مطالعه جدید منتشر شده در Journal of Public Health نشان داده که اکثر مردم در انگلستان ارتباط بین وزن و سرطان را نمیدانند. چاقی با ۱۳ نوع سرطان، شامل سینه، کلیه، روده و رحم ارتباط دارد. به هرحال، محققان بعد از بررسی ۳۲۹۳ نفر، انتخاب شده به عنوان نمایندگان جمعیت انگلستان، دریافتند که تنها یک چهارم پاسخدهندگان از ارتباط چاقی و سرطان آگاهی دارند.
مقاله مرتبط: چاقی با ۱۳ نوع سرطان ارتباط دارد
چاقی بعد از سیگار کشیدن، دومین عامل قابل پیشگیری سرطان است، که منجر به مرگ تقریبا ۳/۴ میلیون نفر میشود. با وجود این که ۶۳ درصد انگلیسیها و ۶۷ درصد اسکاتلندیها اضافه وزن دارند، فقط ۲۵/۴ درصد این جمعیت، سرطان را مرتبط با اضافه وزن میدانستند.
همچنین تصورات غلط زیادی درباره انواع سرطانهای مرتبط با چاقی وجود دارد. محققان آگاهی بیشتری درباره سرطانهای اعضا دستگاه گوارش مثل روده، نسبت به سرطانهای اعضا دستگاه تناسلی مثل رحم و سینه، پیدا کردهاند.
نویسندگان این مطالعه با بررسی پیش زمینه اجتماعی-اقتصادی پاسخدهندگان، دریافتند که افراد حاضر در گروه کم درآمد، بیشتر در معرض افزایش وزن و چاقی هستند و آگاهی کمتری از ارتباط بین وزن و سرطان دارند. پروژهها نشان میدهند گرایش به چاقی تا سال ۲۰۳۵ افزایش خواهد یافت و اختلاف بین گروه دارای درآمد بالا و گروه دارای درآمد پایین بیشتر خواهد شد.
مقاله مرتبط: بحران چاقی، خطرناکتر از همیشه
اگرچه ابتکارهای بهداشت درمانی زیادی برای بررسی موضوع چاقی وجود دارد، این مطالعه دریافته که همه شرکتکنندگان در ۱۲ ماه اخیر به متخصص سلامت مراجعه نکردند. از تعدادی که مراجعه کرده بودند، فقط ۱۷/۴ درصد پیشنهاداتی راجع به وزن خود گرفته بودند، درحالی که ۴۸/۴ درصد آنها دچار اضافه وزن بودند.
کسانی که پیشنهاداتی دریافت کرده بودند، بیشتر برای کم کردن وزن آموزش دیده بودند تا کسب اطلاعات درباره میزان ارتباط سلامت با اضافه وزن و چاقی.
دکتر Jyotsna Vohra همکار نویسنده مطالعه از مرکز تحقیقات سرطان انگلستان، میگوید:
ما خیلی نگران هستیم که عده زیادی از مردم سرطان را به چاقی ربط نمیدهند. این مطالعه نشان میدهد که تنها یک نفر از چهار نفر میداند که افزایش بیش از اندازه وزن خطر ابتلا به سرطان را افزایش میدهد، بنابراین ما نیازمند به شفاف سازی این ارتباط هستیم. این کار راهی بسوی مقابله با اپیدمی چاقی که غالبا در کودکی رخ میدهد، باز میکند. همچنین مطالعه ما نشان میدهد که پزشکان عمومی با بیمارانی که بشدت چاق هستند درباره وزن صحبتی نمیکنند. آنها فرصت کمی برای معاینه دارند و باید پشتیبانی بیشتری برای شرح موضوعات حساسی مثل چاقی برای بیماران از آنها صورت گیرد.