دانشمندان دانشگاه منچستر اولین ربات مولکولی جهان را ساخته‌اند که قادر به انجام وظایف اساسی از جمله ساخت مولکول‌های دیگر می‌باشد.
این ربات مولکولی که اندازه‌ی آن یک‌میلیونم میلیمتر است، می‌تواند از بازوهای رباتیک کوچک خود برای ساخت محموله‌های مولکولی استفاده کند. هر ربات قادر به دستکاری یک مولکول است و از ۱۵۰ اتم کربن، هیدروژن، اکسیژن و نیتروژن تشکیل شده است. برای تصور اندازه‌ی آن‌ها فرض کنید که اگر ۱۰۱۸ عدد از این ربات‌ها را روی هم قرار دهیم، به اندازه‌ی یک دانه‌ی ریز نمک خواهد شد!
روباتها با انجام واکنش‌هایی که می‌توانند توسط دانشمندان کنترل و برنامه‌ریزی شوند، عمل میکنند. چنین روبات‌هایی در آینده می‌توانند برای اهداف پزشکی، فرایندهای تولید پیشرفته و حتی ساختن کارخانه‌های مولکولی و خطوط مونتاژ استفاده شوند!
مقاله مرتبط:نانوربات‌ها چگونه کار میکنند؟
همه‌ی مواد از اتم ساخته شده‌اند که واحدهای ساختمانی پایه هستند و مولکول‌ها را ایجاد میکنند. این ربات به معنای واقعی کلمه یک ربات مولکولی است که از اتم ساخته شده است، درست مانند این که ربات بسیار ساده‌ای از لوگو بسازید! و به مجموعه‌ای از دستورات ساده پاسخ می‌دهد که توسط ورودی‌های شیمیایی برنامه‌ریزی شده است.
روبات مولکولی دقیقا شبیه روبات‌هایی است که در خط مونتاژ ماشین استفاده می‌شوند. این روباتها یک پانل را انتخاب میکنند و در موقعیت خود قرار می‌دهند بنابراین پانل به‌طور صحیح پرچ شده و بدنه‌ی خودرو را می‌سازد. ربات مولکولی نیز می‌تواند برای ساختن محصولات مختلف ولی در مقیاس بسیار کوچک‌تر برنامه‌ریزی شود.
تحولی در همه چیز!
مزیت داشتن ماشین آلات بسیار کوچک این است که تقاضا برای مواد را به شدت کاهش می‌دهد، کشف داروها را تسریع می‌کند و بهبود می‌بخشد، به طور چشمگیری نیاز به برق را کاهش داده و به سرعت کوچک‌سازی دیگر محصولات را افزایش می‌دهد. بنابراین، کاربردهای بالقوه‌ی روبات‌های مولکولی بسیار متنوع و هیجان انگیز هستند!
مقاله مرتبط:استفاده از میکروربات‌های شناگر برای درمان؛ تحولی در عرصه پزشکی
رباتیک مولکولی نشان دهنده‌ی نهایت مینیاتوری‌سازی ماشین‌آلات است. هدف دانشمندان طراحی و ساخت کوچک‌ترین ماشین‌های ممکن است. این تازه آغاز کار است و پیش‌بینی می‌شود که طی ۱۰ تا ۲۰ سال آینده، روبات مولکولی برای ساخت مولکول‌ها و مواد روی خطوط مونتاژ کارخانه‌های مولکولی شروع به کار خواهد کرد!
با اینکه ساختن و کارکردن با چنین دستگاه‌های کوچکی بسیار پیچیده است، اما تکنیک‌های استفاده شده توسط تیم بر اساس فرآیندهای شیمیایی ساده است.
اساس مونتاژ و کارکرد این روباتها، شیمی است. شیمی علم برهم‌کنش اتم‌ها و مولکول‌ها و چگونگی ساخت مولکو‌های بزرگ از انواع کوچک‌تر است.
دانشمندان فرایندی مشابه را برای تولید دارو و پلاستیک از واحدهای شیمیایی ساده استفاده میکنند. سپس، هنگامی که نانوربات‌ها ساخته شدند، دانشمندان با استفاده از ورودی‌های شیمیایی نوع و زمان عمل روباتها را مشخص میکنند؛ درست مانند یک برنامه‌ی کامپیوتری!
