ریچارد تالر (Richard Thaler)، اقتصاددان دانشگاه شیکاگو، جایزه‌ی نوبل اقتصاد ۲۰۱۷ را برای همکاری خود در زمینه‌ی اقتصاد رفتاری دریافت کرد.
آکادمی سلطنتی علوم سوئد سه زمینه را که تالر در آن جنبه‌های روانشناسی را به اقتصاد پیوند داده، مورد توجه قرار داده است. تالر، به عنوان بنیان‌گذار زمینه‌ی مسائل مالی رفتاری، برخی محدودیت‌ها را در مدیریت منابع به نمایش گذاشته است. او همچنین اثر عملکرد اجتماعی را مثل خوشرویی توضیح داده است؛ این عامل می‌تواند در شرکت‌ها تأثیرگذار باشد. در نهایت، تالر مشکلات خود-کنترلی و نتایج طولانی‌مدت آن را مورد پژوهش قرار داده است. شهرت تالر بخاطر روش او در مداخلات، به نام “سُقلمه” (nudging) می‌باشد که برای تسهیل خودکنترلی طراحی شده است.
جایزه‌ی ریچارد تالر ۱.۱ میلیون دلار است. او در تماس تلفنی هنگام کنفرانس مطبوعاتی گفت که می‌خواهد این مبلغ را تا جایی که می‌شود، منطقی خرج کند!
فرض کنید چند میلیون تومان بدهی دارید و بخش اعظمی از توجه شما به آن صرف شده است. البته شما بیشتر از مبلغ بدهی، در حساب بانکی‌تان پول دارید؛ ولی این سرمایه از نگرانی شما نمی‌کاهد. مسأله بسیار آسان به نظر می‌رسد؛ همینطور است؟ بدهی‌تان را بدهید و مابقی پولتان را ذخیره کنید. اما خیلی‌ها این کار را نمی‌کنند و برنده‌ی امسال نوبل اقتصاد دلیل آن را توضیح می‌دهد.
بیشتر مردم در ذهن خود پولشان را پارتیشن‌بندی می‌کنند. به‌ویژه پولی که می‌تواند همین الان خرج شود و پولی که باید برای روز مبادا ذخیره شود. بنابراین با این که کارت اعتباری۱ هم نوعی ذخیره‌ی پول محسوب می‌شود، ولی بیشتر مردم همان روش قدیمی را برای ذخیره پول برای روز مبادا همچنان ادامه می‌دهند. این دیدگاه فقط یکی از تلاش‌های تالر برای پیوند برقرار کردن بین اقتصاد سنتی با روانشناسی رفتاری است.
اقتصاد سنتی پیشفرض خود را اینگونه در نظر می‌گیرد که همه‌ی انسان‌ها کاملاً منطقی رفتار می‌کنند و بهترین تصمیم‌ها را برای رسیدن به حداکثر سلامت خود اتخاذ می‌نمایند. کار تالر نشان می‌دهد جامع‌شناسان، برای فهم کارهایی که مردم انجام می‌دهند، باید تعصبات و سوگیری‌های سیستماتیک و قابل‌پیش‌بینی آن‌ها را نیز در نظر بگیرند.
پی‌نوشت:
- داشتن کارت اعتباری به شما اجازه می‌دهد برای خرید از بانک پول قرض کنید. اگر توانستید طی ۲۵-۳۰ روز قرض خود را بدهید که هیچ، ولی پس از گذشت این زمان باید سودش را هم بپردازید.
