یک مطالعهی متاآنالیز جدید نشان میدهد زنان حامله مبتلا به آندومتریوز[۱] بیشتر درگیر عوارض دوران حاملگی و زایمان میشوند، عوارضی چون زایمان زودرس و جراحی سزارین. این مطالعه در مجلهی Fertility and Sterility منتشر شد.
بسیار مهم است که زنان با سابقهی آندومتریوز و تحت مراقبتهای زایمان از ارتباط آندومتریوز و عواقبی چون سقط جنین، زایمان زودرس، جفت سرراهی[۲]، زایمان سزارین و جثهی کوچک نوزاد آگاه باشند. وینسنزو برگللا، متخصص زنان و استاد دانشکده پزشکی توماس جفرسون، معتقد است این گونه بارداریها به دلیل عواقب پیشرو، مراقبتهای بیشتری نیاز دارد.
آندومتریوز حدود ۱۱ درصد از زنان ایالات متحدهی آمریکا را درگیر میکند و اغلب در اولین سالهای باروری قابل تشخیص است. علائمی چون درد خنجری در ناحیهی شکم، ناباروری و نزدیکی دردناک شایع است.
برگللا میگوید:
آندومتریوز فیزیولوژی بدن زن را به گونهای تغییر میدهد که ممکن است در بعضی مراحل بارداری اختلال ایجاد شود، اختلالاتی چون ایجاد التهاب در آندومتر، مقاومت در مورد عملکرد پروژسترون در طول جایگزینی و حاملگی. آندومتریوز میتواند از راههای مختلف بر روند طبیعی حاملگی اثر بگذارد.
مقاله مرتبط: نارسایی سرویکس
در این آنالیز، ۲۴ مطالعه در خصوص یک میلیون زن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد زنان مبتلا به آندومتریوز بیشتر در خطر زایمان زودرس، سقط جنین، زایمان سزارین و جفت سرراهی هستند. همچنین نوزادان این مادران با توجه به سن تولد و میانگین وزن، جثهی کوچکتری دارند. با این وجود ارتباطی میان آندومتریوز و فشار خون بالا یا پرهاکلامپسی دیده نشد.
مطالعات قبلی در این حوزه نتایجی متفاوت گزارش کردهاند، مطالعهی ما از طریق بررسی دادههای مطالعات مختلف به روشنسازی نتایج و یافتن پاسخ قطع کمک میکند. دادههای جمعی قویتر از مطالعات مجزاست و موجب شکلگیری نظریهها میشود.
[۱] وجود غدد آندومتریال و استرومای رحم در بیرون از آندومتر و عضله رحم است.
[۲] در حاملگی معمولاً جفت در نیمه فوقانی رحم قرار دارد اما گاه جفت در قسمت تحتانی رحم قرار میگیرد و دهانه رحم را بطور کامل و یا ناقص مسدود میکند. به این حالت قرار گیری جفت، جفت سرراهی میگویند.