والولوپلاستی (valvuloplasty) که تحت عنوان بالون والولوپلاستی یا بالون والوتومی نیز شناخته میشود، پروسهای برای ترمیم دریچهی تنگشدهی قلبی است. در این عارضه، لتهای دریجهی قلبی سفت و ضخیم شده و ممکن است به یکدیگر بچسبند. این امر موجب تنگی دریچه و متعاقب آن، کاهش جریان خون عبوری از دریچه میشود. والولوپلاستی کاهش جریان خون عبوری را تا حدی جبران کرده و علائم عارضه را کاهش میدهد.
موارد استفاده
پزشکان با معاینه و ارزیابی شرایط، بهترین راه درمانی موجود را اعم از والولوپلاستی یا هر روش درمانی دیگر، برای بیمار تعیین میکنند. در شرایط تنگی شدید دریچه همراه با بروز علائم، پزشک والولوپلاستی را توصیه میکند. انجام این روش برای ترمیم تنگی دریچهی میترال حتی در صورت عدم بروز علائم و تنگی دریچهی آئورتی نیز پیشنهاد میگردد. پروسهی مذکور قابلیت درمان تنگی دریچهی آئورتی را در نوزادان و کودکان داراست. از آنجا که در بزرگسالان پس از انجام پروسه، دریچه معمولاً دوباره تنگشدگی پیدا میکند، این روش تنها بر روی بزرگسالانی که امکان جراحی برای آنها وجود نداشته یا در نوبت تعویض دریچه هستند، انجام میگیرد. والولوپلاستی برای درمان تنگی دریچهی سهلتی و دریچهی شریان ریوی نیز مورد استفاده قرار میگیرد.
بالون والولوپلاستی: در این روش درمانی، کاتتری به داخل قلب وارد شده و به سمت دریچهی تنگ شده هدایت میشود. با باد کردن بالون، مجرای دریچه بزرگتر میشود.
انتظارات
حین پروسه، پزشک لولهای نازک و دراز (کاتتر) با بالونی واقع در نوک آن را به یکی از شریانهای بازو یا کشالهی ران وارد کرده و با استفاده از تصویربرداری با پرتوی X، به سمت دریچهی تنگشده هدایت میکند؛ سپس پزشک بالون انتهای کاتتر را باد میکند. با این کار، مجرای دریچه بزرگتر شده و لتها از یکدیگر جدا میشوند. سپس باد بالون خالی شده و بالون همراه با کاتتر از بدن خارج میگردد. بیمار عموماً حین پروسه هوشیار است. پس از پروسه نیز معمولاً به مدت یک شب در بیمارستان بستری میشود.
والولوپلاستی به عبور جریان خون از دریچه بهبود بخشیده و علائم عارضه را کاهش میدهد. اگرچه ممکن است دریچه دوباره تنگ شده و نیاز مجدد به والولوپلاستی در آینده وجود داشته باشد. نیاز بیمار به روشهای درمانی دیگر مانند ترمیم یا تعویض دریچه نیز در آینده محتمل است.