انتشار این مقاله


چرا وقتی ناراحتیم نباید تمرینات سخت انجام دهیم!

قلب فقط میتواند تا حدی پاسخگو باشد- تحقیقی جدید اظهار دارد که ترکیب تمرینهای ورزشی دشوار و احساسات شدید شاید تحمل کردنش برای قلب خیلی زیاد باشد. بر اساس این تحقیق، تمرین کردن هنگامی که عصبانی یا ناراحت هستید شما را بیش از سه برابر در خطر حمله قلبی در یک ساعت قرارمیدهد. محققان همچنین […]

قلب فقط میتواند تا حدی پاسخگو باشد- تحقیقی جدید اظهار دارد که ترکیب تمرینهای ورزشی دشوار و احساسات شدید شاید تحمل کردنش برای قلب خیلی زیاد باشد.

بر اساس این تحقیق، تمرین کردن هنگامی که عصبانی یا ناراحت هستید شما را بیش از سه برابر در خطر حمله قلبی در یک ساعت قرارمیدهد.

محققان همچنین حالتهای احساسی و تمرینهای هر فرد را مورد بررسی قرار دادند، تا ببینند هر عامل، به تنهایی، به خطر حمله قلبی اثر میگذارند یا نه. آنها فهمیدند هر یک از این عوامل بیش از دو برابر فرد را در خطر حمله قلبی قرار میدهد.

دکتر اسمیت میگوید: با اینکه فعالیت فیزیکی معمولی فایده های بسیاری دارد، مثل پیشگیری از بیماریهای قلبی، ولی ما توصیه میکنیم یک نفر که عصبانی و غمگین است یا کسی که میخواهد تمرین کند تا خشم خود را خالی کند از روتین عادی خود بیرون نروند و تمرینات خیلی سخت انجام ندهند.

در این پژوهش، محققان به داده های ۱۲۵۰۰ بیمار از ۵۲ کشور که یک حمله قلبی داشتند نگاه کردند.تمام بیماران شرکت کنندگان تحقیق INTERHEART بودند، که هدف آن بررسی عوامل حمله قلبی بود.

در طول تحقیق INTERHEART، افراد به سوالاتی در مورد فعالیتهایشان، مانند اینکه آیا مشغول کارهای فیزیکی دشوار هستند یا عصبانی و یا پکر بودند، که منجر به حمله قلبی میشدند پاسخ میداند. پژوهشگران همچنین از آنها پرسیدند که روز قبل از حمله قلبی مشغول همان فعالیتها و کارها بودند یا نه و اینکه در همان حالات روحی قرار داشتند یا نه.

طبق نوشته محققان، هم اعمال فیزیکی و هم احساسات هر دو میتوانند روی بدن به طوریکه احتمال حمله قلبی را افزایش دهد تاثیر بگذارند.

دکتر اسمیت چنین اظهار دارد که:هر دو میتواند فشارخون و ضربان قلب را افزایش دهد، به طوریکه باعث تغییر جریان خون از طریق رگها و کاهش ذخیره خون به قلب میشود. او همچنین اضافه میکند: اگر فردی رگهایی داشته باشد که با پلاکها تنگ شده اند، این میتواند برایش بسیار خطرناک باشد.

پژوهشگران اظهار داشتند که تحقیق محدودیتهای مهدودی هم داشت. برای نمونه، از شرکت کنندگان پرسیده شده بود که سطح تمرینات ورزشی و حالات روحی خود را در زمانی که منجر به حمله قلبی شده بود به یاد بیاورند، و شاید حافظه آنها خیلی قوی نبوده است.

نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید