده می‌شود، نشان دهند.


مقاله‌ی مرتبط: در طول خورشیدگرفتگی چه‌چیزهایی می‌توانیم درباره‌ی سطح عطارد کشف کنیم؟


محققان امیدوارند هر دو پدیده را در طول خورشیدگرفتگی و همزمان با پرواز جت‎‌های WB-57 که مجهز به تلسکوپ هستند و قرار است در مسیر خورشیدگرفتگی کامل پرواز کنند، مشاهده نمایند.

علی تقی‌زاده


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید