بر اساس مطالعه‌ی منتشرشده در مجله‌ی نفرولوژی آمریکا، افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیوی ممکن است نسبت به اثرات زیان‌آور کمبود خواب، آسیب پذیرتر باشند.
بیماری مزمن کلیوی
بیماری مزمن کلیوی با از دست دادن تدریجی عملکرد کلیه مشخص می‌شود و ممکن است در نهایت منجر به نارسایی کلیه گردد. بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی باید تحت دیالیز قرار گرفته یا پیوند کلیه انجام دهند. بیماری مزمن کلیوی ممکن است در اثر دیابت، فشار خون بالا یا ناهنجاری‌های دیگر ایجاد شود. تشخیص و درمان زودهنگام، معمولاً از تشدید این بیماری جلوگیری می‌کند.
کمبود خواب با ضعف عملکرد قلب، افزایش میزان التهاب، مقاومت به انسولین و ضعف تنظیم هورمونی اشتها، ارتباط دارد. بر اساس مطالعات گذشته، کمبود خواب بین افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیوی معمول است؛ اما مطالعات کمی اثر آن را بر روی پیشرفت بیماری بررسی کرده‌اند.
محققان در یک مطالعه که توسط دکتر Ana Ricardo، استادیار پزشکی در دانشگاه پزشکی شیکاگو و Kristen Knutson، استادیار نفرورولوژی در دانشگاه Northwestern هدایت می‌شد، ارتباط بین کیفیت و طول زمان خواب با پیشرفت بیماری مزمن کلیوی را بین ۴۳۱ فرد مبتلا بررسی کردند.
میانگین سن شرکت‌کنندگان ۶۰ سال بود. ۴۸ درصد آن‌ها زن و نیمی از آن‌ها مبتلا به دیابت بودند. از شرکت‌کنندگان درخواست شده بود تا یک شتاب‌سنج را به مدت ۵ الی ۷ روز، روی مچ دست خود ببندند. این دستگاه حرکت را اندازه گرفته و اطلاعاتی درباره‌ی مدت زمان خواب و دوره‌های بیداری ارائه می‌دهد. هم‌چنین بیماران گزارش ساعت‌های خواب‌شان را در دفتری یادداشت می‌کردند. این بیماران طی ۵ سال پی‌گیری شدند. Ricardo می‌گوید:
ما مشاهده کردیم کیفیت خواب به‌طور جدی با بیماری مزمن کلیوی در این افراد ارتباط دارد.
قطعه‌قطعه شدن خواب
میانگین ساعات خواب بین شرکت‌کنندگان، ۶.۵ ساعت در شب بود. به‌طور میانگین شرکت‌کنندگان ۲۱ درصد زمانی را که در تخت‌ِخواب بودند، در دوره‌های بیداری سپری می‌کردند. خواب قطع‌شده، که به آن ” قطعه‌قطعه شدن خواب” نیز گفته می‌شود، باعث افزایش خطر ابتلا به نارسایی کلیوی می‌گردد.
مقاله ی مرتبط: نارسایی حاد کلیوی
طی ۵ سال پی‌گیری، ۷۰ درصد شرکت‌کنندگان به نارسایی کلیوی مبتلا شده و ۴۸ درصد آن‌ها فوت کردند. افزایش قطعه‌قطعه شدن خواب و کاهش مدت زمان آن، هر یک با کاهش شدید عملکرد کلیه در گذر زمان ارتباط دارند. Ricardo می‌گوید:
هر یک ساعتی که از مدت زمان خواب کاسته می‌شود، خطر زوال علمکرد کلیه در گذر زمان را افزایش می‌دهد. علاوه بر این، خواب‌آلودگی در طول روز باعث افزایش ۱۱ درصدی خطر مرگ، به هر دلیلی، می‌شود.
افراد مبتلا به بیماری کلیوی مزمن، اغلب همراه با این بیماری به فشار خون بالا، چاقی و دیابت نیز مبتلا می‌شوند. Ricardo احتمال می‌دهد که بسیاری از افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیوی ممکن است آپنه‌ی خواب نیز داشته و این امر، علت اصلی کمبود خواب در این بیماران باشد.
مقاله ی مرتبط: بی‌خوابی
به گفته‌ی Ricardo، شاید در مطالعات بعدی بتوان اثر آپنه‌ی خواب بر روی این بیماران را اندازه گیری کرد. تیم او، این عامل را در شرکت‌کنندگان مطالعه ارزیابی نکرد؛ ولی طبق گفته‌ی Ricardo، بسیاری از این بیماران احتمالاً مبتلا به آپنه‌ی خواب هستند؛ چرا که فاکتور های خطر مشابهی (شامل چاقی، فشار خون بالا و دیابت) در آن‌ها دیده می‌شود. اگر آپنه علت اصلی کمبود خواب در این بیماران باشد، شاید بتوان با درمان آپنه از نتایج بعدی بیماری جلوگیری کرد.
