انتشار این مقاله


چرا و چگونه باید با کودکان‌مان راجع به ایدز صحبت کنیم؟

اکثر والدین نمی‌خواهند باور کنند که فرزند آن‌ها نیز ممکن است به بیماری ایدز مبتلا شود.

صحبت کردن با کودکان در مورد مسائل جنسی برای والدین تا حدودی دشوار می‌باشد. از این‌رو اکثر والدین نمی‌خواهند باور کنند که بیماری ایدز برای فرزند آن‌ها نیز محتمل است، و به همین دلیل از دادن آگاهی‌های لازم خودداری می‌نمایند. اما آن‌ها باید در این مورد صحبت کنند تا فرزاندنشان از این آسیب در امان بمانند. نوجوانان و جوانان یک چهارم بیماران آلوده به ایدز در ایالات متحده آمریکا را تشکیل می‌دهند.

در این مقاله می‌خوانیم:

  • کودکان در معرض ابتلای بیشتر
  • فراهم کردن زمینه
  • برنامه‌ریزی در مورد طرز مکالمه
  • تیر نهایی

والدین کنونی در گذشته طریقه صحبت یا بحث در مورد ایدز را از والدین خود نیاموخته‌اند، چرا که در آن دوران ایدز به گستردگی زمان حال نبود. پس اگر در مورد حرف زدن راجع به این موضوع احساس راحتی نمی‌کنید با صداقت تمام با فرزندان خود صحبت نمایید. صداقت شما موجب می‌شود که فرزندتان نیز با شما در مورد این‌گونه مسائل صادق باشد.

هر چند چالشی اما شما باید در مورد روابط جنسی، موادمخدر و مشکلات احتمالی بسیار مهم نظیر ایدز با آن‌ها صحبت کنید.

کودکان در معرض ابتلای بیشتر

کودکان ممکن است هنگام برقراری رابطه جنسی،قرار گرفتن در معرض تعرضات جنسی ناخواسته یا هنگام استفاده از سوزن و سرنگ مشترک به بیماری ایدز مبتلا شوند.

ایدزدر سال ۲۰۱۵ چهل درصد از دانش‌آموزان دبیرستانی رابطه‌جنسی را تجربه کرده بودند. هر ساله چهار میلیون نوجوان به بیماری‌های مقاربتی مبتلا می‌شوند، که همین امر احتمال ابتلا به ویروس HIV را افزایش می‌دهد.


مقاله مرتبط: آن‌چه لازم است از ایدز بدانید


نوجوانان ممکن است با تزریق آمپول‌های هورمونی مانند استروئیدها یا موادمخدر خیابانی مانند هروئین توسط سرنگ‌های استفاده شده به ایدز مبتلا شوند. هم‌چنین استفاده از سرنگ‌های استفاده شده برای تاتو یا سوراخ کردن گوش و بینی نیز از موارد ممکن برای انتقال بیماری است.

فراهم کردن زمینه

شاید شما فکرکنید که صحبت کردن در مورد روابط جنسی، مواد‌مخدر یا ایدز خیلی زود یا خیلی زیاد باشد و یا ممکن است فرزندتان خواستار تجربه کردن این موارد بشود. تحقیقات نشان می‌دهند که این باور صحیح نیست. کودکان روزانه از دوستان خود، تلویزیون، فیلم‌ها، رسانه‌های اجتماعی و مدرسه در مورد ایدز می‌شنوند. بیشتر کودکان در سوم دبیرستان راجع به ایدز شنیده‌اند.

برای کودکان کم سن و سال‌تر شما می‌توانید با صحبت‌کردن در مورد اعضای بدن شروع کنید. هر یک از فرزندان خود را تشویق به داشتن بدنی سالم کنید. بالا بردن اعتماد به نفس فرزندتان نیز مقاومتشان را در برابر فشار‌های دوستانشان افزایش می‌دهد.

گفتن محترمانه “نه” را به فرزندتان آموزش دهید. یاد دهید که “نه”گفتن هیچ ایرادی ندارد حتی اگر کار محبوب و دل‌نشینی نباشد.

ایدز

کودکان به همان اندازه که از گفتارهایتان یاد می‌گیرند از رفتارهایتان نیز آموزش می‌بینند. طریقه واکنشتان به سوالاتشان – مانند خشم،عصبانیت،یا ناراحتی – نظرتان را راجع به گفته هایشان نمایان می‌کند.

