اعتقاد بر این است که کورکومین، یکی از اجزاء ادویه طلایی (زردچوبه) دارای خواصی دارویی است، اما مشکلاتی که با ارزش زیستی آن وجود دارد و عدم درک چگونگی کارکرد آن، استفاده از آن را پیچیده کرده است.
مقاله مرتبط: آیا زردچوبه برای پوست شما مناسب است؟
پروفسور رابین اس بی ویلیامز از دانشکده علوم زیست شناسی در دانشگاه سلطنتی هالووی، دانشگاه لندن، در مقاله جدید منتشر شده در باب بیماری‌ها، راهی را شناسایی کرده که کورکومین می‌تواند اثرات درمانی داشته باشد و ترکیبات مرتبط با همان اثر را شناسایی کرده است که ممکن است قابلیت زیستی بهتری فراهم کنند.
درمان‌های طبیعی
پروفسور ویلیامز گفت:
محصولات طبیعی تولید شده از گیاهان برای هزاران سال به عنوان دارو استفاده شده است، اما ما اغلب نمی‌فهمیم که چگونه کار می‌کنند. آنچه ما می‌خواستیم انجام دهیم این بود که کورکومین را بررسی کنیم تا بتوانیم تشخیص دهیم که چگونه عملکرد سلول را تغییر می‌دهد.
محققان از یک گونه از آمیب (Dictyostelium discoideum) برای بررسی نحوه ترکیب آمینواسی کورکومین و ترکیبات مرتبط استفاده کردند. آن‌ها ژن‌هایی را شناسایی کردند که این اثرات را کنترل می‌کردند. دو ژن برای اثرات کورکومین ضروری بود و این ژن‌ها با هر دو بیماری آلزایمر و سرطان مرتبط بودند. محققان همچنین ترکیبات محلول‌تر مرتبط با کورکومین را شناسایی کردند که به همان شیوه کار می‌کنند.
مقاله مرتبط: نانوذرات آغشته به زردچوبه؛ درمان پیشنهادی جدید برای نوروبلاستوما
آزمایش بدون استفاده از حیوانات
این آزمایش‌های جدید می‌تواند راه را برای درک بهتر کورکومین و کاربردهای آن، از جمله استفاده از آن در درمان بیماری، هموار کند. دکتر Marco Cocorocchio، نویسنده اصلی این مطالعه توضیح می‌دهد:
یکی از مسائل مهم با کورکومین این است که دسترسی زیستی پایینی دارد. قابلیت دسترسی زیستی، نسبتی از کورکومین است که بدن شما ، در هر بار مصرف، واقعا می‌تواند از آن استفاده کند. از آنجا که این مقدار نسبتا کم است، سخت است بدانیم که کورکومین چه اثراتی می‌تواند داشته باشد. این آزمایشات نشان داده‌اند که ممکن است اثر مثبت داشته باشد، اما ما نیاز داریم که چگونگی استفاده از آن را بررسی کنیم.
پروفسور ویلیامز، که رهبر جهانی آزمایشات بیولوژیکی بدون استفاده از حیوانات است، گفت:
تحقیقات علمی در زمینه پزشکی و سم‌شناسی ، به طور سنتی به استفاده از حیوانات به عنوان یک مدل برای درک آنچه در بدن انسان اتفاق می‌افتد، متکی است، اما نگرانی در مورد استفاده از حیوانات در تحقیقات باعث شده است تحقیقات با استفاده از رویکردهای جدید انجام شود. ما رویکردی را ایجاد کردیم (استفاده از آمیب دیکتیوستئلیوم اجتماعی)،که دیگر هیچ آزمایش حیوانی مورد نیاز نبود.
نتیجه این پروژه تمرکز جدیدی بر استفاده از کورکومین و ترکیبات مرتبط با آن که بیشتر در دسترس هستند خواهد بود تا به عنوان درمان‌های بالقوه برای سرطان و بیماری آلزایمر استفاده شوند.
