به استناد تحقیق جدید دانشگاه Drexel، احتمال ابتلا به اوتیسم و اختلالات ذهنی در بچههایی که مادران آنها در دوران بارداری مولتیویتامین مصرف کردهاند ۳۰ درصد کمتر است. با توجه به اطلاعاتی که در بیش از یک دهه در استکهلم سوئد جمعآوری شده است، محققان در این مطالعه دریافتند مصرف مولتی ویتامین، احتمال ابتلا به اوتیسم همراه با اختلال ذهنی را کاهش میدهد و در مورد اوتیسم بدون اختلالات ذهنی اثری ندارد. Brian Lee دانشیار دانشکده بهداشت عمومی Drexel و نویسندهی ارشد این مقاله بیان میکند:
ارتباط بالقوه بین مصرف قرصهای ویتامین در دوران بارداری و اوتیسم بسیار جالب است چراکه راهی برای کاهش ابتلا به اوتیسم پیشنهاد میدهد.
مقاله مرتبط: افزایش خطر اوتیسم در جنین با ابتلا مادر به هرپس تناسلی
این مطالعه از سوی سازمان ملی بهداشت محیط، بخشی از سازمان بهداشت از نظر مالی حمایت شد. دادههای تحقیق از کودکان ساکن در استکهلم جمعآوری شد، این کودکان حداقل به مدت چهار سال در بازهی زمانی سالهای ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۱ دنبال شدند و بازهی سنی آنها ۴ تا ۱۵ سال بود. برای اطمینان بیشتر از نتایج، خواهر و برادر کودکان مطالعه نیز از نظر ابتلا به اوتیسم بررسی شدند تا از انحراف نتایج به دلیل عواملی چون وراثت و رفتارهای بهداشتی جلوگیری شود. رژیم غذایی در دوران بارداری بر تولد نوزاد مبتلا به اوتیسم اثر میگذارد. در سالهای اخیر مطالعات بیشتری در مورد رژیم غذایی در دوران بارداری و تاثیر مصرف قرصهای مولتی ویتامین مانند آهن، اسید فولیک و ویتامین D بر احتمال ابتلا به اوتیسم صورت گرفته اما این شواهد قطعی نیست؛ به این منظور تحقیقات بیشتری نیاز است. DeVilbiss و همکارانش، محققان دانشگاه Bristol و موسسه Karolinska، امیدوارند شواهد قویتری در خصوص رابطهی رژیم غذایی مادر در دوران بارداری و نوزاد مبتلا به اوتیسم پیدا کنند. آنها در مورد ابتلا به اوتیسم همزمان با مصرف مکمل آهن و اسید فولیک تحقیق کردهاند. آهن و اسید فولیک مکملهایی هستند که برای زنان باردار تجویز میشود. در این مطالعه، نتیجهی مثبت یا منفی از مصرف این مکملها توسط مادر و تولد نوزاد مبتلا به اوتیسم حاصل نشد؛ گرچه احتمال دارد عوامل دیگری بر نتایج اثر گذاشته باشد.
مقاله مرتبط: تغذیهی مناسب در هنگام بارداری
DeVilbiss اظهار میکند:
نمیتوان نقش اساسی آهن و اسید فولیک را نادیده گرفت. رژیم غذایی در دوران بارداری پیچیده است و عوامل مهمی وجود دارد که ما ارزیابی نکردیم، مانند میزان مصرف غذا، مقدار و زمان مصرف. در تحقیقات بعدی میتوان این عوامل را نیز در نظر گرفت.
امید است در مطالعات آینده جزئیات بیشتری به دست بیاوریم. DeVilbiss و همکارانش نشان دادند میان مصرف مولتی ویتامین وحفاظت از ابتلا به اوتیسم و اختلالات ذهنی ارتباط وجود دارد اما نه ارتباط علت و معلولی. عوامل و متغیرهای دیگر نیز اثرگذارند. اگر یک رابطهی علّی وجود داشته باشد، باید بدانیم این احتمال قطعی است؟ برای حفاظت و پیشگیری چه مواد غذایی و به چه مقدار مصرف شوند؟