این تفاوت فقط در اندازه مغز نیست.
ممکن است است این موضع را قبول نداشته باشید اما در یک متروی شلوغ، همه انسانها یک مجموعه منحصربفرد از مهارتهای اجتماعی دارند که ما را از حیوانات دیگر جدا میکند. تحقیقات جدید نشان میدهد، علت آن میتواند دوپامین اضافی در مغزمان باشد.
دوپامین یک نوروترنسمیتر (پیام رسان شیمیایی در مغز) است، که با مرکز پاداش در ذهن، خلقوخو، حافظه و حرکات ما در ارتباط است.دانشمندان بر این باورند که ممکن است رفتار ما را دوستانهتر و حالت تهاجمیمان را نسبت به پریماتهای هزاران سال گذشته، کمتر کند.
در حالیکه این ماده هم در انسان و هم حیوان یافت میشود، یک تیم از محققان بینالمللی در مقایسه با بوزینهها و دیگر گونههای پریمات، افزایش میزان قابل توجهی سطوح دوپامین را در نمونههای بافت مغزی انسان یافتند. احتمالا این ماده شیمیایی است مه در تاریخ تکامل به ما برتری داده است.
یکی از محققان Owen Lovejoy از دانشگاه ایالتی کنت، اوهایو میگوید:
انسانها با موفقیت دموگرافیک قابل توجه و ویژگیهای پیشرفته اجتماعی مانند: زبان، همدلی و نوع دوستی نسبت به اقوام نزدیکشان قابل شناساییاند. توضیح اینکه چگونه رفتار اجتماعی انسان میتواند از طریق بهبود تکامل فردی، باعث موفقیت شود، دشوار است.
دانشمندان مدتها تلاش کردهاند تفاوت بین مغز انسان و دیگر پریماتها را، با اندازه بسیار بزرگتر مغز انسان و تمرکز بر نوروشیمی آن توضیح دهند.
انسان شناسان بر این باورند که باید تفاوتهای بزرگی در توجیه صاف راه رفتنمان، ابزارهای تولیدی و تمدن پیشرفتهای که شکل گرفته، وجود داشته باشد.
تیم تحقیقاتی جدید، ۳۸ نمونه از بافت مغزی انسانها، کاپوچینهای خاردار، ماکائو دم خوکی، بابونهای زیتونی، گوریلها و شامپانزهها که همه به دلایل طبیعی مردهاند کسب کردند.
سپس در بخش استراتیوم مغز تمرکز کردند، که به عنوان یک مرتب سازی برای پیامهای عصبی مربوط به حرکت، یادگیری و رفتار اجتماعی عمل میکند. محققان با رنگ آمیزی بافتها با مواد شیمیایی که به فرستندههای مختلف عصبی پاسخ دادند، میتوانند سطح دوپامین، سروتونین و نوروپپتید Y را ببینند.
همه این انتقال دهندههای عصبی مربوط به نشانههای اجتماعی و پیوند شراکتی دارد. انسان و بوزینه هر دو بیش از دیگران سروتونین و نوروپپتید Y دارند. با این حال نه تنها بافت انسانی نه تنها دوپامین بیشتری نشان دادند، بلکه استیل کولین کمتری هم دارند که با رفتارهای محلی ارتباط دارد.
مقالات مرتبط: قدیمیترین فسیلهای گونهی “انسان خردمند” در حال تغییر تاریخ منشأ گونهی ما!
سویچهای ژنتیکی سیر تکاملی مغز انسان
به طور کلی تحقیقات قبلی برخی از محققان از اواخر سال گذشته، نشانگر بیان زیاد ژن TH در انسان نسبت به شامپانزه است. ( ژنی که در تولید دوپامین نقش دارد.)
بنابراین ممکن است این افزایش سطح دوپامین منجر به حساسیت بیشتر اجتماعی در میان انسانهای اولیه شود، به آنها کمک کند از یکدیگر مراقبت کنند، روابط جنسیشان را محدود کرده و روابط خشونتآمیز بین گروهها را کم کنند. همه اینها برای بهبود یک گونه مفید است.
ما در رابطه با تغییراتی که در زمانهای بسیار دور و در بخشی پیچیده از آناتومیمان اتفاق افتاده صحبت میکنیم، که اطمینان حاصل کردن درباره آن دشوار است. اما این نوع تجزیه و تحلیل شیمی عصبی به ما در دریافت یک ایده واضحتر کمک میکند.
دانشمندان پیشنهاد میکنند: سطوح مختلف مواد شیمیایی در استراتیوم میتواند سهم قابل توجهی در استایلهای شخصیتی متفاوت و رفتارهای اجتماعی شامپانزهها و انسان داشته باشد. حتی ۷-۸ میلیون سال قبل که مغزشان تقریبا یکسان بودهاست.
ممکن است اینکه زنان به آشنایی با مردان اهل بیرون رفتن که کمتر تهاجمیاند تمایل دارند و همکاری مردان که منجر به موفقیت در شکار و ساخت وساز است، امروز ما را به اینجا رسانده است.
Mary Ann Raghanti،پژوهشگر سرشناس موسسه تحقیقات کنت میگوید:
این تفاوت نوروشیمی، وقتی از منظر یک فسیل انسانی حفظ شده بررسی شود، مثل دراز کشیدن بر ریشههای منشا جنس انسان و برعهده گرفتن مسئولیت موفقیت بی حدوحصر اوست.