Dyslexia نوعی اختلال یادگیری است که بر توانایی اتخاذ رفلکس‌های خودکاری که در خواندن و نوشتن موردنیاز است، تاثیر می‌گذارد. مطالعات متعددی در جست‌وجو‌ی شناسایی منشأ مشکلاتی هستند که افراد مبتلا به خوانش‌پریشی (اختلال در ادراک نوشته‌ها) در هنگام خواندن، با آن مواجه می‌شوند. با این حال توجه کمی به مکانیسم‌های مربوط به نوشتن شده است.
Sonia Kandel، استاد آزمایشگاه GIPSA دانشگاه Grenoble Alpes (توضیح بیشتر: CNRS/Université Grenoble Alpes/Grenoble INP) و تیم او تصمیم گرفت تا به جنبه‌های صرفا حرکتی نوشتن، در کودکان مبتلا به خوانش‌پریشی بپردازند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که پردازش املایی در کودکان مبتلا به خوانش‌پریشی بسیار دشوار است؛ به طوری که می‌تواند مهارت‌های نوشتاری را اصلاح یا مختل کند (علی‌رغم فقدان نوشتارپریشی در این کودکان). یافته‌های این مطالعه در ژورنال Cognitive Neuropsychology در نوامبر سال ۲۰۱۷ منتشر شده است.
به محض این که یک کودک شروع به تحصیل می‌کند، ضروری است که نوشتن را یاد بگیرد (مهارتی که دائما مورد استفاده قرار می‌گیرد). با این حال، برخی از دانش آموزان در مدیریت این روند مشکل دارند. بسیاری از این کودکان از خوانش پریشی رنج می‌برند و علی‌رغم این‌که هیچ‌گونه اختلال حرکتی ندارند، در نوشتن مشکلات بیشتری نسبت به خواندن تجربه می‌کنند.
مقاله مرتبط: آفازیا
مطالعات انجام شده در آزمایشگاه GIPSA در Grenoble نشان داد که دست‌خط یک فرآیند دستی ساده نیست. محققان در ارتباط بین یادگیری چگونگی هجی کردن و فرآیندهای فیزیکی نوشتن، تمرکز ویژه‌ای داشتند. به عنوان مثال، آن‌ها مشاهده کردند که حرکاتی که در نوشتن M-O-N دخیل هستند، در کلماتی که همانند تلفظ‌شان، نوشته می‌شود (مانند “montagne”)، نسبت به کلماتی که از لحاظ املایی نامنظم است (مثلا “monsieur”)، ساده‌تر اجرا می‌شود.
سپس محققان توجه خود را روی کودکان خوانش‌پریش متمرکز نمودند. خوانش‌پریشی، مهارت‌های املا را تضعیف می‌کند؛ حتی زمانی که کودک هیچ نشانه‌ای از مشکلات حرکتی ندارد. با تغییر درجه سختی املای کلمات، محققان توانستند تاثیر اختلالات فرآیندهای املایی را بر دست‌نوشته بررسی کنند. تست‌ها عبارت بودند از نوشتن دسته‌های مختلف کلمات: منظم و نامنظم، معمول و نادر، حساس (مانند futur)، کلمات جعلی و ساختگی مشابه اصلی و کلمات بی‌معنی (به عنوان مثال: furut). محققان حرکات نوشتاری شرکت‌کنندگان را بر روی تبلت‌های دیجیتال ضبط کردند تا دقیقا بررسی کنند که املا چگونه دست خط را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
بررسی‌ها نشان داد که عمل نوشتن کلمات نامرتب و کلمات جعلی و ساختگی، تاثیر خاص و قابل توجهی بر حرکات دست کودکان مبتلا داشت. املا با دشواری روبرو شد و در برخی موارد باعث آسیب به تلاش آن‌ها در نوشتن شد. بچه ها اشکال نامنظم و گاهی اوقات ناخوانا را ترسیم کردند. اغلب چنین افرادی به اشتباه تحت عنوان “disgraphic” شناخته می‌شوند؛ بیماری‌ای که در آن مشکلات مکانیکی، دست‌خط را تحت تاثیر قرار می‌دهند. تشخیص نادرست، درمان‌های بیهوده و بی‌تاثیر را به دنبال دارد و می تواند منجر به دلسردی در کودک شود.
مقاله مرتبط: تأثیر خواندن بر سازمان‌بندی مجدد مغز
این تحقیق نشان می‌دهد که برای ارائه حمایت مؤثر از کودکان مبتلا به خوانش‌پریشی، تشخیص دقیق همراه با یک پروتکل درمان که ترکیبی از املا و جنبه‌های حرکتی است، مورد نیاز می‌باشد.