برنامه‌ریزی در مورد طرز مکالمه

اگر بیش از یک فرزند دارید با هریک از آن‌ها جداگانه صحبت کنید. در این‌صورت مکالمه‌های راحت‌تری که با سن هر کدام مناسب باشد می‌توانید داشته باشید. برای مثال شما برای صحبت کردن با کودکان کم‌سن تر خود می‌توانید از واژه‌های ساده‌تری استفاده کنید.

تمام توجه خود را به فرزند خود معطوف کنید. هر بار که شروع به صحبت می‌کنید سوالاتی بپرسید تا بفهمید که آن‌ها قبلاً چه چیزهایی در این مورد شنیده‌اند یا خوانده‌اند. افکار ناقص و نادرستی که از قبل در مورد HIV پیدا کرده‌اند را به سرعت اصلاح نمایید.

سرنخ‌هایی به آن‌ها بدهید که بدانند آن‌چه همین الان به آن‌ها یاد می‌دهید کافی است. کودکان به خوردکردن یک لقمه بزرگ به لقمه‌های کوچکتر نیاز دارند.

لازم نیست که در همان ابتدای صحبت راجع به روابط جنسی در مورد ایدز نیز صحبت کنید. در حقیقت ربط دادن این دو موضوع از همان ابتدای بحث ممکن است تاثیرات منفی بگذارد. هر بار که صحبت کردن در مورد ایدز را شروع کردید آماده باشید که در مورد مرگ در اثر این بیماری نیز با آن‌ها صحبت کنید.

از لحظه‌های قابل آموزش نهایت استفاده را ببرید. شخصیت‌ها یا داستان‌های فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی،حوادث و اتفاقات روز در اخبارها‌‌، اعلان‌های عمومی موجود در سطح شهر می‌توانند یک در باز برای شروع باشند: اگه تو بودی تو این موقعیت چی‌کار می‌کردی؟ در مورد این شخص چه‌جوری فکر می‌کنی؟ حتی تولد یک کودک یا یک حیوان خانگی نیز می‌توانند کمک کننده برای شروع یک مکالمه باشد‌، به خصوص با فرزندان کوچک‌تر.

سوالاتشان را بی‌جواب نگذارید. اگر پاسخی برای سوالشان نداشتید به آن‌ها بگویید که جوابش را نمی‌دانید و به محض یافتن پاسخ با آن‌ها درمیان خواهید گذاشت. یا اگر زمان خوبی برای بحث کردن راجع به موضوع پرسشیشان نیست به آن‌ها بگویید که بعداً در این رابطه صحبت می‌کنید. و در اولین فرصت مناسب صحبت کنید.

اگر فرزند شما دبیرستانی باشد شاید به نظرتان برسد که در مورد این موضوعات با آن‌ها کاملاً صحبت کرده‌اید برای مثال شاید از راه بیان حقیقت‌های علمی اطلاع رسانی کرده باشید. اما فرزند شما نیازمند یادگرفتن راهکارهای عملی مانند طریقه صحیح استفاده از کاندوم نیز می‌باشد. اگر شما در مورد کاندوم‌ها و طریقه استفاده‌شان با فرزند خود قبل از برقراری اولین رابطه جنسیشان صحبت کنید، احتمال استفاده از کاندوم در روابط جنسی بعدیشان حدود سه برابر افزایش خواهد یافت.


مقاله مرتبط: شاید حتی فکرش را هم نکنید که بیشترین آمار روابط نامشروع مربوط به چه کسانی است!


تیر نهایی

با داشتن این صحبت‌ها شما مطمئن خواهید شد که فرزندتان اطلاعات لازم و کافی و البته متناسب با معیارهای خانوادگیتان را دریافت‌کرده‌اند. هم‌چنین حرف زدن با کودکان در مورد ایدز و HIV تمایل آن‌ها را در به تعویق انداختن اولین رابطه جنسی خود افزایش می‌دهد و آن‌ها را از تجربه روابط پرخطر مانند روابط جنسی کنترل نشده و ناسالم و هم‌چنین استفاده مشترک از سرنگ‌ها دور می‌کند.

ایدزهم‌چنین با این‌کار شما زمینه مناسب را برای آینده آن‌ها فراهم می‌کنید. نوجوانانی که با والدین خود در مورد روابط جنسی مکالماتی داشته‌اند حدود هفت برابر احساس راحتی بیشتری هنگام صحبت کردن با شریک جنسی خود درمورد ایدز و HIV می‌کنند. و این‌کار آن‌ها را از خطرات در امان نگه می‌دارد.

پانیذ اسکندری


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید