بر اساس مطالعهای که در نسخهی آنلاین نشریهی Neurology، مجلهی پزشکی آکادمی عصب شناسی آمریکا، تست سطح خونی کافئین ممکن است راهی اسان برای تشخیص بیماری پارکینسون به وجود آورد.
این مطالعه نشان داد سطح خونی کافئین در افراد مبتلا به پارکینسون به طور چشمگیری در مقایسه با افراد سالم پایینتر است، حتی اگر آنها به مقدار مساوی کافئین دریافت کنند.
دکتر شینجی سایکی، از دانشگاه پزشکی Juntendo در توکیو، میگوید: مطالعات قبلی ارتباطی میان کافئین و خطر کمتر ابتلا به پارکینسون را نشان دادهاند، اما ما اطلاعی از چگونگی متابولیزه شدن کافئین در افراد مبتلا به پارکینسون در اختیار نداشتیم.
بر اساس گفتههای دکتر دیوید جی.مانوز، از دانشگاه تورنتو در کانادا، که ویرایشی بر این مطالعه نوشته است، افراد شرکت کننده در این مطالعه دارای مراحل پیشرفتهتری از بیماری پارکینسون بودند و سطح خونی کافئین در آنها پایینتر نبود، این موضوع نشان میدهد که کاهش در سطح خونی کافئین در مراحل اولیه بیماری اتفاق میافتد.
مقاله مرتبط: خواب ناآرام؛ پیش زمینهای برای ابتلا به بیماری پارکینسون
مانوز میگوید: اگر این نتایج بتوانند مورد تایید قرار داده شوند، میتوانند موجب ایجاد تستی آسان برای تشخیص زودهنگام پارکینسون شوند. این دستاوری مهم است، زیرا تشخیص بیماری پارکینسون، بویژه در مراحل اولیه، سخت است.
۱۰۸ بیمار پارکینسون که به طور میانگین ۶ سال سابقه ی بیماری را داشتند، و ۳۱ فرد سالم با همان سن در این مطالعه دخیل بودند. خون افراد شرکت کننده برای ارزیابی سطح کافئین و ۱۱ فراورده ی جانبی که بدن در نتیجهی متابولیزه کردن کافئین تولید میکند، مورد بررسی قرار گرفت. همچنین این افراد از نظر جهش ژنهای دخیل در متابولیسم پارکینسون مورد بررسی قرار گرفتند.
هردو گروه به میزان تقریبا مساوی کافئین، با مصرف به طور میانگین دو فنجان قهوه در روز، دریافت کردند. اما سطح خونی کافئین و نه عدد از ۱۱ فراوردهی جانبی کافئین، در افراد مبتلا به پارکینسون به طور چشمگیری کمتر بود. سطح کافئین در مقایسه با ۷۹ پیکومول در هر ۱۰ میکرولیتر در افراد سالم، در افراد مبتلا به پارکینسون به طور میانگین ۲۴ پیکومول در هر ۱۰ میکرولیتر بود. در مورد یکی از فراوردههای جانبی، مقدارش در خون بیش از ۵۰% بیماران پارکینسون کمتر از حدی بود که بتوان تشخیص داد.
مقاله مرتبط: تغییر در رژیم غذایی باعث افزایش امید به زندگی در بیماران پارکینسون میشود
محققان با استفاده از آنالیز آماری، دریافتند که میتوان با اطمینان از این تست برای تشخیص بیماران پارکینسون، با نمره ای برابر ۰.۹۸، درحالی که نمره ی ۱ به معنای تشخیص درست در همهی موارد است، استفاده کرد.
با توجه به تحلیل ژنتیکی، هیچ تفاوتی میان ژن های مرتبط با کافئین در افراد دو گروه وجود نداشت.
محدودیت این مطالعه در این بود که مبتلایان به مراحل پیشرفتهی پارکینسون را شامل نمیشد، موردی که میتوانست توان تشخیص ارتباط میان شدت بیماری و سطوح خونی کافئین را تحت تاثیر قرار دهد. مانوز همچنین میگوید که همهی بیماران پارکینسون در حال مصرف داروهای این بیماری بودند و احتمال ان وجود دارد که این داروها توانسته باشند متابولیسم کافئین را تحت تاثیر قرار دهند.
مقاله مرتبط: کارهایی که میتوانید برای پیشگیری از آلزایمر و پارکینسون انجام دهید