به نظر می‌رسد نوزادان یک حس اولیه از اعداد دارند. بر اساس این یافته این ردیف چپ به راست مغزی اعداد ممکن است برای انسان‌ها ذاتی باشد. ما بیشتر افکار خود را در فضا تجسم می کنیم.Koleen McCrink در دانشگاه Barnard در Newyork می‌گوید:
“هر چیزی ترتیب‌داری که می‌خواهید آن را به خاطر بسپارید، مانند روزهای هفته یا آهنگ‌های موسیقی، تمایل دارید نقشه‌ی آن را به صورت یک پیوستار فضایی تجسم کنید.”
همین برای اعداد نیز صحیح است. در فرهنگ‌های غربی، افراد تمایل دارند اعداد را به صورت صعودی در یک ردیف ذهنی از چپ به راست تجسم کنند، درحالی‌که افراد عربی زبان، اعداد را در جهت مخالف تجسم می کنند.
برای پی بردن به این که آیا ردیف اعداد ذاتی هستند یا تحت تاثیر زبان و فرهنگ قرار می‌گیرند، Rosa Rugani و همکارانش در دانشگاه Padua در ایتالیا ردیف اعداد را در نوزادان تازه متولد شده (بین ۱۲ تا ۱۱۷ ساعت) بررسی کردند. سن متوسط نوزادان ۵۵ ساعت بود.
تیم Rugani به هر کدام از نوزادها یک مجموعه از تصاویر را از مربع‌های سفیدی که درون خود مربع‌های کوچکتر سیاه داشتند، نشان دادند. نیمی از حالات به نوزادان ۲ مربع سفید دارای ۴ مربع سیاه کوچک، کنارهم نشان دادند. در باقی حالات به نوزادان ۲ مربع سفید دارای ۳۶ مربع سیاه کوچک نشان داده شد.
ترجیح زود هنگام
یک دستگاه ردیاب چشم که تشخیص می‌داد نوزادان به کجا نگاه می‌کردند، نشان داد زمان یکه به نوزادان تعداد کمتری مربع سیاه نشان داده می‌شد به سمت چپ و زمان‌یکه تعداد بیش‌تری مربع سیاه نشان داده می‌شد به سمت راست نگاه می‌کردند. McCrink که خودش در تحقیق دخالت نداشت، می‌گوید:
“مشاهده‌ی این ردیف ذهنی چپ به راست در نوزادان تازه متولد شده یک عقیده‌ی قدرتمند است برای اثبات این که این ردیف‌ها ذاتی هستند.”
او معتقد است درک ذاتی نوزادان از ترتیب ممکن است یه این علت از چپ به راست باشد که قسمت راست مغز، که مسئول دریافت اطلاعات بینایی از چشم چپ است، در نوزادان بزرگ‌تر است. او می‌گوید:
“شاید به این دلیل است که نوزادان ابتدا به سمت چپ توجه بیش‌تری می‌کنند.”
مقاله‌ی مرتبط: تاثیرات محیطی عامل تفاوت در درک بینایی افراد
Martin Fischer از دانشگاه Potsdam در آلمان می گوید:
“داشتن اطلاعات از نوزادن، که احتمال این که فرهنگ روی آن‌ها تاثیر گذاشته باشد خیلی کم است، بسیار چشم‌گیر است. به هر حال این به این معنی نیست که فرهنگ روی این نوزادان تاثیر نگذاشته است. سپری کردن فقط ۵ دقیقه زمان با یک فرد بالغ می تواند کودکان را تحت تأثیر قرار دهد.”
همه‌ی نوزادانی که مطالعه شدند در ایتالیا متولد شده بودند بنابراین ممکن است آزمایش در یکی از بیمارستان‌های اسرائیل نتایج متفاوتی داشته باشد. Samuel Shaki در دانشگاه Ariel در اسرائیل معتقد است این یافته‌ها می‌توانند به ما درباره‌ی اینکه نوزادان به چه نحوی پیچیدگی را پردازش می‌کنند، اطلاعاتی بدهد. او می‌گوید:
“به جای داشتن یک ردیف ذاتی و ذهنی از اعداد، ممکن است نوزادان مطالعه شده تصاویر ساده‌تر را با سمت چپ و تصاویر پیچیده را با سمت راست ارتباط دهند.”
McCrink می‌گوید:
“اما اگر مدرکی برای اثبات وجود یک ردیف ذهنی و ذاتی از اعداد یافت شود، قدم بعدی یافتن این است که این ردیف ذهنی اعداد برای شناخت و مهارت‌های ریاضی ما چه معنایی دارد.”
